تدابیر درمانی و نحوه پیگیری توده‌های بزرگ خوش‌خیم چگونه است؟
با توجه به گسترش توده به كل بافت سینه، بافت پستان آتروفی شده (از بین می‌رود)، تحت نظر گرفتن بیمار جایز نمی‌باشد و حتی در سن منارك (آغاز دوران پریود) نیز توده باید خارج شود. در این حالت، به بیمار فرصت عمل جراحی ترمیمی را می‌دهیم تا پستان‌ها به صورت قرینه درآیند. نكته قابل توجه اینكه گروه توده‌های ساده و giant، ریسك (خطر) سرطانی شدن را ندارند.
گروه سوم: شامل توده‌های بسیار حجیم بوده كه Phylloid یا برگی‌شكل نام دارند و سیستوساركوم فیلوئید خوانده می‌شوند. در این توده‌ها 10 درصد احتمال بدخیمی وجود دارد و در صورت تهاجمی بودن به بافت‌های دیگر بدن گسترش می‌یابند.
وجه تمایز توده‌های فیلوئید (خوش خیم) با ساركوم (بدخیم) كدام است؟
وجه تمایز آن‌ها، طبیعت تومور و نحوه گسترش آن می‌باشد.
برای بیماری كه با متاستاز (تهاجم به دیگر بافت‌های بدن) مراجعه می‌كند ساركوم و در صورت عدم تهاجم، فیلوئید تشخیص داده می‌شود. در ضمن بیوپسی پاتولوژی بین ساركوم و تومور فیلوئید ساده خوش‌خیم نمی‌تواند تمایزی قایل شود و سه بعدی مشخص‌كننده است.
نحوه سیر بیماری در توده‌های خوش خیم (فیلوئید) و ساركوم (بدخیم) چگونه است؟
در هر دو صورت رشد توده بسیار سریع می‌باشد و ممكن است حجم توده ظرف چند ماه به حدود 20 سانتی‌متر برسد.
درمان و پیگیری پزشك جراح در مورد توده‌های با این رشد سریع چگونه می‌باشد؟
با توجه به اینكه رشد سریع وجود دارد، چه توده خوش خیم باشد و چه بدخیم، به دلیل رشد و عدم خونرسانی و از بین رفتن (نكروز) بافت، ظاهری نازیبا مشاهده می‌شود و حالت فیستول پدیدار می‌شود. به این جهت چه فیلوئید و چه ساركوم باشد، پزشك اقدام به عمل جراحی ماستكتومی ساده (برداشتن پستان) می‌كند. لازم به ذكر است كه در هیچ یك از دو مورد فوق نیازی به خروج غدد لنفاوی زیر بغل وجود ندارد.
همچنین در صورت وجود توده توپر پزشك حتما عمل بیوپسی را انجام می‌دهد.
در موارد فوق پزشك جراح چه توصیه و اطمینانی به بیمار می‌دهد؟
با توجه به شباهت دو توده فوق، حتی پاتولوژیست نیز قادر به تشخیص نمی‌باشد. پزشك به بیمار این اطمینان را می‌دهد كه تا 90 درصد احتمال خوش‌خیمی وجود دارد. در صورت وجود ساركوم (بدخیمی) طی چند ماه تا سال اول بعد از جراحی، بیماری خود را با متاستاز نشان می‌دهد.
گروه چهارم از توده‌های خوش‌خیم، توده‌های غیرفیبروآدنوم یا فیبروكیستیك می‌باشد.
در بیماران فیبروكیستیك، پیگیری چگونه صورت می‌گیرد؟
در مواردی كه فیبروكیستیك معمولی وجود دارد، بیمار توسط پزشك تحت نظر قرار گرفته، معاینه و سونوگرافی انجام می‌شود. در مواردی كه بافت سینه متراكم (Dense) باشد، ماموگرافی به تنهایی كمك‌كننده نمی‌باشد و همراه با آن انجام سونوگرافی ضرورت دارد. حتی در مواردی كه بنابر تشخیص پزشك، بافت سینه خیلی متراكم باشد، MRI انجام می‌شود.
مدتی پس از دوران شیردهی، مجاری شیری متسع باقی‌مانده، پر از ترشحات شیر غلیظ شده و توده‌ای Solid (توپر) دیده می‌شود كه با انجام FNA، شیرغلیظ خارج می‌شود كه تشخیص گروه پنجم (داكتوسل یا گالاكتوسل) داده می‌شود.
در این موارد سونوگرافی به تشخیص كمك می‌كند، معمولا پس از مدتی از پایان دوران شیردهی توده برطرف می‌شود. در صورتی كه توده برگشت نكرده و بیمار اظهار ناراحتی داشته باشد، توده خارج می‌شود.
گروه ششم، پاپیلوما بوده كه در این حالت توده به طور مشخص و واضح قابل لمس نمی‌باشد و به صورت میكروسكوپیك و داخل مجرا ترشح خونی وجود دارد، گاهی نیز توده بزرگ‌تر شده و قابل لمس می‌شود. در این حالت خطر بدخیمی وجود دارد. معمولا علامت اصلی این مورد، به جای توده، ترشح خونی از نوك سینه است.
آیا اقدام جراحی در حالت پاپیلوما صورت می‌گیرد؟
در مواردی كه در مسیر مجرا، توده‌ای احساس شده و با دست قابل لمس باشد توصیه به عمل جراحی و خروج توده داریم. توجه به این نكته حایز اهمیت می‌باشد كه در پاپیلوما معمولا مجاری به صورت مركزی و منفرد بوده، خون از قسمت وسط نوك سینه خارج می‌شود و غالبا خوش‌خیم می‌باشد. در صورتی كه ترشحات خونی از 5-4 مجرا خارج شوند، احتمال بدخیمی وجود دارد.
برای خواندن بخش اول- مشخصات توده خوش‌خیم پستان- اینجا کلیک کنید.
