درمان كلی
1- حفظ خونسردی.
2- بیمار باید بنشیند و بالاتنه خود را به جلو خم كند و دهان خود را باز نماید. او در این حالت میتواند خون را تف كرده و آن را قورت ندهد سرانجام بالاتنه باید به حالت معمول در آید.
تنها اگر به مدت 5 دقیقه قسمت جلویی بینی را در سمت خونریزی به روی تیغه بینی با انگشت دست بفشاریم بسیاری از خونریزیهای بینی مهار میشوند. به بیماران گوشزد میشود كه پنبه یا دستمال در بینی خود نگذارند زیرا ممكن است هنگام در آوردن آنها دچار مشكل شوند و مخاط بینی بیشتر دچار آسیب شود.
اگر سابقه خونریزی شدید یا طولانی وجود دارد یا در حین معاینه بیمار دچار افت فشار خون ارتوستاتیك (كاهش فشار خون وضعیتی) میشود تعیین سطح هموگلوبین و هماتوكریت جهت تصمیمگیری در مورد ضرورت تزریق خون به بیمار الزامی است.
3- كمپرسهای سرد باید پشت گردن و همچنین پشت بینی گذارده شود.
4- پایین آوردن فشار خون.
5- قطع داروهای ضد انعقادی.
درمان موضعی
- كوتر كردن (cautery)
- تامپوناد قدامی و خلفی
جهت مهار خونریزی، به همكاری بیمار و وسایل معاینه دقیق از جمله چراغ پیشانی و ساكشن نیاز است. روشهای متعددی برای هموستاز (توقف خونریزی) وجود دارد كه میتواند از كوتریزاسیون شیمیایی (اسیدتری كلرواستیك و نیترات نقره) و الكتریكی تا تامپون قسمت قدامی و خلفی بینی متفاوت باشد.
البته روشهای دیگری از جمله كوتریزاسیون با كمك آندوسكوپی- بستن شریانهای اصلیتر جراحیهای سپتوپلاستی تیغه بینی و ... وجود دارد.
در ابتدا باید خون، لختهها و اجسام خارجی خارج شود. سپس از فنیل افرین و لیدوكائین جهت ایجاد انقباض عروقی و بیحسی لازم به شكل موضعی استفاده شود. میتوان درست روی همان مخاط شكننده به آرامی یك قلم آغشته به نیترات نقره را به عروق خونی كه به موضع خونریزی میرسند تماس داد.
بهتر است آن رگ خونی كه به محل خونریزی دهنده میرسد سوزانده شود تا اینكه به طور مستقیم خود محل را بسوزانیم.
در صورتی كه امكان كوتریزاسیون نباشد یا با كوتریزاسیون خونریزی كنترل نشود باید از تامپون استفاده كرد.
بدون توجه به روش اقدامی، تامپون بینی باید دست كم 72-48 ساعت باقی بماند. به دلیل اینكه این پانسمان راه تخلیه سینوسهای اطراف بینی را ببندد و هم به خاطر اینكه احتمال سندرم شوك عفونی كاهش یابد، از آنتی بیوتیك استفاده میشود.
حدود 10 درصد خون دماغهای خلفی به روشهای درمانی معمولی پاسخ نمیدهد و مداخله جراحی لازم است.
راهنماییهایی جهت ارجاع به متخصص
خون دماغ مداوم نیاز به ارزیابی توسط متخصص گوش، حلق و بینی دارد. بیماری كه به بستن قسمت خلفی بینی نیاز دارد باید حتما توسط پزشك متخصص گوش، حلق و بینی درمان شود.
آزمایشهای معمولی كه شامل PT و PTT شمارش پلاكت و زمان سیلان است باید در موارد خونریزی شدید بینی انجام شوند همچنین سطح هموگلوبین و هماتوكریت باید تعیین شود تا تصمیم بگیریم كه بیمار به تزریق خون نیاز دارد یا خیر؟ هنگامی كه خونریزی بند آمد استفاده از قطره كلرورسدیم، اجتناب از دستكاری داخل بینی و استفاده از پماد مناسب بر روی تیغه بینی میتواند از خونریزی مجدد بینی جلوگیری كند.
برای خواندن بخش اول- خون دماغ- اینجا کلیک کنید.