به قلم : جمیله رضوی ؛ روانشناس و خانواده درمانگر
تحریریه زندگی آنلاین : برای عشق در بیماران دوقطبی، باید از برخورد با موقعیت‌های مختلف خودداری کرد و به جای آن، باید با توجه به نیازهای همسرتان و با اعتماد به نفس و صبر بیشتری، به او کمک کنید تا بر این چالش ها با موفقیت غلبه کند. با پیوستن به یکی از گروه‌های پشتیبانی یا مشاوره می‌توانید از افرادی که با این چالش ها مواجه هستند، یاد بگیرید و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید. در نهایت، با احترام و اهتمام به نیازهای همسرتان، می‌توانید رابطه خود را بهتر کنید و با هم به زندگی مشترک خود ادامه دهید. زندگی با همسر دوقطبی می تواند چالش های بسیار بزرگی به همراه داشته باشد، فرد بیمار در دوره شیدایی و افسردگی اخلاق های متفاوتی از خود نشان می دهد و این موضوع برای شریک عاطفی وی اهمیت بسیاری خواهد داشت. تحقیقات بسیاری درباره عشق در بیماران دوقطبی انجام شده است و نتایج این تحقیقات اثبات می کند همسران افراد مبتلا به بیماری اختلال دوقطبی در مدت زمانی نه چندان طولانی با مشکلاتی نظیر احساس ناامیدی، ناامنی و ناهوشیاری می کنند.
بیشتر بخوانید:
فرمولی تضمینی برای تسخیر قلب ها
مراحل تحول آقایان در زندگی مشترک
فرزند آوری و تربیت فرزندان
پدر یا مادر بودن نعمت بزرگی است اما گاهی می تواند بزرگترین عذاب برای فرزندان باشد. عشق در بیماران دوقطبی برای شریک عاطفی چالش برانگیز است مخصوصا زمانی که پای فرزند هم در میان باشد.
نوسانات خلقی در مسئولیت پذیری نسبت به فرزند موثر واقع خواهد شد و همینطور ممکن است مشکلات بسیاری برای تک تک افراد خانواده ایجاد کند، بهتر است قبل از فرزندآوری اقدام به درمان کنید اما اگر دارای فرزند هستید باید بدانید مسئولیت شما به عنوان شریک زندگی یک فرد دوقطبی در قبال فرزندان افزایش پیدا خواهد کرد.
شرایط روحی فرزندان را در نظر بگیرید و برای متاهلین دارای فرزند اقدامات مربوط به درمان را اولویت بیشتری بدانید.
درمان همسر دوقطبی
برای درمان همسر دوقطبی، داروهایی که به عنوان مزیترین درمان معرفی شده‌اند، شامل داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدانگیختگی هستند. در صورت نیاز، داروهای ضداضطراب و خواب آور نیز به کنترل علائم کمک می‌کنند. در ادامه توضیحات کوتاهی درباره این دسته از داروها ارائه می‌شود:
ضدافسردگی: این دسته از داروها برای کنترل دوره‌های افسردگی در همسر دوقطبی مفید هستند. داروهای ضدافسردگی مثل لیتیوم، والپروات و کاربامازپین معمولاً به عنوان درمان اولیه در نظر گرفته می‌شوند.
ضدانگیختگی: این دسته از داروها به عنوان درمان دوره‌های بلندانرژی در همسر دوقطبی مفید هستند. داروهای ضدانگیختگی مثل لیتیوم، والپروات، کاربامازپین و لاموتریژین معمولاً به عنوان درمان اولیه در نظر گرفته می‌شوند.
ضداضطراب و خواب آور: این دسته از داروها به کنترل علائم اضطراب و بهبود خواب در همسر دوقطبی کمک می‌کنند. داروهای ضداضطراب و خواب آور مثل بنزودیازپین‌ها و زوپیکلون معمولاً به صورت مؤقت و در مواقع ضروری در نظر گرفته می‌شوند.
مهم است که این داروها تنها بخشی از درمان همسر دوقطبی هستند و برای کنترل علائم بهبود‌بخشی مؤقت ایجاد می‌کنند. بهترین راه درمان همسر دوقطبی، ترکیب درست داروها با مشاوره روانشناس است.
بیشتربخوانید:
تغذیه و اختلالات دو قطبی
روش‌های درمانی موثر چیست؟
درمان همسر دوقطبی ممکن است شامل یک ترکیب از درمان‌های دارویی و روان‌شناختی باشد. در زیر تعدادی از روش‌های درمانی برای همسر دوقطبی ذکر شده است:
مشاوره روان‌شناختی: مشاوره با یک روانشناس متخصص میتواند به کنترل علائم همسر دوقطبی کمک کند. روانشناس متخصص به بررسی رفتار، احساسات و تفکرات همسر دوقطبی پرداخته و به او کمک می‌کند تا روش‌های مقابله با علائم را یاد بگیرد.
