زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه زندگی آنلاین- پزشك امروز

مرد 55 ساله‌ای كه بیش از یك سال است كه دچار علامت‌های CRS مانند احتقان بینی، سردردهای فشارنده پیشانی و پس سر، PND و كاهش بویایی شده است و با وجود درمان با سه آنتی‌بیوتیك گوناگون: Augmentin، Avelox و Biaxin و نیز استروییدهای سیستمیك و استنشاقی، به درمان دارویی پاسخ نداده و علامت‌های او بدتر شده است.

سه CT خارجی او، نشان‌دهنده بیماری گسترده است؛ به گونه‌ای كه در تازه‌ترین CT ضخیم شدن مخاط سینوس فرونتال راست، ماگزیلای چپ و اتموئید راست به همراه انحراف شدید دیواره بینی دیده می‌شود. در آندوسكوپی تشخیصی بینی، انحراف دیواره بینی به راست از دیده شدن مئاتوس میانی جلوگیری می‌كند.

در سمت چپ، پره میانی بزرگ شده (احتمالا با هواگیری) است و در مئاتوس میانی ادم و ضخامت مخاط (اما بدون پولیپ مشهود) دیده می‌شود.

بررسی‌ها بیانگر انحراف دیواره بینی، سینوزیت مزمن ماگزیلر و سینوزیت مزمن اتموئید مقاوم به درمان دارویی است. ادامه درمان به روش دارویی در برابر دخالت جراحی مورد بحث قرار گرفت. گزینه‌های جراحی عبارتند از: سیتوپلاستی و احیانا جراحی اندوسكوپیك سینوسی بر روی سینوس‌های ماگزیلر و فرونتال با كمك دستگاه Relieva Balloon Sinuplasty™ به همراه اتموئید كتومی كه در نهایت بیمار روش جراحی را برگزید.

درمان

بیمار به اتاق عمل برده شد و تحت بیهوشی عمومی قرار گرفت. اطلاعات حاصل از CT پیش از عمل بیمار بر روی دستگاه هدایت‌كننده plus) 3500GE health care Insatrak ( قرار داده شد و مورد بازبینی قرار گرفت. یك آسپیراتور مستقیم مانند كانترهای راهنمای سینوسی Relieva به دستگاه هدایت‌كننده Reli ENT كه تنظیم شده بود متصل شد. خطای تعیین هدف دستگاه یك میلی‌متر تخمین زده شد.

پس از برطرف كردن احتقان حفرات بینی، سپتوپلاستی استاندارد انجام گرفت. مئاتوس میانی چپ با تلسكوپ درجه صفر مشاهده و تیغه خارجی پره میانی چپ بریده شد. یك قسمت كوچك از زائده‌های قدامی جدا شد و سپس اتموئید كتومی صورت گرفت. یك كاتتر هدایت‌‌كننده سینوسی (110-M) كه در منفذ ورودی سینوس ماگزیلار قرار داده شد و هنگامی كه مسیر مناسب مشخص شد یك سیستم هدایت‌كننده سینوسی (035/0) Relieva به داخل سینوس ماگزیلری فرستاده شد و محل قرارگیری آن با فلوروسكوپی مورد بررسی قرار گرفت.

یك كاتتر بالونی سینوسی Relieva با اندازه 5×16 میلیمتر از طریق سیم هدایت‌كننده سینوس فرستاده و تا فشار 8 اتمسفر در طول دهانه طبیعی سینوس ماگزیلر متسع شد. پس از بیرون آوردن كاتترهای بالونی سینوسی و هدایت‌كننده سینوسی یك تلسكوپ 45 درجه مورد استفاده قرار گرفت و دهانه متسع شده ماگزیلری به آسانی مشخص شد.

در طرف راست بیمار، پره‌میانی به آرامی به سمت داخل جابه‌جا شده بود. قسمت بیرون‌زده زائده قدامی و دیواره‌ قدامی فوقانی زائده اتموئید نیز بریده شد.

با استفاده از كاتتر راهنمای سینوسی (70-F) Relieva™ و گیرنده‌ سیستم هدایتی ReliENT™ رسس فرونتال مشخص شد و یك سیم راهنمای سینوسی از طریق سینوس فرونتال به داخل فرستاده شد. كاتتر بالونی سینوسی از طریق سیم راهنمای سینوسی به داخل فرستاده و در محل مناسب قرار گرفت و تا فشار 8 اتمسفر متسع شد. محل قرارگیری ابزارها بار دیگر به وسیله فلوروسكوپی بررسی شد. این بالون سینوسی تقریبا 5/1 میلی‌متر به سمت پایین حركت داده و دوباره متسع شد. محل قرارگیری جدید نیز مجددا به وسیله فلوروسكوپی تایید شد.

با استفاده از كاتتر (110-M) راهنمای سینوسی وارد سینوس ماگزیلر شده و باز به وسیله فلوروسكوپی بررسی صورت گرفت. یك سیم راهنما در محل مورد نظر قرار داده و از طریق آن بالون سینوسی عبور داده و در طول دهانه ماگزیلر تا فشار 8 اتمسفر متسع و دهانه دیلاته ایجاد شده، به وسیله یك تلسكوپ 45 درجه دیده شد.

سینوس ماگزیلر با استفاده از كاتتر لاواژ سینوسی Relieva شست‌وشو داده شد. سپس خون، موكوس و سالین از مئاتوس میانی، حفره بینی و نازوفارنكس آسپیره شد. مقدار كمی خونریزی وجود داشت، اما نیازی به پانسمان نبود. بیمار extubate شد و به اتاق ریكاوری برده شد، در حالی كه وضعیت وی رضایت‌بخش بود.

بحث

به نظر می‌رسد سیستم هدایت GE در این مورد كمك‌كننده است، به ویژه در دسترسی به سینوس فرونتال. مسیر حركت، جهت مناسب را مشخص می‌كند و دقت محل قرارگیری وسایل را افزایش می‌دهد، در حالی كه زمان عمل را كاهش می‌دهد.

شش روز پس از عمل، بیمار از احتقان و سردرد شكایت داشت. اندوسكوپی تشخیصی بینی با دبریدمان با یك اسكوپ غیرقابل انعطاف در طرف راست و چپ انجام شد. لخته و قسمت‌های خشك‌شده باقی مانده از اتموئیدكتومی با استفاده از فورسپس و ساكشن خارج شد.

حفرات اتموئید به خوبی بهبود یافتند و پره‌های میانی به خوبی به سمت داخل تغییر مكان دادند. سپتوم كاملا سالم بود و در خط وسط قرار داشت و هیچ‌گونه سوراخی در آن وجود نداشت.

در روز بیستم پس از عمل حال بیمار بهبود یافته بود. وی از احتقان كمی در قسمت راست شكایت داشت، اما حس بویایی وی سالم بود و علامتی از سردرد را ذكر نمی‌كرد. اندوسكوپی مجدد تشخیصی بینی نشان داد كه حفرات اتموئید كاملا مشخص هستند و رسس فرونتال تغییرات التهابی ندارد.

دهانه ماگزیلر چپ دیده نشد، چرا كه بیمار از اندوسكوپی، احساس ناراحتی می‌كرد. سپتوم بینی در خط وسط قرار داشت و سوراخی در آن دیده نشد. وضعیت بیمار پس از عمل همچنان رضایت‌بخش است و استروییدهای استنشاقی خود را مجددا با برنامه پیگیری برای چندین هفته آغاز كرد.