تحریریه زندگی آنلاین : پیادهروی و دویدن از طبیعیترین و مفیدترین نوع ورزش برای تقویت قلب و ششها میباشد. در این مقاله به بررسی تأثیر پیادهروی بر قلب میپردازیم.
برای کسب تناسباندام چگونه باید دوید؟
افراد مهارت در پیادهروی و دویدن را اغلب سرسری میگیرند. بارها اتفاق میافتد که یک دوندة مبتدی در اطراف محوطهای یا در طول خیابانی بدون دستورالعمل لازم شروع به دویدن میکند و متعجب میشود که چرا به نتیجة مطلوب نمیرسد. آهنگ تکراری یک دوندة باتجربه به نظر ساده و طبیعی جلوه میکند. رابطة مستقیم حرکات قسمتهای مختلف بدن در ضمن دویدن بسیار مؤثر بوده و بهتدریج بر کیفیت تکنیک دونده میافزاید. حالت صحیح گرفتن بدن در حین دو برای مکانیزم خوب بدن الزامی است. گرفتن حالت صحیح مستلزم نیروی عضلانی و طاقت میباشد. افرادی که از نظر عضلانی ضعیف هستند در موقع دویدن بالاتنةشان به جلو خم و کج میشود و از حالت قائم خارج میشوند. چنین شیوة دویدن مانع حالت صحیح و خوب برای دویدن میشود. لذا ستون فقرات خود را صاف و قائم نگهدارید، سرتان را بالا بگیرید، و شانهها و باسن خود را صاف نگهدارید و بازوهای شما در ناحیة آرنج تا شده و زاویة تقریباً ۹۰ درجه بسازد و در جهت خلاف پای مربوطه تاب بخورد و گام برداشتن برایتان راحت و آسان باشد. و در حال دویدن بدن شما بهطور مستقیم کمی بهطرف جلو متمایل باشد. مهم است بدانید که نباید روی انگشتان پاهای خود بدوید. خیلی از دوندههای مبتدی با این شیوه شروع میکنند، اما طولی نمیکشد که متوجه میشوند این شیوه برای دو سریع و شتابزده برای مسافات کوتاه مناسب است.
بیشتربخوانید:
فواید 100 قدم پیاده روی بعد از شام
پیادهروی و دویدن
یک ساعت پیادهروی (Walking) تندوتیز حدود ۳۰۰ کالری انرژی مصرف میکند درصورتیکه برای سوزاندن همان مقدار کالری فقط ۳۰ دقیقه دویدن کافی است. ضمناً پیادهروی که از نوع تماس پایین محسوب میشود (زیرا کف یکی از پاها همواره در مرحلهای از مراحل دو بالاتر از سطح زمین قرار میگیرند) درنتیجه پیادهروی برای مفاصل فشار کمتری وارد میکند تا دویدن. ضمناً آنهایی که پیادهروی میکنند نسبت به آنهایی که میدوند کمتر صدمه میبینند. و برای افراد مسن خصوصاً برای آنهایی که به مدت چندین سال، اگر از اضافهوزن زیادی در رنج هستید، پیادهروی برایتان مناسبتر است تا به وزنی برسید که استخوانبندی و عضلات شما بتوانند وزن شما را بهطور سالم تحمل نمایند. و اگر بنا به دلایل پزشکی دارای محدودیت میباشید مثل ناراحتی استخوانها یا درد مفاصل، ممکن است کلاً از دویدن معاف باشید. در چنین مواردی، پیادهروی مناسبترین انتخاب برای شما خواهد بود.
یک برنامه اساسی برای پیادهروی و دویدن
یک دقیقه دو و یک دقیقه پیادهروی شدید مؤثرترین تمرین برای تقویت قلب و ششها و مصرفکننده انرژی میباشد. دویدن یک ورزشی ساده برای مشارکت میباشد. تنها وسیلهای که نیاز دارید، یک جفت کفش ضربهگیر مناسب میباشد. و مهمتر از همه اینکه در حین برنامة خود هر موقع که خواستید میتوانید بدوید. حتی هوای بد نیز نباید مانع دویدن شما گردد. درصورتیکه لباس مناسب پوشیده و احتیاطات لازم را به عمل آوردید. از برنامة پیادهروی توأم با دویدن هم بهتنهایی برای تقویت قلب و ششها میتوان بهره برد و هم میتوان آن را مبنای شرکت در برنامة تمرین دو قرار داد. به هر صورت که باشد روش ارائهشده در اینجا بیش از سه دهه است که بهطور موفقیتآمیز توسط دانش آموزان مدارس، هنرجویان کالجها و افراد بزرگسالی به مورداجرا گذاشته شده است. جاذبة بنیادین این تمرین سادگی اجرای آن میباشد که برای کسب و حفظ تناسباندام در هر سنی مناسب است.
