ماندانا خدابخشی
انواع تلویزیون نیز شامل LCD، LED و ... می‌شود که در ادامه به آنها می‌پردازیم.
تلویزیون HD چیست؟
HD مخفف کلمه انگلیسی High Definition به معنای کیفیت بالاست. HDTV تلویزیون‌های دیجیتالی هستند که کیفیتی چند برابر تلویزیون‌های عادی دارند. نقش اصلی این فناوری افزایش کیفیت صدا و تصویر صفحه‌نمایش است. این تلویزیون‌ها امکان اتصال به دیگر دستگاه‌های الکترونیک مانند کامپیوتر را دارند. از ویژگی‌های اصلی آنها می‌توان به شفافیت و دقت بالای تصویر، نمایش رنگ بیشتر، افزایش وسعت طول و عرض تصویر، صدای دیجیتال چند کاناله با کیفیت بالا اشاره کرد.
مشخصات تلویزیون‌های HD
کیفیت تصویر
بر اساس استانداردهای تعریف شده، وضوح تصویر تلویزیون‌های HD شش برابر بیش از تلویزیون‌های معمولی است. سرعت نمایش فیلم آن نیز در هر ثانیه 60 فریم کامل است؛ یعنی دو برابر تلویزیون‌های عادی! ممکن است هنگام تماشای برنامه‌های معمولی در تلویزیون‌های HD، کناره‌های تصویر سیاه یا حتی خود آن کشیده و زوم شود.
در این صورت کیفیت تصویر در آنها از تلویزیون‌های عادی پایین‌تر است. برای داشتن بهترین کیفیت تصویر، بهتر است تلویزیون را بر اساس راهنمایی شرکت تولید کننده تنظیم کنید. استانداردهای صوتی و تصویری متعددی برای حالت‌های مختلف در این تلویزیون‌ها تعریف شده است که با انجام دادن تنظیم صحیح می‌توانید از آنها بهره ببرید.
اتصالات
تلویزیون‌های HD خروجی‌های متنوعی برای اتصال با دیگر وسایل دارند اما همه آنها سیگنال‌های HDTV را حمایت نمی‌کنند. به شما پیشنهاد می‌کنیم تلویزیونی بخرید که حداقل یک ورودی HDMI داشته باشد. غیر از سوکت‌های اتصال به کامپیوتر و آنتن HD که پشت تلویزیون تعبیه شده‌اند، دیگر اتصالات مثل RF، composite و S-Video کیفیت بالایی در مقایسه با HD ندارند.
کنتراست تصویر
كنتراست به معنای اختلاف میزان روشنایی و تاریكی یک تصویر در صفحه‌نمایش است که استاندارد خاصی برای اندازه‌گیری آن وجود ندارد. اما به‌طور کلی، تلویزیون‌های HD با‌كیفیت و پیشرفته معمولا از درجه كنتراست بالایی برخوردارند كه از 1:1000 شروع می‌شود. بیشتر تلویزیون‌های HD صحنه‌های روشن را خوب نشان می‌دهند اما مدل‌هایی مثل ال‌سی‌دی در نمایش صحنه‌های تاریک کمی مشکل دارند.
نرخ بازسازی تصویر
شاید در آگهی‌های تبلیغاتی تلویزیون‌هایHD دیده باشید که قابلیت 60 یا 120 هرتز را برای آنها ذکر می‌کنند. این ارقام در واقع نمایانگر نرخ بازسازی تصویر هستند که سرعت عملكرد دستگاه را مشخص می‌كند. برای مثال، اگر نرخ بازسازی تصویر 60 هرتز (60Hz) باشد یعنی تلویزیون در هر ثانیه 60 بار می‌تواند تصویر را بازسازی می‌کند و نمایش دهد. به عبارت بهتر، لامپ‌های نمایش‌دهنده تصویر در هر ثانیه 60 بار خاموش و روشن می‌شوند تا تصویر شکل بگیرد و دیده شود.
LCD چیست؟
نمایشگرهای ال‌سی‌دی از دو لایه مواد شفاف تشکیل شده‌اند که قطبی شده و محکم به هم چسبیده‌اند. یکی از این لایه‌ها که به طور جداگانه با مواد پلیمری پوشیده شده است کریستال‌های مایع را نگه می‌دارد. کریستال‌های ال‌سی‌دی خودشان نور ندارند بلکه از یک منبع خارجی مثل لامپ‌های فلورسنت نور می‌گیرند.
LCD رایج‌ترین نوع تلویزیون‌های موجود در بازار است و به دلیل تنوع قیمت و اندازه، میان کاربران محبوبیت خاصی دارد. مصرف برق ال‌سی‌دی نسبت به تلویزیون‌های معمولی بسیار كمتر است. با توجه به ساختار ویژه‌ای كه این نمایشگرها دارند، دقت و كیفیت تصاویر متحرك در آنها بسیار بالاست. از سوی دیگر، می‌توان گفت مهم‌ترین مزیت ال‌سی‌دی نسبت به لامپ‌تصویر، تولید و منتشر نکردن اشعه‌هایی است كه به چشم آسیب می‌رسانند. بزرگ‌ترین مشكل نمایشگرهای ال‌سی‌دی عمر كوتاه آنهاست كه به حدود 16 هزار ساعت می‌رسد در صورتی كه عمر نمایشگرهای معمولی 30 هزار ساعت است.
