كشيدن پوست صورت به روش جراحی
در سنین 35 سالگی، اولین نشانه‌ها و چین و چروك‌های پیری روی صورت نمایان می‌شوند. در حالی‌كه بسیاری از زنان و مردان بر این باورند كه پیر شدن پوست اجتناب‌ناپذیر است، ولی با روش‌های بسیاری می‌توانید از ایجاد چین و چروك پیشگیری كنید.
عوامل مؤثر بر پیری پوست
نور خورشید یكی از عواملی است كه چین و چروك را افزایش می‌دهد. كرم‌های ضد آفتاب علاوه بر اینكه مانع از ایجاد چین و چروك می‌شوند، احتمال ابتلا به سرطان را نیز كاهش می‌دهند.
سیگار: برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند كه دود سیگار باعث تخریب كلاژن و الاستین می‌شود. پوست افراد سیگاری نازك‌تر و چین و چروك‌های آن 40 درصد بیش از سایرین است.
خواب كافی: خواب ناكافی موجب چین و چروك در پوست می‌شود و میزان كورتیزول را افزایش می‌دهد. (هورمونی كه موجب شكسته شدن سلول‌های پوست می‌شود). خواب كافی باعث می‌شود كه هورمون رشد افزایش یابد و چین و چروك‌ها كم شوند.
خوابیدن روی پوست: برخی از روش‌های خوابیدن موجب ایجاد چین و چروك در صورت می‌شود. بهترین روش خوابیدن، به پشت است. خوابیدن به صورت دمر و یا روی پهلوها، چین و چروك روی چانه و گونه را افزایش می‌دهد.
مصرف ماهی: ماهی بخورید؛ به خصوص ماهی قزل‌آلا. ماهی‌ها منبع عالی از اسیدهای چرب و امگا 3 هستند. اسیدهای چرب ضروری، پوست را تغذیه و جوان می‌كنند و چین و چروك را كاهش می‌دهند. سویا به بهبود فتوژن‌های آسیب‌دیده پوست كمك می‌كند. در مطالعه اخیر كه در مجله تغذیه به چاپ رسید، آمده است كه مصرف چای سبز، روغن انگور و گوجه‌فرنگی، ساختار پوست را بهبود می‌بخشد و پس از شش ماه آن‌را محكم می‌كند. در مطالعه‌ای كه سال 2006 در مجله تغذیه به چاپ رسید، پژوهشگران دریافتند كه كاكائو حاوی مقادیر بالایی از فلاوانول‌ها است كه از تخریب پوست ناشی از نور خورشید محافظت می‌كنند و گردش خون بهبود می‌یابد و پوست را نرم و حساس می‌كند.میوه و سبزیجات حاوی مقادیر بالایی آنتی اكسیدان هستند. آنتی‌اكسیدان‌ها با رادیكال‌های آزاد مبارزه می‌كنند و موجب جوان و درخشان شدن پوست می‌شوند.
استفاده از مرطوب‌كننده‌ها
مرطوب‌كننده‌ها و كرم‌های ضد چروك، رطوبت پوست را تامین می‌كنند و به راحتی خطوط و چروك‌ها را از بین می‌برند. شستن بیش از حد پوست صورت چربی و رطوبت طبیعی پوست را از بین می‌برد. برای شستن پوست از صابون‌ها و پاك‌كننده‌های ملایم استفاده كنید.مطالعات نشان می‌دهند مواردی كه در ادامه به آن اشاره خواهم كرد می‌توانند چین و چروك‌ها را كاهش دهند. بسیاری از انواع محصولات مراقبت از پوست حاوی مواد زیر هستند.
آلفاهیدروكسی اسید (AHA)
این اسید كه در اكثر میوه‌ها وجود دارد، بر لایه سلول‌های مرده پوست تاثیر می‌گذارد. ضمن كاهش خطوط ریز و چین و چروك‌های اطراف چشم، موجب تحریك تولید كلاژن می‌شود.رتینوئیدها و ویتامین A به طور موضعی چین و چروك را از بین می‌برند و بدون هیچ عارضه جانبی همچون سوزش پوست و حساسیت هستند. تحقیقات در مورد اسید اسكوربیك و ویتامین C نشان می‌دهد كه این ویتامین موجب تولید كلاژن می‌شود و از پوست در مقابل صدمات ناشی از اشعه‌های UVA و UVB محافظت می‌كند و قوی‌ترین ماده برای از بین بردن چین و چروك‌ها است. حال اگر با همه پیشگیری‌ها نیاز دارید كه جوان‌تر شوید می‌توان با استفاده از مرطوب‌كننده‌ها چین و چروك‌های ریز را به طور موقت بهبود داد لایه‌بردارها، میكرودرم ابریشن و پیلینگ از روش‌های مؤثر در بهبود چین و چروك سطحی هستند. چین و چروك عمیق‌تر با تزریق بوتاكس در نواحی خط پیشانی و اطراف چشم بهبود می‌یابد. این روش، روش مؤثر و سریعی است، ولی موقتی است. ولی با تكرار آن با فواصل 4 تا 6 ماه بسته به بیمار، می‌توان اثرات درازمدت آن را به دست آورد تزریق ژل‌ها كه به عنوان فیلرها (پركننده) مطرح هستند. برای پر كردن چین و چروك‌های اطراف لب‌ها و چشم و خط اخم مؤثر هستند. حتی برای بهبود ظاهر دست‌ها، ایجاد گونه و برجسته كردن لب‌ها می‌توان استفاده كرد. امروزه تركیبات هیالورونیك اسید بهترین انواع ژل‌ها هستند این تركیب با بدن سازگار است و احتمال جابجایی و حساسیت ندارند این ژل باعث تحریك كلاژن‌سازی شده و بیمار خود متوجه می‌شود كه پس از طی 6 الی 9 ماه پس از تزریق در حالی كه ژلی وجود ندارد عمق چین‌ها بهبود یافته و به طور مثال بیماری كه در مرحله اول برای وی 2 عدد ژل تزریق شده، پس از 6 الی 9 ماه كه برای تزریق مجدد مراجعه می‌كند میزان كمتری از ژل را نیاز دارد.
