به گزارش فارس : تا چشم کار می‌کند تو را نمی‌بینم/ دلم نمی‌آید نام رفتگان را از دفتر نازک تلفن خط بزنم. هرچه به روز‌های آخر سال نزدیک‌تر می‌شویم، بیشتر از هر زمان دیگری جای خالی افرادی که دیگر در کنارمان نیستند را احساس می‌کنیم. در سالی که گذشت هنرمندان بسیاری از میان ما رفتند. برخی از آن‌ها به دلیل ابتلا به ویروس کرونا و برخی دیگر به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای و برخی به علت سانحه و ... به دیار باقی شتافتند.
در این گزارش بنا داریم یادی کنیم از هنرمندان به نامی که ظرف یکسال جاری بار سفر بستند و مروری خواهیم داشت بر کارنامه هنری‌شان.
«آزاده نامداری»؛ مجری که دوست داشت گزارشگر فوتبال شود!
شاید شوک اول سالی اهالی هنر همین خبر بود. آزاده نامداری درگذشت! خبری که اغلب افراد تا مدتی پیگیر آن بودند که به چه دلیلی چنین اتفاقی رخ داده است؟
نامداری در روز ۶ فروردین به دلیل مسمومیت دارویی در سن ۳۷ سالگی درگذشت.
او مجری صداوسیما و بازیگر فیلم‌های سینمایی بود. اولین اجرای رسمی او در برنامه «تازه ها»ی سیمای خانواده بود که به خاطر لحن پرسرعتی که داشت مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. همچنین برنامه‌های خانمی که شما باشی، زنده رود، ورزش امروز و ... از جمله برنامه‌هایی است که او اجرا کرده بود.
در خاطرات نامداری آمده است که همیشه به دلیل اینکه خیلی تند صحبت می‌کرد خودش دوست داشته تا گزارشگر فوتبال باشد.
«امیرنیک یار» یا همان آقا نیکی؟
شاید خیلی‌ها نام امیرنیک یار را نشناسند و بیشتر نام آقا نیکی در ذهنشان ماندگار شده باشد. اما باید بدانید نیک یار همان آقا نیکی است که چندین سال در برنامه‌های کمدی تلویزیون خنده را به لبان مردم نشاند.
امیر نیک یار از جمله بازیگرانی است که کار خود را از سال ۴۸ آغاز کرد و بعد از چند سال در مجموعه‌های کمدی حاضر شد. جنگ هفته، جنگ شبانه و ... از جمله برنامه‌هایی بود که او در آن‌ها حضور داشت.
او از همان سال‌های فعالیتش در تلویزیون، تیپ «آقا نیکی» را برای خود ابداع کرد و سال‌ها روی آن تیپ کار کرد و به محبوبیت رسید. آقا نیکی فردی ساده لوح و مانند بهلول است که در دهه ۷۰ معروف شد.
نیک یار در مرداد امسال بعد از یک دوره تحمل بیماری سرطان در ۱۶ مرداد درگذشت.
خالق «دیرین دیرین» و ابتلا به کرونا
یکی از انیمیشن‌هایی که در این سال‌ها خیلی خوب جای خود را در میان مردم و سایر کار‌های انیمیشنی باز کرده است، دیرین دیرین است که مدتی از تلویزیون و بعد از آن در فضای مجازی منتشر شد و به نقد وضعیت روز جامعه و اوضاع اقتصادی می‌پرداخت.
ابوالحسنی فعال در حوزه پویانمایی و انیمیشن و طراح و تهیه کننده اصلی مجموعه تلویزیونی دیرین دیرین بود.
انیمیشن‌های «خیلی خطرناکه حسن»، «حیات وحش؛ حیوانات منقرض شده»، تهران ۱۵۰۰ از معروفترین انیمیشن‌های ابوالحسنی است.
ابوالحسنی در ۷ فروردین به دلیل ابتلا به کرونا فوت شد.
«عزت اله مهرآوران»؛ بازیگری که هنوز هم سریال هایش پخش می‌شوند
مهرآوران یکی از بازیگرانی است که تعداد آثارش در تلویزیون بیشتر از سینما و تئاتر است. او از سال ۵۳ کار خود را در سینما شروع کرد و تا چندی پیش در سریال‌های مختلفی بازی کرد.