درمان رفتاری شناختی: در این روش، همسر دوقطبی را تربیت می‌کنند تا رفتار خود را تغییر دهد و بهترین رفتارهای ممکن را انتخاب کند. این روش باعث کاهش احتمال افتادن در دوره‌های بیشمار افسردگی و انگیختگی در آینده می‌شود.
درمان خانواده: خانواده همسر دوقطبی می‌توانند نقش مهمی در کنترل علائم او ایفا کنند. درمان خانواده میتواند شامل مشاوره خانوادگی با روانشناس متخصص و یا شرکت در جلسات خانواده باشد.
داروهای تجویزی: داروهای ضدافسردگی، ضدانگیختگی و ضداضطرابی میتواند به کنترل علائم همسر دوقطبی کمک کند. هرچند که این داروها تنها در کنترل علائم بهبود بخشی مؤقت دارند و نباید به عنوان درمان اصلی در نظر گرفته شوند
اگر همسر دوقطبی درمانی دریافت نکند، علائم او به شدت میتواند تشدید شود و به مرور زمان، شدت علائم او افزایش می‌یابد که میتواند به مشکلات بزرگتری منجر شود. برای مثال، عدم کنترل علائم دوقطبی میتواند منجر به اختلالات شدید در رفتار، اعمال خشونت آمیز، مشکلات اجتماعی و خانوادگی و اختلالات در زندگی شغلی شود.
در ضمن، عدم درمان همسر دوقطبی میتواند برای همسر و خانواده‌اش نیز تأثیرات منفی داشته باشد. به طور کلی، درمان همسر دوقطبی میتواند به بهبود کیفیت زندگی او و خانواده‌اش کمک کند و کاهش شدت علائم او را ایجاد کند.
چه کارهایی به عشق در بیماران دوقطبی کمک می‌کند؟
عشق در بیماران دوقطبی | انجام کارهایی به رابطه شما با فردی دوقطبی کمک خواهد کرد، حفظ رابطه عاشقانه در زندگی مشترک یکی از مهمترین نیازهای زندگی هر فرد است، در وهله اول باید توصیه کنیم حتما با شریک عاطفی خود صحبت کنید تا دوره درمانی خود را آغاز کند، در شرایطی که فرد شریک زندگیتان است انجام موارد زیر به کمک شما خواهد آمد.
کلاس‌های مهارت‌های روابطی نیز می‌توانند به بیماران دوقطبی کمک کنند تا روابط عاطفی خود را بهبود بخشند. در این کلاس‌ها، بیماران یاد می‌گیرند که چگونه برای برقراری و حفظ روابط صحیح، ارتباطات بهتری برقرار کنند و چگونه می‌توانند در مواجهه با مشکلات روابطی خود، با احترام به یکدیگر، بهبود وضعیت خود را تسهیل کنند.
از خودتان دور نشوید
شرایط روحی فرد دوقطبی کاملا آشفته است و این موضوع بر سلامت روان نزدیکان وی نیز ممکن است موثر واقع شود، به همین علت همواره خودتان باشید و به هیچ عنوان از وضعیت خود فاصله نگیرید، به این درک برسید رفتارها و حرفهای ضد و نقیض پارتنر دوقطبی شما تنها به علت بیماری است، شما نباید تحت تاثیر قرار بگیرد، داشتن ثبات در رفتار و گفتار را الویت کار خود قرار دهید، اینکار تاثیر بسزایی در تجربه عشق در بیماران دوقطبی خواهد داشت و شما از آسیب های احتمالی دور می مانید.
بیشتربخوانید:
راه های بالا بردن اعتماد به نفس
اطلاعات خود را افزایش دهید
درباره بیماری اختلال دوقطبی بیشتر بخوانید و به دنبال اطلاعات بیشتری باشید، داشتن اطلاعات بیشتر درباره بیماران دوقطبی و تجربه عشق در بیماران دوقطبی راهی را هموار می‌کند تا ارتباطی موثرتر با یکدیگر داشته باشید، کمک گرفتن از یک مشاور یا روانشناس کارآمد خواهد بود.
از خود فرد کمک بگیرید
عشق در بیماران دوقطبی | از او بخواهید درباره حالات روحیش با شما صحبت کند، سوال کنید کاری از دستتان برای بهبود حال وی بر می‌آید یا خیر؟ می توانید از طرف مقابلتان بخواهید روش‌های کنترل حالات روحیش را برای شما شرح دهد تا رابطه‌ای بهتر داشته باشید.
