ایزابل مناشهاف؛ زیر نظر دكتر سعید حسینی
تاثیر دارو بر مواد معدنی
داروها و مواد غذایی قادرند در جذب، متابولیسم یا عملكرد یكدیگر دخالت كنند. تداخل داروها با مواد مغذی مانند املاح و ویتامینها، ممكن است مفید بوده، در درمان بیماری به كار رود و یا از عوارض جانبی و ناخواسته داروها باشد. طبیعی است اگر این تداخل مفید باشد، میتوان از آن بهره جست، اما اگر این تغییرات از عوارض جانبی مضر دارو باشند، باید مورد پیشبینی و پایش مناسب قرار گیرند.
آنتیاسیدها
آنتیاسیدهای حاوی آلومینیوم، كلسیم، منیزیم و سدیم به صورتهای كربنات، بیكربنات و هیدروكساید عرضه میشوند. از این داروها در درمان سوء هاضمه، گاستریت حاد، ازوفاژیت (التهاب مری)، افزایش اسید معده، اولسرهای معده و دئودنوم استفاده میشود. از آنجا كه آنتیاسیدها موجب افزایش PH معده میشوند، ممكن است زیست دسترسی برخی از ویتامینها و املاح را تغییر دهند.
دریافت آنتی اسیدهای حاوی بیكربنات سدیم، ممكن است موجب افزایش سدیم خون گردد. بنابراین به ویژه زمانی كه فرد مبتلا به فشارخون، نارسایی كلیه یا بیماری قلبی است، باید در مصرف آنتیاسیدهای حاوی سدیم احتیاط شود.
بیمارانی كه آنتیاسیدهای حاوی هیدروكسید منیزیوم یا آلومینیوم یا تركیبی از آنها را در دوزهای بالا، مصرف میكنند، ممكن است دچار تخلیه فسفات شوند. زیرا فسفات غذا با هیدروكسید منیزیوم و آلومینیوم تركیب شده و فسفاتهای نامحلول منیزیوم و آلومینیوم را تشكیل میدهد، كه از طریق دستگاه گوارش دفع میشوند.
بدیهی است خطر تخلیه فسفات در صورتی كه فرد مقدار محدودی فسفات در رژیم غذایی خود مصرف كند به مراتب بیشتر است. عوارض تخلیه فسفات عبارتند از: ضعف عضله، بیحالی، پاراستزی (سوزن سوزن شدن)، بیاشتهایی، آنمیهمولیتیك و تشنج.
از جمله سایر عوارض میتوان به سندروم شیر – قلیا اشاره كرد. این سندروم ناشی از مصرف مقدار زیادی ماده قلیایی قابل جذب (مانند بیكربنات سدیم) و شیر میباشد و با هیپركلسمی، رسوب كلسیم در كلیهها و نارسایی پیشرونده كلیه، مشخص میشود.
سندرم شیر – قلیا در كسانی كه مقدار زیادی بیكربنات سدیم یا كربنات كلسیم مصرف میكنند، و به ویژه در صورتی كه سابقه نارسایی كلیوی داشته باشند، اتفاق میافتد. مصرف مكملهای كلسیم برای به تاخیر انداختن كاهش تراكم استخوان یا پیشگیری از فشارخون بالا، میتواند در بروز این سندرم نقش داشته باشد.
بیماران نارسایی مزمن كلیوی كه آنتیاسیدهای حاوی منیزیوم مصرف میكنند، ممكن است دچار مسمومیت با منیزیوم شوند، كه علائم آن عبارتند از: تهوع، استفراغ، فلاشینگ (برافروختگی)، اختلال در عملكرد تنفسی و انسداد مقطعی یا كامل قلب.
همچنین از آنجا كه آهن به شكل فرو و در PH پایین (محیط اسیدی) جذب میشود، افزایش PH ناشی از آنتیاسیدها، ممكن است منجر به تبدیل آهن به شكل فریك و كاهش جذب آن گردد. علاوه بر این، ژلهای هیدروكسید آلومینیوم با آهن تركیب شده و در نتیجه جذب آن را كاهش میدهند...
برای خواندن بخش دوم- داروها و مواد غذایی- اینجا کلیک کنید.