بررسی بیماری‌های سیستمیك
دیابت به علت اشكال در ترمیم اپی‌تلیوم و كاهش حس قرنیه و در نتیجه احتمال عفونت آن.
پركاری تیروئید به علت برجستگی چشم‌ها و كاهش دفعات پلك زدن و در نتیجه خشكی سطح قرنیه. عفونت‌های دست و دهان مثل تب‌خال، به علت تماس دائم دست به چشم ممكن است سبب انتشار عفونت به چشم شود.
بیماری‌های مختلف آلرژیك (حساسیت‌های پوستی): در بیماران مبتلا به اگزمای آتوپیك امكان ایجاد حساسیت به لنز تماسی و یا محلول‌های آن بیشتر می‌شود آرتریت روماتوئید (سندرم شوگرن) به علت كاهش ترشح اشك و خشكی شدید در سطح قرنیه استفاده از لنز را مشكل كرده و امكان بروز عوارض آن را افزایش می‌دهد.
آكنه ولگاریس و آكنه روزاسه هم به علت ایجاد بلفاریت و كراتیت استفاده از لنز تماسی را مشكل می‌نماید.
در چه مواردی لنزهای تماسی تجویز می‌شود؟
- اصلاح عیوب انكساری (نزدیك‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم)، آفاكی، كراتوكونوس (قوز قرنیه) و نامنظمی‌های سطح قرنیه
- محافظت از چشم در مقابل اشعه هنگام رادیوتراپی چشم موارد درمانی مانند زخم‌های قرنیه
وظیفه چشم‌پزشك به هنگام تجویز لنز تماسی
توضیح به بیمار از طولانی بودن زمان تجویز لنز تا از بی‌حوصلگی و احتمالا عصبانیت ناشی از توقف طولانی در مطب یا درمانگاه جلوگیری شود. آگاه نمودن بیمار از اینكه قرار دادن لنز تماسی در چشم در حقیقت گذاشتن جسم خارجی در چشم است كه توسط پلك‌ها و قرنیه حس شده و موجب ناراحتی وی می‌شود و به مرور زمان به این حالت عادت كرده و ناراحتی برطرف خواهد شد. تفهیم این نكته كه نگهداری لنز تماسی نسبت به عینك دشوارتر بوده و زمان زیادتری را طلب می‌كند. تذكر قیمت زیاد لنز و مواظبت از آن برای جلوگیری از گم شدن یا وارد شدن صدمه به آن.
محاسن استفاده از لنز تماسی برای افراد
از بین بردن محدودیت بیمار در انجام فعالیت چون بازی (والیبال و فوتبال) و یا پرداختن به مشاغلی چون تراشكاری و یا آتش‌نشانی به علت ترس از شكستن.
مشكلات لنزهای تماسی
لنزهای نرم با ته‌نشین شدن مواد بر روی آن و نیز گذشت زمان یا پارگی غیر قابل استفاده می‌شوند و باید تعویض شوند. در حالی كه لنزهای سخت به علت ناصاف شدن، خراش برداشتن و یا گم شدن نیاز به جایگزینی دارند.
مهم‌ترین عوارض لنز تماسی
ایجاد خراش بر روی قرنیه عفونت قرنیه و كره چشم عفونت مكرر ملتحمه (كونژنكتیویت) حساسیت ملتحمه و قرمزی چشم مختل كردن قدرت ترمیم قرنیه كلفت‌تر شدن پلك‌ها رشد عروق بر روی قرنیه. لذا لازم است لنز تماسی تحت نظر یك چشم‌پزشك به كار برده شود تا در صورت بروز هر عارضه‌ای امكان دسترسی و درمان مهیا باشد و از عوارض كوركننده كه به دلیل غفلت و مراجعه دیر به چشم‌پزشك و كارگذاری لنز توسط افراد غیرمسوول دیده شده است جلوگیری شود.
خارج كردن كنتاكت لنزها
كنتاكت لنزها طوری طراحی شده‌اند كه فقط توسط افراد هوشیار و بیدار استفاده شوند (غیر از كنتاكت لنزهای مخصوص استفاده طولانی). در صورت ناتوانی یا مصدوم شخص به علت تصادف، بیماری یا علت‌های دیگر به عنوان یك اقدام ایمنی بایستی كنتاكت لنزهای بیمار را از چشم خارج كرد. اگر بیمار هوشیار یا نیمه‌هوشیار باشد از او می‌پرسیم كه كنتاكت لنز به چشم دارد یا خیر.
بسته به شرایط موجود ممكن است كنتاكت لنزها توسط خود بیمار یا دیگران خارج شوند. در بیماران بیهوش بایستی چشم‌ها را از نظر وجود كنتاكت لنز معاینه كرد. برای این كار باید پلك‌ها را كمی روی چشم بلند كرد و از یك سمت نور به قرنیه تاباند. پرستاری كه خودش از كنتاكت لنز استفاده می‌كند، بهتر می‌تواند كنتاكت لنز بیماران را خارج نماید.
براي خواندن بخش اول- همه چیز در مورد لنزهای تماسی- اينجا كليك كنيد.
