تحریریه دنیای سلامت
همه ما دوست داریم جسم و روانی سالم داشته باشیم، ولی این امر به راحتی میسر نیست. برای داشتن بدنی سالم، رعایت یك رژیم غذایی صحیح و علمی لازم است و مراقبت از سلامت روان هم قواعد خاص خودش را دارد. ما سعی میكنیم در حد امكان غذاهای سالم بخوریم و حجم غذای خود را كاهش دهیم.
میزان موفقیت در این كار برای افراد مختلف یكسان نیست. بعضی افراد میتوانند این برنامه تغذیه صحیح و به اندازه را دقیقا رعایت كنند و بسیاری هم پس از مدتی رعایت كردن رژیم غذایی، تحمل خود را از دست میدهند و به شدت پرخوری میكنند. این افراد پس از این اتفاق به شدت احساس گناه میكنند و نمیدانند كه آیا میتوانند همان روند سالم قبلی را ادامه دهند یا خیر.
باید دید دلیل این شكست و رو آوردن به پرخوری چیست. عوامل گوناگونی مانند عوامل روانی، جسمی و محیطی در این موضوع دخیل هستند. در زیر تعدادی از این عوامل را میخوانید.
استرس و كورتیزول
یكی از دلایل پرخوری فشارهای عصبی و استرس است. وقتی شما به طور مزمن استرس داشته باشید، بدنتان هورمونهایی مانند كورتیزول را به مقدار زیاد ترشح میكند كه به مرور باعث افزایش اشتها و در نتیجه پرخوری میشود. دكتر الیسا اپل، دانشیار دانشگاه كالیفرنیا در سان فرانسیسكو و دپارتمان روانپزشكی، میگوید: «كورتیزول باعث میشود ما به غذاهایی كه چربی، قند و نمك آنها زیاد است، تمایل پیدا كنیم.»
سلولهای چربی هم كورتیزول تولید میكنند. اگر هم چاق باشید و هم زندگی پر استرسی داشته باشید، سطح خونی این هورمون در بدنتان بالا خواهد رفت. براساس پژوهشها، زنان دارای اضافه وزن وقتی در معرض عوامل استرسزای روزانه (مانند مشكلات شغلی یا خانوادگی و پرداخت هزینهها) قرار میگیرند، دچار اضافه وزن میشوند.
كورتیزول در كنار انسولین باعث میشود بدن چربی احشایی بیشتری ذخیره كند كه احتمال سكته قلبی و مغزی را افزایش میدهد. از طرفی، كسی كه استرس دارد به سختی میتواند به یك رژیم غذایی درست و سالم پایبند باشد. این یكی از دلایل مهمی است كه نشان میدهد چرا بسیاری از افراد نمیتوانند از رژیم غذایی سالمی پیروی كنند.
دیده شده كسانی كه معمولا مواظب خوردنشان هستند، زمانی كه زیر فشار عصبی قرار میگیرند، پرخوری میكنند.
چه باید كرد؟
زندگی روزمره همه ما مملو از عوامل استرسزا است، ولی اگر قرار باشد به خاطر این استرسهای روزمره پرخوری كنیم نمیتوانیم زندگی سالمی داشته باشیم. یكی از بهترین راههای برخورد با این استرسها، یاد گرفتن روشهای مهار آن است. تمرینات یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق، ابزارهای موثری هستند كه میتوانند از تنشها بكاهند.
انجام 20 دقیقه تمرینات تن آرامی (ریلكسیشن) كه در آن به طور متناوب عضلات منقبض و منبسط میشوند هم كمك میكنند با استرس خود كنار بیاییم. زمانی كه عصبی و كلافه و خشمگین هستید، به جای اینكه سراغ یخچال بروید این كارها را انجام دهید، زیرا به طور قابل توجهی از استرس و ترشح كورتیزول در خون شما میكاهد...
برای خواندن بخش دوم- عوارض و راهكارها پرخوری- اینجا کلیک کنید.