پیادهروی و دویدن و تناسباندام
برای آنهایی که میخواهند یک برنامة تناسباندام را به مورد اجرا بگذارند، پیادهروی و دویدن طولانی که بهتدریج بر سرعت و طول مسافت آن افزوده شود، مناسبترین تمرین محسوب میشود. البته پیادهروی تنها بابت افزایش طاقت قلب و ششها با قدم زدن تفریحی با سگ تربیتشدهتان فرق میکند. ضمناً درست است که شما سراسر عمرتان را پیادهروی میکنید، امّا پیادهروی جهت کسب تناسباندام در ابتدای کار نیاز به کمی تمرکز حواس دارد. لذا در ابتدا با قدمهای معمولی راحت شروع نمایید. یعنی ابتدا پاشنه و بعد کف پایتان با زمین تماس پیدا بکند و موقع کنده شدن پا از روی زمین با فشار انگشتان پا باشد. و بازوهایتان درحالیکه بهطور آزاد از طرفین بدنتان با آرنجی کمی زاویهدار آویزان هستند، در جهت مخالف پای مربوط در نوسان باشند. موقع پیادهروی و دویدن سر خود را بالا نگهدارید و قد خود را صاف داشته باشید. بعد از چند جلسه تمرین پیادهروی ماهیچهها و ریتم تنفسی شما خود را با ریتم قدمهای شما وفق خواهند داد. و وقتی در حین پیادهروی احساسی راحتی نمودید، بر سرعت گامهای خود بیفزایید. و اگر افزایش طول گامها طبیعی به نظر برسد، بر طولی گامهای خویش در جلو و پشت سرتان بیفزایید تا اینکه به اندازة کافی که مناسب شماست برسید و دیگر بر طول آنها نمیافزایید و در عوض برسرعت گامهای خود و حرکت شدید و سنگین بازوهای خود بیفزایید. ضمناً برای تقویت قلب و ششهای خود تا میتوانید ماهیچههای بیشتری از بدنتان را به فعالیت درآورید. و این فعالیت خود را در محدودة ضربان هدفمند قلب نگهدارید.
بیشتربخوانید:
تاثیر پیادهروی و دویدن برقلب
برنامه پیادهروی و دویدن را باید چگونه شروع نمود
بعد از ۳ تا ۵ دقیقه پیادهروی عادی برای گرم شدن، بر سرعت قدمهای خود آنقدر اضافه نمایید که حداقل در پایینترین محدودة ضربان قلب هدفمند قرار بگیرید. برای این کار ضربان قلب خود را در مراحل اولیه (حدود پنج دقیقه بعد از افزایش سرعت و فاصله گامها) و بعد از اینکه شروع به تند تند نفس کشیدن و عرق کردن نمودید و متوجه بالا رفتن ضربان قلبتان شدید بشمارید. و اگر بتوانید با همین شتاب یک مایل (۱۶۰۰ متر) را طی نمایید. و اگر علامتی برای تعین مسافت دقیق ندارید، سعی نمایید بدون توقف ۱۵ دقیقه پیادهروی نمایید. و بعد از اینکه بهتدریج بر پیادهروی عادت نمودید، سعی کنید هر هفته به میزان ۱۰ درصد به طولی فاصله یا بر مدتزمان تمرین خود بیفزایید تا اینکه بتوانید ۲ مایل (۳۲۰۰ متر) مسافت یا به مدت ۳۰ دقیقه با همان شتاب بدون توقف پیادهروی نمایید. وقتی توانستید به مذات یک هفتة تمام فاصلة ۲ مایلی را بدون توقف پیادهروی نمایید، سعی نمایید برسرعت قدمهای خود بیفزایید تا در محدودة ضربان هدفمند قلبتان قرار بگیرید. سپس وقتی توانستید فاصلة ۲ مایل را با همین شتاب طی نمایید، سعی کنید مسافت را به اندازة ۱۰ درصد در هفته افزایش بدهید تا اینکه به ۳ تا ۴ مایل یا بین ۴۵ تا ۶۰ دقیقه در روز برسید. اگر حفظ این سرعت و شتاب را مشکل مییابید، کم و زیاد کردن سرعت را پیش بگیرید. یعنی به مدت ۳۰ تا ۶۰ ثانیه از سرعت قدمهای خود بکاهید و بعد مجدداً افزایش بدهید و آنقدر جلو بروید که احساس کنید مجدداً به کاهش سرعت نیاز دارید. امّا توقف نکنید. بدین طریق موفق خواهید شد فاصله ۳ تا ۴ مایلی (۴۸۰۰ تا ۶۴۰۰) برنامة دویدن شرکت نمایید. اگر در نظر دارید که به برنامة پیادهروی خودتان ادامه بدهید. از راههای مختلف میتوانید بهسرعت و شتاب موردنظر دست بیابید. مثلاً میتوانید در هر دست خود یک وزنة نیم تا یک و نیم استفاده میکنید، دقت کنید که بازوها و سرشانههای شما به اندازة کافی گرم شدهاند و ضمناً در تمامی طول تمرین آرنج شما کمی زاویهدار باقیمانده است. مصرف این انرژی اضافی بهحساب نمیآید مگر اینکه در حین حرکت بازوهای خود را تا خط شانه بالا ببرید و پایین بیاورید.