پیرسینگ به سوراخ کردن نواحی گوناگون بدن برای استفاده از اشیا تزئینی در آن ناحیه می‌گویند. در زمان گذشته فقط گوش‌ها را جهت استفاده از گوشواره سوارخ می‌کردند، اما امروزه پیرسینگ فقط مختص این ناحیه نیست، بلکه بسیاری از مردان و زنان جهت استفاده از زیورآلات در نواحی گوناگون بدن نظیر ناف، زبان، ابرو و بینی از روش پیرسینگ استفاده می‌کنند. اما این کار خطرات زیادی برای بدن دارد و حتی ممکن است باعث مرگ شود. در ادامه این متن با عوارض پیرسینگ آشنا شوید.
۱. عفونت
یکی از اصلی ترین عوارض پیرسینگ عفونت است. عفونت گاهی به صورت عفونت موضعی پوست و گاهی هم به صورت عفونت گسترده بدن بروز می‌کند. حتی عفونت قلب و شوک عفونی هم در مواردی دیده شده است. عفونت پوست با قرمزی، تورم، گرمی موضعی، درد و بزرگی غدد لنفاوی مشخص می‌شود. ممکن است بدن شما مستعد به عفونت کردن باشد که در صورت اصرار این افراد به انجام پیرسینگ این کار حتما باید پیشگیری با آنتی‌بیوتیک صورت گیرد. یکی دیگر از عوارض خطرناک پیرسینگ انتقال عفونت از فرد مبتلا به هپاتیت به فرد سالم است که توسط لوازم غیراستریل رخ می‌دهد. این مشکل در صورت رعایت نکردن شرایط استریل، بسیار محتمل است.
۲. حساسیت
سوراخ کردن بدن برای استفاده از طلا یا حلقه در قسمت‌های مختلف بدن مثل گوش، بینی، زبان و ناف، این قسمت‌ها را مستعد واکنش‌های آلرژیک به نیکل، تیتانیوم، نیوبیوم یا سایر فلزاتی می‌کند که برای این کار مورد استفاده قرار می‌گیرند. مطالعات نشان می‌دهد که انو واع اگزما و رینیت (التهاب مخاط بینی که در اثر واکنش حساسیتی شدید ایجاد می‌شود) در اثر برخورد فلز نیکل با پوست حاصل می‌شود. علاوه بر آلرژی‌های عفونی، سوراخ کردن ممکن است باعث التهاب پوست نیز شود.
۳. خونریزی گوشت اضافه
هنگام سوراخ کردن بدن خونریزی مختصری در قسمتی که سوراخ شده است ایجاد می‌شود. به طور خاص در سوراخ کردن زبان به دلیل اینکه تعداد زیادی از مویرگ‌ها و انتقال دهندگان خون پاره می‌شوند، خون بسیار بیشتری از دست می‌رود. کوچک‌ترین بی توجهی می‌تواند باعث خونریزی بی اندازه و غیرقابل کنترل شود و تاثیرات مخربی روی قدرت تکلم و تنفس فرد بر جای بگذارد. متخصصان معتقدند سوراخ کردن اعضای بدن می‌تواند روی توانایی آن‌ها برای اهدای خون نیز تاثیر بگذارد. این افراد پس از انجام این عمل، صلاحیت لازم برای اهدای خون را نخواهند داشت.
۴. قطع شدگی عصب
در پاره‌ای از اوقات سوراخ کردن عضوی از بدن می‌تواند باعث پارگی یا قطع شدگی عصب آن عضو شود که با درد غیرقابل وصفی همراه است. هنگام سوراخ کردن زبان و ناف باید دقت بسیار زیادی به کار برده شود تا عصب‌های متصل به این بافت‌ها دچار آسیب دیدگی نشوند. عصب‌های بسیار حساسی در قسمت زبان و ناف وجود دارد که با ستون فقرات و فعالیت مغز به طور مستقیم در ارتباط هستند. کوچک‌ترین آسیب به این عصب‌ها می‌تواند باعث درد دائمی شود. مشکلات ناشی از اختلال در عصب‌ها بر اثر سوراخ کردن عضوی از بدن نه تنها خطرناک است، بلکه می‌تواند تا پایان عمر به عنوان خطری دائم برای سلامت بدن تلقی شود.