مخرب‌هایی که در رابطه با یک دوقطبی سلامت روان را از بین می‌برند
- فرد متقابل شما بیخیال است
- کنترل گر است
- نوسانات خلقی شدیدی را بروز می‌دهد
- فرد درمان نشده و تغییرات خلقی پیش بینی نشده‌ای دارد
- فرد سواد عاطفی ندارد و در برابر تغییرات درمانی مقاومت می‌کند
فرد مقابل شما بیخیال است
رابطه و عشق در بیماران دوقطبی به گونه ای خاص تجربه می شود. بعضی از مخرب ها در روابط می تواند سلامت رابطه را از بین ببرد. اگر در رابطه با فردی هستید که نسبت به شما بیخیال است. و قصد ندارد درمان خود را آغاز کند. باید بگوییم عشق در بیماران دوقطبی رابطه ای ناسالم خواهد بود. بیخیالی افراد در روابط به کلی رابطه را مسموم می کند. این مسئله زمانی که فرد دچار بیماری اختلال دوقطبی است شرایط را حادتر خواهد کرد.
فرد کنترل گر است
کنترل گری فرد به معنای آن است. طرف مقابل خود را در حصاری تنگ ببیند. عشق در بیماران دوقطبی باید از هیجانات دیگر روحی فرد دور باشد. به اندازه کافی عشق در بیماران دوقطبی چالش برانگیز است. تصور فردی با بیماری دوقطبی که کنترل گر و بدبین می شود. رابطه ای را ایجاد نمی کند. در این بین تنها طرف قابل از نظر احساسی دچار آسیب می شود.
اگر با فردی کنترل گر و دارای بیماری دوقطبی در رابطه هستید. و فرد تمایلی به انجام درمان ندارد. وقت آن است تصمیمی درست بگیرید. بدبینی و کنترل گری به کلی رابطه ای سمی را ایجاد می کند. بهتر است در این رابطه با فرد صحبت کنید و هر چه زودتر فرآیند درمان را آغاز کنید. در غیر این صورت ادامه چنین رابطه ای تنها شما را از لحاظ روحی و عاطفی دچار سردی می کند.
نوسانات خلقی فرد بیش از حد انتظار است
همانطور که مفصلا درباره حالات یک بیمار دوقطبی گفتیم. نوسانات خلقی فرد یکی از علائم بروز بیماری دوقطبی است. اگر فرد بیمار شخصی از اعضای خانواده شماست. باید درمان را شروع کنید و اوضاع را بهبود ببخشید. اما اگر در حال تجربه عشق در بیماران دوقطبی هستید. بهتر است تا رابطه ای جدی شکل نگرفته است تصمیم خود را بگیرید. نوسانات خلقی شدید حالتی است که انگار بر روی الاکلنگ هستید. روزی شما را بر اوج می برد. و روزی شما را به زمین می کوبد. قطعا به چنین رابطه ای عشق گفته نمی شود.
عشق در بیماران دوقطبی نیازمند مراقبت است. شما باید شرایط فرد را درک کنید. و وی باید بخواهد خود را درمان کند. در غیر این صورت با بروز نوسانات خلقی شدید همه چیز به هم خواهد ریخت. روزی نادمان پشیمان از رفتارهایش است. و روزی حق به جانب شما را مقصر می داند.
فرد درمان نشده و نوسانات خلقی شدید تری نشان می دهد
اگر فرد درمان نشده است. باید درمان او را هر چه سریعتر آغاز کنید. در صورتی که فرد دوقطبی درمان نشود. شرایط برای وی افراد نزدیک به او وخیم تر می شود. عشق در بیماران دوقطبی زمانی قابل شکل گیری یک رابطه صحیح است. که فرد درمان را آغاز کرده باشد. اگر دوره درمانی را شروع نکرده اید. باید منتظر نوسانات خلقی شدیدی تری از وی باشید.
صادقانه بگوییم بیماری دوقطبی روز به روز شرایط را محدودتر و سخت می کند. درمان مکلمل تجربه عشق در بیماران دوقطبی است. اگر درمان همراه با تجربه عشق نباشد. رابطه ای نه تنها ساخته نمی شود بلکه همان روزهای خوب نیز از بین خواهند رفت.
برای یک تجربه عشق در بیماران دوقطبی باید درمان را جدی بگیرید. و تمامی مراحل آن نیز کامل انجام شود.