روش‌های فوق روش‌های سریعی هستند و افراد پس از استفاده از این روش‌ها می‌توانند به سركار خود بروند، اما روش‌های دیگر مثل لیزر و جراحی نیاز به مدت بیشتری برای ترمیم پوست و ظاهر شدن نتیجه دارد. انواع لیزرها برای بهبود قوام پوست و رفع چین و چروك استفاده از روش‌های جایگزین به عنوان مرحله آخر درمان چین و چروك‌ها قرار گرفته است. هم هزینه بالا و هم عوارض احتمالی باعث شده كه افراد از روش‌های غیرجراحی بیشتر استفاده كنند. در این روش فرد تحت بیهوشی عمومی در موارد نادری تحت بی‌حسی موضعی قرار می‌گیرد. مرحله بعدی، جراح برشی را (معمولا نزدیك گوش) ایجاد می‌كند و پوست را می‌كشد و در برخی موارد حتی مقدار چربی زیر پوست و درون بافت‌ها و گاه مقداری از پوست بیمار را بر می‌دارد. با این كار بافت‌های پوست محكم می‌شوند. در نهایت پزشك خط برش را بخیه می‌زند. برش معمولا در امتداد خط موها و یا در منطقه‌ای از صورت انجام می‌شود كه به طور طبیعی بعد از عمل جراحی بتوان آن‌را مخفی كرد كه دیده نشود. انجام این عمل چند ساعت طول می‌كشد و معمولا بیمار بعد از یك روز از بیمارستان، مرخص می‌شود. این جراحی به روش‌های گوناگون صورت می‌گیرد، ولی معمولا پزشكان از روش جراحی اندوسكوپیك استفاده می‌كنند.
اقدامات قبل از عمل جراحی
ترك سیگار قبل از جراحی یكی از ضروریات است، زیرا اثرات جدی بر جریان خون می‌گذارد و می‌تواند موجب سیاه شدن قسمت‌هایی از پوست به علت نرسیدن خون كافی به آن ناحیه شود. بهتر است وزن خود را كاهش دهید، زیرا كاهش وزن پس از عمل جراحی می‌تواند منجر به ایجاد چین و چروك محدود در پوست شود. از مصرف آسپرین و یا داروهای حاوی آسپرین قبل از عمل جراحی خودداری كنید؛ چرا كه احتمال خونریزی را طی عمل جراحی افزایش می‌دهد. اگر مشكل قلبی، ریوی و یا فشار خون دارید، قبل از عمل، تمامی آنها را بررسی و كنترل كنید. در مورد مصرف قرص‌ها و داروها حتما با پزشك معالج خود مشورت كرده و با فردی از اقوام و یا دوستان خود به بیمارستان بیائید چرا كه هفته اول بعد از جراحی، به فردی نیاز دارید تا در خانه از شما مراقبت كند. تمام داروهایی را كه به صورت ثابت مصرف می‌كنید، همراه خود به بیمارستان ببرید.
این موضوع بسیار مهم است و پزشك معالج باید مطلع باشد كه شما چه داروهایی استفاده می‌كنید. پزشك باید بیماری‌های قبلی شما را بررسی كند و مطمئن شود كه در سلامت كامل هستید. حتی گاهی لازم است كه بستگان شما فرم رضایت عمل را پر كنند. قبل از اینكه این فرم را امضا كنید، به طور كامل تمام اطلاعات آن‌را بخوانید و در خصوص مشكلات و خطرات بالقوه با پزشك مشورت كنید. بافت‌هایی كه در طول عمل از صورت برداشته می‌شوند، به آزمایشگاه فرستاده شده و بقیه بافت‌ها دور ریخته می‌شوند.
