به قلم : قادر آشنا ؛ معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی
تحریریه زندگی آنلاین : در کشور ما فیلمنامه‌های خوبی با مضامین ایرانی، انسانی و اسلامی تولید شده است اما واقعیت این است که با وجود پیشینه پربار تاریخی کشورمان که مملو از عشق و دلاوری و علم و اندیشه است، این تعداد فیلمنامه خوب، پاسخگو نیست و تصور می‌شود با آن پیشینه فاصله داریم.با توجه به تمدن دیرین کشورمان و تمدن ایرانی اسلامی‌مان، فیلمنامه‌های ما به لحاظ محتوایی با این پیشینه فاصله دارد. البته همه در تلاش هستند برای اینکه اتفاق خوبی در این زمینه رقم بزنند ولی اتفاقی که از نظر مردم، هنرمندان و مسئولان قابل توجه باشد، هنوز رخ نداده است.
ما در این زمینه چند اشکال داریم؛ اول اینکه فیلمنامه را خیلی جدی نگرفته‌ایم و برای آن هزینه نکرده و نیروی انسانی تربیت نکرده‌ایم. کارهایی شده ولی در قیاس با هویت ایرانی اسلامی و داشته‌های ما کم است. بنابراین تلاش‌مان بیشتر بر رویدادها و اجراها متمرکز بوده است و همچنان این اشکال در زمینه فیلمنامه‌نویسی وجود دارد. متاسفانه با وجود گسترش علم و پیشرفت آن و پرورش نیروهای جوان و سرعت جهش، در حوزه فیلمنامه‌نویسی، پسرفت داریم. بنابراین هر فعالیتی که به فیلمنامه‌نویسی و رفتن به سمت مضامین هویتی و حتی معرفی زیبایی‌های ایرانی، ملی و اسلامی‌مان کمک کند و چهره زیبایی از ایران اسلامی نشان دهد، ستودنی است. متاسفانه در حوزه مدیریتی برای فیلمنامه و نمایشنامه بی‌حوصلگی وجود دارد و این بی‌حوصلگی در نویسندگان نیز دیده می‌شود و بیشتر به دنبال این هستند که کار نوشتن‌شان زودتر به پایان برسد تا اینکه برای نوشتن یک متن خوب، وقت و مطالعه و انرژی صرف کنند در حالیکه وقت گذاشتن برای خلق یک متن خوب، ارزش بسیاری دارد.
این اشکال هست که بازده مالی متن خوب، اندک است. بنابراین باید وزن متن را بیشتر کنیم. متاسفانه دیدیم که در جشنواره فجر سال گذشته، فیلمنامه برتر نداشتیم و به این معنای آن است که باید برای این حوزه بیشتر هزینه کنیم زیرا به دلیل مجموعه کوتاهی‌هایی که کرده‌ایم، به اینجا رسیده‌ایم.معتقدم در حال حاضر و با توجه به کم‌کاری‌هایی که داشته‌ایم، باید چند سال برای نگارش متون باکیفیت هزینه و از نویسندگان حمایت کنیم، هرچه در این زمینه بشتر هزینه کنیم، بیشتر سود کرده‌ایم چون درواقع داریم سرمایه‌گذاری می‌کنیم.
بیشتربخوانید:
سوژه ای لب مرزی در فیلم دابر
