زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحريريه دنيای زنان

گیاه لاله واژگون  

این گیاه نه تنها گل زیبایی است بلكه خواص درمانی متعددی نیز دارد. این گیاه گل اشك نیز نامیده می‌شود و این به خاطر این است كه مقداری شبنم در بین این گل‌ها جمع می‌شود و بعد از گل به پائین می‌چكد. عمر این گیاه بسیار كوتاه است. از اوایل اردیبهشت ماه گل دهی این گیاه شروع می‌شود و در فصل بارش تمام می‌شود. خواص دارویی این گیاه اصولاً در پیاز این گیاه است. پیاز این گیاه داروی مؤثری برای دردهای رماتیسمی‌و دردهای مفصلی و پاك كننده دستگاه كبدی است.   

گیاه گل خیار  

این گیاه مصرف خوراكی ندارد و از كوبیده گل آن به عنوان یك نرم كننده پوست استفاده می‌شود. گونه كوهستانی آن در ارتفاعات و گونه دشتی آن در جلگه‌ها و كف دشتها می‌روید و فصل گل دهی این گیاه از اواخر فروردین ماه تا پایان اردیبهشت ماه است.  

گیاه زنبق وحشی  

این گیاه علاوه بر گونه وحشی اش كه در كوهستانها می‌روید به‌صورت پرورشی در خانه‌ها و گلخانه‌ها نیز پرورش می‌یابد. موارد استفاده این گیاه بدین صورت است كه پیاز گیاه را از خاك خارج كرده و می‌كوبند و درون پارچه ای قرار می‌دهند و بر روی مفاصلی كه رمكاتیسم دارند می‌بندند. مناطق رویش این گیاه در ارتفاعات ۱٥٠٠ متر می‌باشد.   

گیاه خاكشیر 

این گیاه استفاده دارویی و غذایی دارد از جمله رفع كننده گرمازدگی و ضد اسهال است. این گیاه اوایل بهار رشد می‌كند و اواسط اردیبهشت ماه به گل می‌نشیند و تا اواخر خرداد ماه دانه این گیاه كه موارد استفاده زیادی دارد، قابل بهره برداری است. خاكشیر از زمانهای گذشته كاربرد داشته است و بهترین كاربرد آن به خاطر خاصیت ضد عفونی كننده اش می‌باشد و برای ناراحتیهای روده مثل اسهال و یا حتی یبوست مفید است. 

گیاه گلرنگ وحشی 

این گیاه از خانواده گل مینا یا مركبات است. گلبرگهای این گیاه قرمز و ارغوانی رنگ است كه به عنوان طعم دهنده غذا استفاده می‌شود. از كلاله و گلبرگ این گیاه به عنوان یك رنگ گیاهی استفاده می‌شود. گیاه مقاومی‌است و استفاده خوراكی برای دام ندارد و ظهور این گیاه در هر منطقه‌ای نشان دهنده تخریب این خاك در منطقه است. فصل گل دهی آن از خرداد ماه تا تیرماه است.   

گیاه ریواس 

گیاه ریواس با برگهای پهن و ساقه بلند و گل‌های خوشه ای در ارتفاعات و دامنه‌های شیب دار رویش دارد. خود ساقه این گیاه به‌صورت خام به عنوان یك ماده غذایی مطرح است. برگهای آن نیز هم به صورت خام و هم به صورت پخته به عنوان خوراكی مصرف می‌شود. طعم این گیاه ترش مزه و گس است.

داروی خوبی برای بیماری‌های دستگاه گوارش از جمله اسهال می‌باشد. این گیاه بخاطر داشتن ویتامینهای C و B و A مورد توجه است. همچنین این گیاه با خاصیتی كه دارد لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین می‌كند كه دربیماری‌های قند خون مورد توجه است. زیاده روی در مصرف این گیاه اصولاً یك سری عوارض دارد، از جمله اینكه برای كلیه و مثانه مشكل تراشی می‌كند.  

گیاه موسیر 

این گیاه گونه‌های بسیار زیاد و استفاده‌های خوراكی دارد. ریشه و پیاز گیاه بعد از انجام یكسری اقدامات خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. بدین صورت كه آنها را به شكل رشته‌های بسیار نازك در آورده و در مسیر آب سرد قرار می‌دهند تا تلخی كه در پیاز آن هست از بین برود، آنرا در آفتاب خشك می‌كنند تا به عنوان چاشنی غذایی مصرف شود. عمدتاً مناطق رویش این گیاه در غرب ایران، كوهستانها و مناطق برف گیر می‌باشد و فصل رویش این گیاه از اواسط فروردین ماه تا پایان خرداد ماه است. این گیاه به صورت محلی به عنوان مُلین، خلط آور و آرامش بخش استفاده می‌شود.