در بیمارستان
همانطور كه گفتیم، جراحی از ناحیه تمپورال مو با یك برش كوچك در مقابل گوش و زیر انحنای نرمه آغاز می‌شود. بسته به وسعت عمل جراحی معمولا بیمار بین یك تا سه روز در بیمارستان بستری می‌شود. بعد از عمل بالشتك‌های نرمی در اطراف صورت بیمار و همینطور لوله‌های پلاستیكی (احتمالا) در زیر پوست او قرار داده می‌شود تا باقی‌مانده خون و سایر مایعات از زیر پوست خارج شود. پرستاران، فشار خون، نبض و درجه حرارت بیمار را به طور منظم چك می‌كنند و هر گونه تغییر رنگ پوست را به پزشك گزارش می‌دهند.
بیمار باید سر خود را صاف نگه‌دارد و از سرفه كردن، دولا شدن و زور زدن خودداری كند. اگر هم زمان عمل جراحی پلك نیز انجام شده باشد، چشم‌ها پوشیده خواهد بود. در 48 ساعت اولیه، بیمار حداكثر تورم را خواهد داشت كه معمولا برای كاهش تورم از كمپرس و باندهای سرد استفاده می‌شود. ممكن است كمی درد هم داشته باشد كه برای كاهش آن نیز مسكن به صورت تزریق و یا قرص به او داده می‌شود.
پس از عمل، در خانه
ممكن است صورت و گردن بیمار تا چند هفته بی‌حس باشد و حتی این بی‌حسی مدت بیشتری طول بكشد. در خانه نیز باید اقدامات احتیاطی رعایت شده و از خم شدن و یا بلند كردن اجسام سنگین حداقل تا دو هفته خودداری شود. تا دو هفته بعد از عمل نیز باید از سیگار كشیدن و نوشیدن الكل و مصرف دخانیات اجتناب كرد. از روز سوم و یا چهارم بعد از جراحی به آرامی می‌تواند موهای خود را بشوید و آنها را با سشوار خشك كند. بخیه‌ها معمولا با توجه به وسعت عمل جراحی بین 5 تا 10 روز كشیده می‌شوند. دولا شدن، زور زدن و یا خم شدن پس از عمل جراحی می‌تواند منجر به خونریزی‌های جزئی شود. كبودی‌ها نیز معمولا دو الی سه هفته بعد از عمل محو می‌شوند. همانند سایر عمل‌ها ممكن است تا دو الی سه هفته پس از جراحی احساس خستگی و ضعف داشته باشید. از لوازم آرایشی نیز تا سه هفته نباید استفاده كنید و تا یك ماه بعد از انجام حركات ورزشی ، مثل ایروبیك و ... خودداری ورزید.
پس از یك ماه به تدریج می‌توانید ورزش‌هایی مثل شنا را آغاز كنید كه خود این ورزش‌ها می‌توانند در بهبودی زخم‌ها موثر باشند. علاوه بر بی‌حسی صورت ممكن است به طور بالقوه تا مدت‌ها بی‌حسی گوشی، به ویژه در جنبه‌های خلفی داشته باشید.
عوارض احتمالی
درست مثل تمامی جراحی‌های دیگر كه تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شوند، خطرات قلبی و ریوی وجود دارد. آزمایش‌های قبل از عمل به همین منظور انجام می‌شود تا خطر عوارض جراحی را كاهش دهد. جریان خون در صورت زیاد است و به همین دلیل زخم‌ها پس از جراحی به زودی التیام می‌یابند. جراح در طول عمل جراحی خونریزی را كنترل می‌كند، ولی اگر خونریزی شدید باشد و خون زیر پوست باقی بماند، احتمالا پس از جراحی لازم است به منظور كنترل آن مجددا تحت جراحی قرار بگیرید. اگر خونریزی كم باشد، موجب برجسته شدن پوست می‌شود كه معمولا این برجستگی‌ها با ماساژ ملایم و گذشت زمان تا چند هفته پس از عمل جراحی رفع می‌شوند. اگر چه عفونت غیر معمول است، اما می‌تواند ایجاد شود و مشكلاتی را در بهبود زخم به وجود بیاورد. برای جلوگیری از احتمال عفونت، معمولا به بیمار آنتی‌بیوتیك تجویز می‌شود.
اگر عفونت رخ دهد و وارد جریان خون شود، گاهی لازم است برای درمان در بیمارستان بمانید و عفونت با آنتی‌بیوتیك‌های داخل وریدی درمان شود. اگر در طول عمل هر نوع شواهدی از احتمال ابتلا به هر پس وجود داشته باشد، عمل جراحی باید متوقف شود. حین جراحی ممكن است اعصاب و بافت‌های صورت آسیب ببینند و یا بی‌حسی گوش یا گردن به وجود آید. اگر چه جریان خون در پوست خوب است، ولی گاهی اوقات (به خصوص در افراد سیگاری) بعد از عمل جراحی، در جریان خون تداخل ایجاد می‌شود و این امر موجب از بین رفتن پوست و گاهی حتی نیاز به پیوند پوست می‌گردد. دود سیگار خطر از بین رفتن پوست و بافت و تاخیر در التیام زخم‌ها را در پی خواهد داشت. گاه آسیب به عضلات و اعصاب صورت می‌تواند موجب فلج شدن و یا اسپاسم بافت‌ها شود. ریزش مو، جای زخم و لخته شدن خون در وریدهای قلب و ریه (در موارد نادر) از دیگر عوارض است.
