تصوير اول
خديجه(ع) همسر خود را مطابق با بشارت انجيل يافته است. از اينكه محمد(ص) پيشنهاد ازدواج با او را پذيرفته بسيار شادمان است. مجلس، مجلس خواستگاري بني‌هاشم از خديجه(ع) است. موضوع مهريه مطرح شده و عموي خديجه(ع) بر آن تأكيد نموده است.
وقت آن است كه اولين زن جهان اسلام، مقابل فرهنگ جاهليت بايستد و بگويد: اي عموجان! شما بر من مقدم هستيد ولي از جان من مقدم نيستيد. من مهريه خود را بر گردن مي‌گيرم و خود را به ازدواج با محمد(ص) درمي‌آورم.
مردي از جماعت عرب به كنايه مي‌گويد: تا به حال نديده بوديم كه زني مهريه خود را خود بپردازد!
عموي پيامبر(ص) قاطع و صريح پاسخ مي‌دهد: آري اگر مردان مثل شما باشند، زنان جز با مهريه‌اي سنگين به ازدواج با آنها تن نمي‌دهند، اما اگر مانند محمد(ص) باشند آن را خواهند ربود!
پيام تصوير به خانواده معاصر
دامادها!
آنچه از شخصيت و انسانيت شما نشئت بگيرد، باارزش‌تر و جاودان‌تر از چيزي است كه از موقعيت دنيايي‌تان حاصل شود. زني كه شما را با اين ملاك انتخاب كند، بيش از همگان براي شما و ارزش‌هايتان احترام قائل شده و بيش از ديگران در اين مسير همراه و همدلتان خواهد بود. اما كسي كه به دليل موقعيت شما، ازدواج به شما را پذيرفته باشد، تنها به موقعيت شما جواب مثبت داده است نه به وجود خودتان. مطمئن باشيد با چنين نگرشي نمي‌توانيد خانواده محكم و پايداري تشكيل دهيد.
پس بكوشيد ابتدا هويت و ارزش‌هاي خود را آشكار كنيد و سپس شرايط دنيايي‌تان را!
عروس‌ها!
درست است كه بر ملاك نبودن ماديات در انتخاب همسر بسيار تأكيد شده و هميشه سفارش‌هايي در اين رابطه شنيده‌ايد. اما از آن سو ملاك بودن فضايل انساني را هم در نظر بگيريد. شناخت خود كاري است بسيار دشوار تا چه رسد به شناخت ديگران. اما تا زماني كه معيارتان، ارزش‌هاي اخلاقي و اعتقادي باشد، يقين داشته باشيد خداوند در اين راه شما را ياري خواهد كرد، چرا كه وعده خود اوست كه: «وَالَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا».
تصوير دوم
پيامبر(ص) در خلوتي عارفانه، چهل روز دوري از خانه و خديجه(ع)اش را برگزيده است. امر خداوند است و رسولش بر اجراي آن مطيع و فرمانبردار. يقيناً در برابر دستور پرورگار، هيچ‌كس حتي همسر، حق اعتراضي ندارد.
اما مسئول‌ترين مرد جهان، كه بيش از همگان آرامش همسر و استحكام روابط خانواده برايش اهميت دارد، نمي‌تواند چهل روز همسرش را در نگراني و بي‌خبري رها كند.
براي همين است كه اينك عمار بر در خانه خديجه(ص) مي‌كوبد و ندا مي‌دهد:
بانوي من! پيامبر(ص) فرموده كه دوري از شما نه به خاطر كراهت يا دشمني است. هرگز چنين نيست. بلكه خدا شما را دوست دارد و ملائكه‌اش نيز. خدا شما را هر صبح و شام بر رخ ملائكه مي‌كشد و بر وجودتان مباهات مي‌كند. اما اين چهل روز جدايي از شما و خلوت با پروردگار فرمان خداست. تحمل كنيد. آرام و قرار داشته باشيد و در خانه را به روي هيچ‌كس نگشاييد... .
پيام تصوير به خانواده معاصر
آقايان!
بسياري از اتفاقات غيرپيش‌بيني هستند... .
مطمئناً همسرتان با ملاحظه مسئله پيش‌آمده مي‌تواند مشكل شما را درك و همراهي‌تان كند. آنچه تحملش براي او سخت است و فضاي خانه و آرامش او و فرزندانتان را برهم مي‌زند اين است كه او را بي‌خبر بگذاريد. سعي كنيد فضاي ميان خود و همسرتان را طوري جهت‌دهي كنيد كه او اولين كسي باشد كه از مسائل و مشكلات‌تان مطلع مي‌شود. زنان، شامه بسيار قوي‌اي دارند و بي‌آنكه خود بدانيد حوادث را احساس مي‌كنند. اگر آرامش همسران براي شما مهم است، بدترين اتفاقات و مشكلات را هم آرام و خونسرد براي او بيان كنيد تا هم پشتوانه روحي‌تان باشد و هم خودش دچار آشفتگي و دلهره نشود.
خانم‌ها!
در مواقعي كه همسرتان شما را از مسئله‌اي خاص مطلع مي‌كند، با حفظ خونسردي او را آرامش دهيد. اصلاً وارد جزئيات نشويد و او را سؤال‌پيچ نكنيد. مطمئن باشيد تا جايي كه صلاح بداند خودش موضوع را مطرح خواهد كرد. كنجكاوي خود را كنار بگذاريد و فقط او را به مهرباني خدا و ياري او دلگرم نماييد. از هرگونه سرزنشي خودداري كنيد.
