به قلم : د‌کتر سید‌ضیاءالدن مظهری ، متخصص تغذیه و رژیم درمانی
dr_z_mazhari@yahoo.com
تحریریه زندگی آنلاین : در مطلب قبلی به بررسی ساختار و عملکرد انواع آنتی‌کورپر پرداختیم. اکنون ادامه مطلب را خدمت شما بزرگواران ارائه می‌نماییم.
چه زمانی سیستم ایمنی از کوره در می‌رود؟
زمانی که سیستم ایمنی از حالت تعادل خارج می‌گردد، از قدرت تمیز و تشخیص آن در قبال دوست از دشمن، خودی از بیگانه، پر‌خطر از بی‌خطر، به تدریج کاسته می‌شود و سیستم‌های هشدار‌دهنده و آلارم‌های آگاهی‌دهنده آن، گاه و بی‌گاهی بدون جهت فعال می‌گردند. گرچه آغاز خروج از حالت تعادل بسیار نامحسوس می‌باشد و غیر قابل تشخیص است، ولی با اولین اشتباه و عدم دقت در ارزیابی یک خودی بی‌ضرر و یا ضروری، رشته‌ای از کنش و واکنش‌ها به صورت زیر آغاز می‌گردد:
به طور مثال، بروز حساسیت در قبال پروتئین شیر و تلقی آن از طرف سیستم به عنوان یک آنتی‌ژن مشکوک
در قدم اول ماکروفاژها یا بیگانه‌خواران به سوی آن هدایت می‌شوند تا رشته پروتئینی شیر را به قطعاتی تقسیم نمایند. این قطعات جدا شده از طرف تی‌سل‌ها عوامل خطرناک تلقی گردیده و پیام‌های شیمیایی (اینترلوکین) به B لنفوسیت‌ها فرستاده می‌شوند.
B لنفوسیت‌ها شروع به تولید آنتی‌کورپرهای فراوانی به ویژه ایمونوگلوبولین Ig - E می‌کنند که مختص پروتئین شیر است.
این آنتی‌کورپر اختصاصی به گلبول‌های سفید مختلفی به نام‌های بازوفیل‌ها و گرانولوسیت‌های مستقر در بافت‌های مخاطی اتصال پیدا می‌کند و در این بافت‌ها، در کمین پروتئین شیر برای رویارویی مجدد به سر می‌برند و سیستم دفاعی چنین فردی به حساسیت پروتئین شیر دچار آمده و در هر برخورد مجدد، در قبال آن در بدن واکنش‌هایی تشدید و توسعه پیدا می‌کند و به هر میزان ترشح هیستامین حتی در ارگان‌ها و بافت‌های دیگر بدن گسترش پیدا می‌کند و عکس‌العمل‌های گوناگونی را با شدت و حدت متفاوت پدیدار می‌سازد.
بیشتربخوانید:
حفظ سلامتی و ادامه زندگی در گرو عملکرد سیستم دفاعی ( قسمت اول)
عکس‌العمل‌های متفاوت
این عکس‌العمل‌ها در قبال افراد مختلف متفاوت می‌باشد و بستگی به زمینه‌های ارثی انتقال داده شده آنها دارد که از پدر و مادر و دودمان پدر و مادری و یا احیاناً جهش‌های تک‌ژنی اتفاقی و فردی و یا اینکه تحت شرایط اقلیمی محل زندگی‌شان منتقل می‌گردد. چون مطرح نمودن همه این عوامل و شمردن آنها از بعد زمان و مکان اختصاص داده شده بر این نوشتارها میسر و مقدور نمی‌باشد، به همین مختصر بسنده کرده و به سراغ دنیای تغذیه می‌رویم و این پرسش را مطرح می‌سازیم که چرا و چگونه برای گروهی، منابع غذایی به جای جان‌بخشی به جان‌ستانی می‌پردازند و علت حساسیت‌ها و آلرژی‌ها ناشی از چه مواد غذایی میل شده است و به چه صورت تجلی پیدا کرده و چه‌سان باید با آن کنار بیاییم؟
حساسیت به مواد غذایی
خوردن و آشامیدن، لازمه ادامه زندگی و رشد و بالندگی و تأمین نیروی فعالیت‌های جسمی و ذهنی می‌باشد. میوه و سبزیجات، نان و غلات، حبوبات و شیر و لبنیات، آب و مایعات، تخم پرندگان، گوشت‌های قرمز و سفید (ماکیان و آبزیان)، تامین‌کنندگان مواد مغذی مورد نیاز جهت تولید انرژی، مواد ساختاری، ترمیمی، جایگزینی، دفاعی، هدایتی و حمایتی تلقی می‌شوند.
با وجود همه موارد ذکر شده، ساختار دفاعی و حفاظت بدن در قبال این مواد مغذی، وظیفه سنگین شناسایی را به عهده دارد، چرا که خوردنی و آشامیدنی‌ها از جمله مواد غیر خودی می‌باشند که از طریق دهان، مری و معده و به طور کلی دستگاه گوارشی به قلمرو درونی فرد راه پیدا کرده، ساعت‌ها و روزهای طولانی در تماس تنگاتنگی با عوامل دفاعی به ویژه از طریق روده‌ها قرار می‌گیرند و زمانی که مواد میل شده در طول دستگاه گوارشی تجزیه و جذب می‌شوند، می‌باید هر کدام از عوامل آزاد شده از طریق سیستم دفاعی از بعد بی‌خطر و بی‌ضرر بودن، مورد تأیید قرار داده شوند تا صدمه‌ای به سلامتی فرد وارد نگردد و حیات و زندگی سالم، تأمین و تضمین گردد.
بیشتربخوانید:
حفظ سلامتی و ادامه زندگی در گرو عملکرد سیستم دفاعی ( قسمت دوم )
