درمانهای سيستميك پسوريازيس
در یك كلاس Non-horomogenous از محصولات بیولوژیك گروهی از مواد با عنوان تغییردهنده پاسخ بیولوژیك تشخیص داده شدهاند كه باعث میشوند توانایی سیستم ایمنی برای مقابله با عفونت و دیگر بیماریها افزایش یافته و یا به حالت اولیه برگردد.این مواد بیولوژیك از آنتیبادیهای درمانی، پروتئین فیوژن یا سیتوكینها تشكیل شدهاند. آنها پروتئینهای نوتركیبی هستند كه با كمك مهندسی ژنتیك تولید شدهاند.این مواد مولكولهای نسبتا بزرگی دارند بنابراین باید با تزریق داخل وریدی، داخل عضلانی یا زیرجلدی تجویز شوند. در حال حاضر چهار ماده بیولوژیك برای درمان پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیك در اتحادیه اروپا تایید شدهاند. این فرآوردهها عبارتند از: (Raptiva) efalizumab برای درمان پسوریازیس پلاك مزمن و آرتریت پسوریاتیك، (Enbrel) etanercept، (infliximab Remicade) و همچنین (Hurmira) adalimumab برای آرتریت پسوریاتیك. ماده بیولوژیك دیگر به نام (Amevive) alefacpt تنها در آمریكا و نه در اروپا تایید شده است. در حال حاضر بر روی فرآوردههای بیولوژیك دیگر برای درمان پسوریازیس مطالعات كلینیكی انجام میشود.مواد بیولوژیك داروهایی گرانقیمت هستند. اندیكاسیون اختصاصی برای كاربرد آنها وقتی است كه فرمهای دیگر درمان كه تایید شده و ارزانتر هستند، برای یك نوع خاص از پسوریازیس موثر نیستند، تحمل نمیشوند یا در دسترس نمیباشند. پزشك باید تایید كند كه فرمهای دیگر درمان به اندازه كافی موثر نبوده و یا برای بیمار كنترا اندیكه میباشند.
Efalizumab
یك آنتیبادی منوكلونال انسانی شده بر ضد CDlla میباشد و جزو گروه دارویی عوامل ایمونوساپرسیو انتخاب طبقهبندی شده است.
Efalizumab منجر به مهار اعمال زیر میشود:
اتصال T-Celi به سلولاند وتلیال
مهاجرت T-Cell از رگهای خونی به داخل بافت
اتصال T-Cell به كراتینوسیت
فعال شدن T-Cell
این بلوك، برگشتپذیر است و منجر به تخلیه T-Cell نمیشود. ضمن درمان ممكن است تعداد T-Cellهای موجود در گردش خون افزایش یابد. با دوز mg/kg1 مولكولهای CDlla در سلولهای موجود در خون و پلاكهای پسوریازیس به طور كامل اشباع میشوند.
دوزاژ: دوز اولیه mg/kg7/0 است و با دوز نگهدارنده هفتگی به میزان mg/kg1 ادامه یابد. پس از درمان اولیه به مدت 12 هفته، ادامه درمان در بیمارانی باید صورت گیرد كه به دارو پاسخ خوبی دادهاند. در افرادی كه به دارو پاسخ ندادهاند، ادامه درمان ممكن است منجر به شعلهور شدن مجدد بیماری شود. شاید این پدیده با افزایش T-Cellهای محیطی قابل توجیه باشد.با دوز mg/kg1 در هفته به دست آمد. چهار مطالعه با این میزان دارو نشان دادند كه بعد از 12 هفته، بین 22تا 9/38 درصد از بیماران به میزان بیشاز 75درصد بهبود در PASI داشتند.با دوز كمتر از mg/kg1 و تجویز IV در بررسیهای قبلی یك اثر درمانی واضحا ضعیفتر به دست آمد. با دوز بیش از mg/kg2 در هفته پاسخ درمانی برابر یا حتی كمتر از دوز mg/kg1 حاصل شد.در بیمارانی كه میزان بهبود PASI كمتر از 50 درصد بود با ادامه درمان بهبود قابل توجهی در یافتهها به دست نیامد. موفقیت درمان با Efalizumab میتواند با ادامه درمان در بیمارانی بیشتر شود كه حداقل 50 درصد بهبود PASI در 12 هفته اول داشتهاند. در افرادی كه در 12 هفته اول به میزان بیشتر یا مساوی 75 درصد بهبودی PASI پیدا كردهاند، موفقیت درمانی را میتوان با ادامه دارو، حفظ كرد. ضمن درمان با Efalizumab بیماران بهبود واضحی در كیفیت زندگی و همچنین خارش به دست آوردند.
Etanerecpt
در ضایعات پسوریاتیك افزایش غلظت سیتوكاین پیش التهابی TNF-α دیده میشود. Etanerecpt آنتاگونیست TNF-α است. این دارو مانند یك رسپتور به TNF-α متصل و آن را خنثی میكند. در نتیجه با موفقیت در درمان بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریاتیك و انواع دیگر آرتریت به كار میرود.Etanerecpt برای درمان بزرگسالان مبتلا به پسوریازیس نوع پلاك شدید یا نسبتا شدید كاربرد دارد كه به دیگر درمانهای سیستمیك پاسخ ندادهاند و یا نمیتوانند آنها را تحمل كنند. این دارو همچنین برای درمان مبتلایان به آرتریت پسوریاتیك فعال و پیشرونده كه به درمانهای دیگر پاسخ نداند، پذیرفته شده است.نیمه عمر دارو 5-4 روز است. Etanerecpt به صورت ماده خشك در دوز 25 تا 50 میلی گرم در یك آمپول عرضه میشود این ماده خشك در یك میلیلیتر آب مقطر حل شده و به صورت زیرجلدی تزریق میشود.
دوزاژ: دوز توصیه شده برای درمان پسوریازیس 25 میلیگرم دوبار در هفته است. در بیماری شدید mg50 دوبار در هفته برای 12 هفته تجویز شده و سپس با دوز mg50 دو بار در هفته ادامه مییابد. حداكثر مدت درمان 24 هفته است. در بیمارانی كه پس از 12 هفته به دارو پاسخ نمیدهند، درمان را قطع كنید.سه مطالعه درباره این دارو، واجد شرایط بررسی بودند. در یك مطالعه با دوز mg25 دوبار در هفته، 30 درصد از گروه درمان و 2 درصد در گروه Placcbo بعد از 12 هفته حداقل 75 درصد كاهش در PASI نشان دادند.در یك مطالعه روی 672 بیمار، 14 درصد افراد با دوز mg25 یك بار در هفته، 34 درصد با دوز mg25 دوبار در هفته و 49 درصد با دوز mg50 دوبار در هفته بعد از 12 هفته به میزان 75 درصد بیشتر یا مساوی بهبودی در PASI نشان دادند. این میزان در مقایسه با تنها 4 درصد بهبودی در گروه Placebo به دست آمد. كیفیت زندگی در بیماران درمان شده با Etanerecptبه میزان 8/50 درصد (با دوز mg25 دوبار در هفته) و 61 درصد (با دوز mg50 دوبار در هفته) بهبود یافت.
در شماره بعدی درخصوص كاربرد داروهای دیگر در درمان پسوریازیس صحبت خواهد شد.