او امسال در دو سریال ساخت ایران و خودخواسته به ایفای نقش پرداخت که یکی از آن‌ها هنوز توزیع نشده و دیگری در حال پخش است.
آژانس شیشه ای، مرد عوضی و ... را در سینما و وضعیت سفید، مسیر انحرافی، دزد و پلیس، هفت سنگ، بیمار استاندارد، لیسانسه ها، بچه مهندس ۴ و ... از جمله سریال‌های او برای تلویزیون است.
مهرآوران در ۱۶ مهر به دلیل دلیل ایست قلبی و عارضه ریوی ناشی از ابتلا به کرونا درگذشت.
«محسن قاضی مرادی»؛ بازیگری که در کلام شیرین بود
یکی از بازگیرانی که همیشه در کلام و گفتارش شوخی و خنده دیده می‌شد بی شک محسن قاضی مرادی بود. بازیگری که در دوران فعالیت خود هم در کار‌های کمدی بسیاری به ایفای نقش پرداخته بود.
قاضی مرادی فعالیت خود را در عرصه بازیگری از سال ۵۱ آغاز کرد و در فیلم‌ها و سریال‌های بسیاری به ایفای نقش پرداخت.
مسافر ری، دختر شیرینی فروش، خانه‌ای روی آب، سگ کشی از فعالیت‌های سینمایی او و همسران، روزگار جوانی، کت جادویی، همسایه ها، هزاران چشم، سفر سبز، صاحبدلان، وفا، فرار بزرگ شمعدونی از جمله سریال‌های او به شمار می‌روند.
قاضی مرادی که همسر مهوش وقاری بود، بعد از یک دوره ابتلا به بیماری پارکینسون در ۲۵ فروردین درگذشت.
«ارشا اقدسی»؛ بدلکاری که اعضای بدنش را اهدا کرد
شاید در ایران تعداد گروه‌های بدلکاری زیادی نباشند و تعدادشان به انگشتان یک دست هم نرسد. اما همان‌ها با گروه‌هایی که دارند می‌توانند بخشی از نیاز گروه‌های فیلم و سریال سازی را برآورده کنند.
یکی از همین بدلکاران که در همین چند سال اخیر اسم و رسمی هم برای خود پیدا کرده بود ارشا اقدسی بود.
جوانی که بار‌ها نامش را به عنوان بدلکار در تیتراژ سریال‌ها و فیلم‌ها دیده بودید. او از کودکی اش رشته رزمی آی کیدو را انجام می‌داد و در همین رشته هم مربی شد.
در سال ۱۳۸۴ با پیمان ابدی آشنا و به همین خاطر در ایران ماند و بدلکاری را ادامه داد. او در ۱۳ بهمن ۱۳۸۵ گروه بدلکاران ۱۳ را تأسیس کرد و فعالیت‌های خود را با گروهش در ایران و عرصه بین‌الملل ادامه داد.
اقدسی مجری مسابقه آب و آتش شبکه نسیم شد و اولین تجربهٔ فیلم‌سازی اقدسی، فیلم کوتاه جمشید آریا بود.
اقدسی ۶ مرداد ماه ۱۴۰۰ در جریان همکاری با یک پروژه سینمایی در بیروت و به هنگام ضبط صحنه‌ای مربوط به چپ کردن ماشین، دچار حادثه‌ای سنگین شد و به کما رفت و بعد از چند روز درگذشت و مادرش اعضای بدن او را به چندین نفر که در نوبت گیرنده عضو بودند هدیه کرد.
«سیامک اطلسی» و نقشی که در سلمان فارسی نیمه کاره ماند
اطلسی نیز کار خود را با دوبله در سال ۴۳ آغاز کرد و بعد از ۷ سال بازیگری را هم به کارنامه کاری خود افزود.
پدر سالار، کلانتر۲، مختارنامه، معمای شاه از جمله سریال‌های تلویزیونی او هستند که در این سال‌ها در آن‌ها حضور داشته است.
همچنین در روز‌های پایانی عمرش در سریال سلمان فارسی در چند سکانس به ایفای نقش پرداخت.
او در مهر ماه امسال بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
«علی سلیمانی»؛ جوان شوخ طبع «داستان یک شهر»
همان جوان شوخ طبع گروه درشهر در دهه ۷۰ که همیشه برای تغییر فضای حال دوستانش شوخی جدیدی داشت، علی سلیمانی بود. جوانی که خیلی‌ها از خصایص اخلاقی او و عشقش به اهل بیت (ع) می‌گویند.