۵. پارگی بافت‌ها
یکی دیگر از عوارض پیرسینگ پارگی بافت است. خراش یا پارگی بافت‌ها معمولا آسیب زیادی را به همراه دارد که روی بیمار اثرات روحی و روانی منفی به جای می‌گذارد. زخم بافت‌ها در سوراخ کردن گوش و لب متداول است که عوارضی همچون کیست، زخم‌های بزرگ یا اشک و التهاب با خود به همراه دارد. این عوارض پیرسینگ نه تنها برای روش‌های سنتی سوراخ کردن بدن گزارش شده‌اند بلکه برای روش‌های غیر سنتی و مدرن نیز وجود دارند. علائم خراش یافتگی یا پارگی بافت‌ها عبارتند از: قرمزی، تورم و تاول‌های مترشح. معمولا افراد این زخم‌ها و کلوئید‌های اطراف نقاط سوراخ شده را با جوش اشتباه گرفته و می‌خواهند آن‌ها را بترکانند، ولی این کار منجر به بیماری‌های باکتریایی بسیار دردناکی می‌شود.
۶. اختلال در بارداری
ممکن است به نظر شما غیرواقعی باشد، ولی در صورت بارداری، سوراخ کردن عضوی از بدن می‌تواند خطرات زیادی برای جنین به همراه داشته باشد. در طول بارداری به شدت در مورد سوراخ کردن ناف و بقیه اعضای بدن به دلیل تغییرات فیزیکی که ایجاد می‌شود هشدار داده شده است. در این شرایط تاول زدن، خراشیدگی بافت‌ها و ایجاد شدن سوراخ‌ها می‌تواند مکان مناسبی برای عفونت پدید آورد. سوراخ کردن ناف برای سلامت جنین و مادر بسیار مضر است.بیشتر بخوانید: سوراخ کردن گوش نوزاد: چه نکاتی را می بایست مدنظر قرار داد؟
۷. سرطان
اگر جایی شنیدید کسی در اثر پیرسینگ سرطان گرفته، تعجب نکنید. سرطان پوست یکی از شایع‌ترین سرطان‌هایی است که ممکن است در اثر عوارض پیرسینگ ایجاد شود. تحریک مزمن و طولانی‌مدت پوست توسط آویزه‌های مورد استفاده می‌تواند به سرطان پوست منجر شود.
نکات پایانی
اگر علائمتان جدی نیست و یا فکر میکنید در مرحله نخست عفونت هستید. قبل از مشاوره با دکتر از درمان‌های زیر استفاده کنید.
*کمپرس گرم و سرد می‌تواند سبب بهتر شدن حساسیتتان گردد. یک کمپرس گرم یا آب نمک می‌تواند موضع را تمیز کرده و جریان خون را بهبود ببخشد و گلبول‌های سفید را به موضع فرامی‌خواند. کمپرس سرد سبب کم شدن گرما و تب موضع می‌گردد.
*یک چای کیسه‌ای بابونه را داخل آب جوش بگذارید و صبر کنید تا سرد شود. حداقل بیست دقیقه زمان دهید. یک گلوله‌ی کتانی درست کنید و آن را داخل چای غوطه ور کنید. ۵ دقیقه بگذارید بماند و آن را در موضع بگذارید تا از تورم جلوگیری کند. این کار را یکبار در روز انجام دهید.
*اگر محل پیرسینگتان درد یا خارش دارد از دارو‌های بدون نسخه و مسکن استفاده کنید. از دارو‌های ضد التهاب غیر استروییدی نیز می‌توانید استفاده کنید.
پیرسینگ یا سوراخ کردن قسمتی از بدن اگر توسط پزشک ماهر و در شرایط مناسب انجام شود، عوارض خاصی ندارد، اما در غیر این صورت، عوارض بسیاری که شایع‌ترین آن‌ها عفونت است را به همراه دارد. پس مراقب باشید.