فرد سواد رابطه ندارد و در برابر درمان مقاومت می کند
اگر به دنبال تیر خلاص برای رابطه عاطفی با بیمار دوقطبی هستید. باید به این مورد اشاره کنیم. داشتن سواد عاطفی منجر به بهبود روابط می شود. در نتیجه افراد یکدیگر را درک و در کنار هم روزهای بهتری را سپری می کنند.
درمان نیز برای تجربه عشق در بیماران دوقطبی پایه و اساس است. حال تصور کنید یک فرد بیمار دوقطبی نه سواد عاطفی دارد و نه درمان می پذیرد. تصمیم با شماست. چنین رابطه ای ادامه خواهد یافت یا خیر؟
قطعا اگر به چنین رابطه ای متعهد بمانید و در فکر روزهای خوش باشید. روزهای بدتری را تجربه می کنید. عشق در بیماران دوقطبی باید همراهی فرد را داشته باشد. اگر فردی در برابر درمان مقاومت کند. و یا اگر آن را پشت گوش بیندازد. به معنای آن است روزهای چالش برانگیز بیشتری در راه است.
در اینجور مواقع طرف مقابل نیز از نظر روحی و عاطفی دچار مشکلات جدی می شود. بیمار دوقطبی شرایط نامناسبی را در روابط عاطفی ایجاد می کند. طرف مقابل نیز چالش های بسیاری را تجربه می کند.
اگر در رابطه با فردی دوقطبی هستید. حواستان به مخرب های رابطه باشد. در ادامه به اقدامات کمک کننده ای اشاره می کنیم.
چه کارهایی به شما کمک خواهد کرد؟
- فرد تحت درمان قرار گیرد و برای کنترل عواطف خود آموزش دیده باشد
- فرد دارای حامی است و حمایت‌های عاطفی از دوستان یا خانواده را دریافت می‌کند
- صبور است و برای شما حاضر به تغییرات مثبت در روند زندگی است
آیا عشق برای درمان کافی است؟
با وجود این، عشق در بیماران دوقطبی میتواند نقش مثبتی در بهبود و تعدیل دوره‌های آنها داشته باشد. عشق در بیماران دوقطبی میتواند به عنوان یک شکل درمان جایگزین مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین، یک شریک عاطفی به عنوان یک پشتیبان معنوی نیز میتواند به بیمار کمک کند تا در مواجهه با دوره‌های افسردگی بیماری دوقطبی، احساس حمایت و امنیت کند.
بنابراین، با وجود تهدیدهایی که بیماران دوقطبی در روابط عاطفی خود ممکن است داشته باشند، عشق در بیماران دوقطبی به عنوان یک شکل درمانی برای آنها قابل استفاده است. با توجه به اینکه بیماری دوقطبی تأثیرات جدی بر زندگی عاطفی و اجتماعی بیماران دارد، استفاده از ترکیب درمان‌های مختلف، از جمله درمان دارویی، مشاوره و روش‌های نوین درمانی میتواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران دوقطبی کمک کند.
در نهایت، برای بهبود عشق در بیماران دوقطبی، باید به یاد داشت که روابط عاطفی هر فرد بسیار منحصر به فرد است و تنها روشی که برای هر فرد بهینه است، روشی است که با وی به خوبی هماهنگ شده است. در این راستا، مشاوره با متخصصین روابط عاطفی و روان‌شناسان میتواند به شدت مفید باشد و بیماران را در بهبود روابط خود با شریک عاطفی‌شان، تقویت احساسات مثبت و کاهش تنش‌های روانی کمک کند.
عشق در بیماران دوقطبی
اگر بیمار دوقطبی درمان نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟
بیماری دوقطبی میتواند به عواطف و رابطه عاطفی فرد خسارت بزرگی بزند و این امر با توجه به شدت بیماری، ممکن است بر روابط شریک عاطفی و خانواده تأثیرات منفی داشته باشد. بنابراین، درمان‌هایی که به بهبود روابط عاطفی بیماران دوقطبی کمک می‌کنند بسیار حائز اهمیت هستند.
با توجه به این که عشق در بیماران دوقطبی یکی از مهمترین عوامل رضایتمندی و سعادت در زندگی است، بسیار مهم است که روابط عاطفی در بیماران دوقطبی نیز مورد توجه و درمان قرار گیرند. برای بسیاری از بیماران دوقطبی، مشکلات رابطه‌ای درون خانواده، در کار، و در زندگی عاطفی و عاشقانه، مشکلات مهمی هستند که میتواند باعث بروز بیشتر علائم بیماری شود. اما با درمان درست و موثر، می‌توان بهبود عشق در بیماران دوقطبی و بهبود کیفیت زندگی بیماران را تسهیل کرد.
