نادیا زکالوند: اخیرا «دایبید مک‌هاگ»، متخصص بینایی‌سنجی در شبکه اجتماعی تیک‌تاک درباره خطر مالیدن چشم توضیح داده است. او گفت، «اگرچه مالش بسیار ملایم چشم‌ها، وقتی که می‌خواهید چیزی را واضح‌تر ببینید، مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما اگر چشم‌هایتان را خیلی زیاد و با فشار بمالید، آسیب‌رسان است.»
درواقع مالیدن چشم، چشم‌هایتان را در خطر ابتلا به مشکلاتی چون خراش قرنیه، عفونت چشم و در موارد شدیدتر، پارگی و جداشدگی پرده شبکیه قرار می‌دهد. در بیماری جداشدگی پرده شبکیه، لایه‌های عصبی حساس شبکیه از لایه رنگدانه شبکیه جدا شده و موجب کاهش شدید بینایی می‌شود. برای پیشگیری از اثر منفی دایمی این آسیب بر بینایی باید این بیماری به‌سرعت درمان شود.
از علایم جداشدگی پرده شبکیه باید به موارد زیر اشاره کرد:
* جرقه زدن چشم (در میدان بینایی، جرقه‌های نور مشاهده می‌شود)
* دیدن اجسام شناور، لکه‌های تاریک یا تار عنکبوت
* تغییرات در بینایی، مانند تاری دید
* احساس وجود پرده‌ای تاریک در جلوی چشم‌ها
اگر این بیماری بسیار شدید نباشد، جراح چشم، شبکیه را دوباره سر جای خود می‌چسباند و معمولا بهبودی آن تا ۶ هفته طول می‌کشد. در این مدت چشم‌ها دردناک و دید تار خواهد بود.
بنابه گفته این اپتومتریست، افراد مبتلا به تب‌یونجه، مستعد ابتلا به خارش چشم هستند و اگر آنها چشم‌هایشان را بمالند، موجب تجزیه گلبول‌های سفید خون که حامی سیستم ایمنی بدن هستند شده و در نتیجه هیستامین بیشتری آزاد می‌شود. این وضعیت خارش چشم‌ها را بدتر می‌کند.
همچنین به گفته «مک‌هاگ»، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد چنانچه افراد مبتلا به اگزما، آسم یا بیماری‌های پوستی درماتیت آتوپیک، چشم‌های خود را مالش دهند، به قوز قرنیه مبتلا شده و در اثر این مشکل قرنیه‌شان نازک می‌شود که در نتیجه روی دیدشان اثر منفی می‌گذارد.