مشخصات تلویزیون‌های LCD
كنتراست تصویر و کیفیت رنگ مشكی
نور موجود در ال‌سی‌دی‌ها با گذشتن از كریستال مایع و فیلتر رنگ تغییر وضعیت می‌دهد و به چشم ما می‌رسد. مشكلی اصلی ال‌سی‌دی‌ها نمایش رنگ مشكی است. وقتی یك سلول می‌خواهد رنگ مشكی تولید كند، باید جلوی عبور نور را بگیرد تا این رنگ به چشم بیننده برسد. اما این عمل به دلیل وجود همیشگی نور پس‌زمینه به طور کامل صورت نمی‌گیرد و رنگ مشكی در ال‌سی‌دی كامل و عمیق دیده نمی‌شود.
روشنایی تصویر
همان‌طور كه اشاره شد، در ال‌سی‌دی از یك منبع جداگانه برای ایجاد نور استفاده می‌شود. در این نوع تلویزیون كه می‌توان میزان نور را به سادگی و با توجه به محیطی كه تلویزیون در آن قرار دارد، كم یا زیاد كرد. اما پلاسما هر سلول نور مورد نیاز را خودش تولید می‌كند. این مساله باعث می‌شود دیدن تصاویر تلویزیون‌های پلاسما در محیط‌های پرنور و فضای آزاد کمی سخت‌تر باشد. به همین دلیل برای پخش تصاویر تبلیغاتی یا در محیط‌های پرنور از ال‌سی‌دی استفاده می‌كنند.
پخش تصاویر با حركت سریع
ال‌سی‌دی مشكل زمان پاسخ‌دهی دارد؛ یعنی مدتی طول می‌كشد که بتواند یك فریم را جایگزین فریم قبلی كند. این مساله باعث می‌شود هنگام پخش تصاویری كه صحنه‌هایی با حركت سریع دارند، سایه‌ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته اکنون با ساختن مدل‌هایی با زمان پاسخ‌دهی كمتر از 8 میلی‌ثانیه نگرانی‌ها در این زمینه كمتر شده است.
طول عمر
طول عمر ال‌سی‌دی‌ها حدود 60 هزار ساعت (7 سال به طور مداوم و شبانه‌روزی) است. در واقع عمر مفید ال‌سی‌دی تا زمانی است كه میزان نور پس‌زمینه آن به نصف كاهش پیدا كند.
پلاسما چیست؟
اساس فناوری نمایشگرهای پلاسما، لامپ‌های فلورسنت است. این صفحه‌نمایش از چندین سلول تشکیل شده که هر یک از آنها دو صفحه شیشه‌ای مجزا دارند. در فاصله بین این دو صفحه، گاز نئون - زنون تزریق می‌شود که در روند تولید به صورت پلاسما (مایع) درمی‌آید. هنگام اتصال تلویزیون یا نمایشگر به برق، این گازها فسفرهای آبی، قرمز و سبز تولید می‌کنند و در نهایت موجب شکل‌گیری تصویر می‌شوند. در این سیستم، یک پیکسل برابر با گروهی از فسفرهای قرمز، آبی و سبز است.
پلاسماها تنوع چندانی ندارند و اندازه بیشتر آنها بالای 42 اینچ است. مهم‌ترین مزایای نمایشگر پلاسما این است که زاویه دید 180 درجه‌ای ایجاد می‌كند و می‌توان تصویر را از همه طرف به‌طور كامل در آن مشاهده كرد. جالب این كه روشنایی تصویر به صورت خودکار با روشنایی محیط تطابق پیدا می‌كند. مثلا اگر در محیط تاریك به تلویزیون نگاه كنید، تصاویر را روشن‌تر می‌بینید. پلاسماها بسیار باریک هستند اما متاسفانه انرژی برق زیادی مصرف می‌کنند.
مشخصات تلویزیون‌های پلاسما
كنتراست تصویر و کیفیت رنگ مشكی
برخلاف ال‌سی‌دی، در پلاسما نور پس‌زمینه وجود ندارد و هر سلول نور مورد نیازش را خود تولید می‌كند. به این ترتیب فقط با خاموش كردن سلول مورد نظر می‌توان به سطح مناسبی از رنگ مشكی رسید. به همین دلیل است که كنتراست تصویر در پلاسما بسیار بیشتر از ال‌سی‌دی به نظر می‌رسد.
Burn-In
یكی از معایب پلاسما ایجادBurn-In است. در این حالت اگر یك تصویر ثابت مدتی طولانی روی صفحه تلویزیون ثابت پخش شود، ممكن است پس از تغییر تصویر نیز شبحی از آن همچنان روی صفحه باقی بماند. تصاویر تلویزیون معمولا متحركند و این مساله بیشتر در مورد آرم شبكه‌های تلویزیونی اتفاق می‌افتد که گوشه تصویر ثابت هستند. البته با پیشرفت فناوری ساخت و به وجود آمدن امكاناتی همچونAnti-Burn ، این مشکل تا حد زیادی برطرف شده است.
طول عمر
در تلویزیون‌های پلاسما به دلیل این كه وظیفه تولید نور بر عهده خود سلول‌هاست و این كار از طریق فسفرهای داخل آنها صورت می‌گیرد، عمرشان را مدت زمانی در نظر می‌گیرند كه درخشندگی این فسفرها به نصف كاهش پیدا كند. پلاسماهای قدیمی حدود 20 هزار ساعت دوام می‌آوردند اما عمر انواع امروزی آنها همانند ال‌سی‌دی‌ها و حدود 60 هزار ساعت است.
