زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

نقش گياهان تيره گندميان در ا مر پالايش هوا:
گياهان علوفه‌‌‌اي چند ساله با ريشه عميق به نام gayanus و andropogn اثرات پديده گلخانه‌‌‌اي را خنثي مي‌کنند. اين گياهان قادرند ساليانه تا 2 ميليون تن از دي اکسيد کربن را در هر هکتار به مواد آلي تبديل نمايند. اين مقدار co2 برابر است با گاز خارج شده از اگزوز اتومبيلي که مسافتي برابر با 213000km را طي کرده است.

 نقش گونه‌هاي زينتي تيره گندميان در پالايش هوا و طراحي فضاي سبز:
در ميان گياهان تيره گندميان تعدادي گونه زينتي يافت مي‌شود که ضمن دارا بودن قدرت بالاي پالايش هوا به علت انطباق با شرايط مختلف محيط و زيبايي فوق العاده در کليه فصول سال در طي 30 سال اخير نقش عمده‌‌‌اي در طراحي فضاي سبز ايفا نموده‌اند از اين گياهان مي‌توان به عنوان تک گياه در ميان چمن يا به عنوان گياهان برگي همراه با ديگر گياهان اين خانواده استفاده نمود.
مکان‌يابي در طراحي کاشت گياهان:
کاشت اين گونه گياهان در اطراف برکه‌ها در کناره جويبارها و در ميان سنگ‌هاي آبشار باغ‌هاو... چشم انداز بسيار جالبي به وجود مي‌آورد.

خصوصيات مرفولوژيکي (ظاهري) تيره گندميان:
گياهاني يک ساله وتک لپه
باريک برگ
برگ‌ها و گلبرگ‌هاي موازي
ساقه توخالي بنددار
گل آذين داراي اندامي به نام سنبلک
درون غلاف برگ‌ها زائده‌‌‌اي به نام زبانک وجود دارد
داراي پوشينه پوشه و پوشينک
گلبرگ‌ها مضربي از سه است
داراي ريشه افشان که به راحتي آب و مواد غذايي را جذب مي‌کند.

مزيت کاشت گياهان زينتي تيره گندميان در فضاي سبز:
سهولت کاشت و داشت گياهان زينتي اين خانواده از جمله مقاومت در برابر کم آبي و حرارت بالاي محيط در فصل تابستان، عدم وجود بيماري يا آفت خاص، بي‌نيازي به حرص و شکل دهي به گياه و رشد سريع وآسان اين گونه گياهان را از هر نوع مراقبت ويژه بي نياز مي‌گرداند.

روش‌هاي افزايش رشد گياه:
در زمان کاشت، افزون برخاک برگ و کود حيواني پوسيده و ماسه، سنگ بستر و همچنين آبياري روزانه به خصوص در روزهاي گرم تابستان رشد گياه را تسريع و سلامت گياه را تضمين مي‌کند.

مناسب ترين زمان براي ازدياد اين گونه گياهان و روش‌هاي تکثير آنها:
مناسب‌ترين زمان براي ازدياد در بهار و همزمان با آغاز رشد گياه و روش‌هاي تکثير آن تقسيم بوته مي‌باشد.

نحوه تقسيم بوته اين گونه گياهان:
تمامي گياه را بايست از خاک خارج نموده و جوانه‌هاي جديد و ريشه دار که معمولا در قسمت انتهايي ساقه قرار دارند از يکديگر جدا و تفکيک نمود. گياه جدا شده از گياه مادري را بايد در خاک مناسب و در محلي مرطوب نگه‌داري كرد. پس از اطمينان از رشد آنها مي‌توان آنها را به مکاني آفتاب‌گير انتقال داده و گياهان تکثير يافته از اين طريق را در اواخر بهار به زمين اصلي انتقال داد.