داستان یک شهر، اشک‌ها و لبخندها، سقوط یک فرشته، وضعیت سفید، پایتخت ۴، معمای شاه، دادستان از جمله سریال‌هایی است که سلیمانی در آن‌ها بازی کرده است.
در میان این سریال‌ها نقشی که در سقوط یک فرشته ایفا می‌کرد از سایر نقش هایش متفاوت بود و در این سریال تیپ شخصیتی جدیدی را به نمایش گذاشت.
سلیمانی که همراه همسر و دخترش فعالیت‌های تئاتری انجام می‌دادند، نیز در ۲۱ مرداد بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
«فتحعلی اویسی»؛ شوخ طبعی‌هایی که ماندگار شد
«دیجیتالم کجا بود؟» یکی از تکه کلام‌های معروف اویسی (کیومرث کاووسی) در سریال بدون شرح بود. سریالی که در دهه ۷۰ به مشکلات یک نشریه فرهنگی سینمایی که در آستانه ورشکستگی بود، می‌پرداخت.
نام فتحعلی اویسی در کنار مجموعه تلویزیونی شهر قشنگ در خاطره‌ها مانده است. او با اینکه کار خود را با بازی و کارگردانی در آثار جدی آغاز کرد، اما در ادامه مسیر نقش‌های خود را تغییر داد و در چند کار به ایفای نقش کمدی پرداخت.
ناخدا خورشید، بانو، جهان پهلوان تختی، دلیران تنگستان، سربرداران، ولایت عشق، پس از باران، تفنگ سرپر از جمله کار‌های او هستند.
بدون شرح، باغچه مینو، کمربند‌ها را ببندیم از جمله سریال‌هایی بودند که اویسی با بازی در آن‌ها و خواندن قطعه می‌زند باران به شیشه به محبوبیت رسید. او در این سریال‌ها کاراکتر‌های محبوبی را بازی می‌کرد که در هر کدام شوخ طبعی موج می‌زد و همین او را به شخصیتی معروف تبدیل کرد.
کارگردانی فیلم سینمایی مریم و میتیل نیز یکی از آثار شاخص وی به شمار می‌رود.
اویسی در ۱۳ مهر ماه امسال به دلیل سکته مغزی درگذشت.
«بیژن افشار» و ایفای نقش در معمای شاه و مختارنامه
دیگر بازیگری که در سال جاری و در اردیبهشت ماه به دلیل ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست داد، بیژن افشار بود. بازیگری که نقش آفرینی اش در سریال معمای شاه در نقش سید ضیاء الدین طباطبایی، در مختارنامه در نقش محمد بن اشعث بن قیس و یلدا، بی گناهان، شهریار و ... از خاطر مخاطبان نخواهد رفت.
رأفت هاشم پور و خالی شدن عرصه دوبله
در این سال‌های اخیر هنرمندان بسیاری را در عرصه دوبله از دنیا رفتند. نظیر حسین عرفانیان، مهران دوستی، مهدی آرین نژاد، محمد عبادی، صدرالدین شجره، بهرام زند، پرویز بهرام و ...
هاشم پور نیز که از سال ۱۳۳۷ وارد عرصهٔ دوبله شد، طی سال‌های متمادی در قبل و بعد از انقلاب ایران در بسیار زیادی از فیلم‌های سینمایی خارجی و ایرانی گویندگی کرده است.
وی کار دوبله را از نیمهٔ دههٔ ۱۳۳۰ و به‌طور حرفه‌ای از سال ۱۳۳۷ آغاز کرد و در کنار آن در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۶ به عنوان معلم در آموزش و پرورش نیز مشغول به تدریس شد.
او در این سال‌ها به‌جای بزرگترین بازیگران بین‌المللی نظیر آنا مانیانی، ویوین لی، اینگرید برگمن، سوزان هیوارد، ریتا هیورث، ملینا مرکوری، لانا ترنر، اوا گاردنر، ایرنه پاپاس، جینا لولوبریجیدا، کاپوسین، ژان مورو، آن بنکرافت، کیم نواک، اورسولا اندرس، فی داناوی، و... در فیلم‌های ایرانی به‌جای شهلا ریاحی، فخری خوروش، آذر شیوا، و... گویندگی کند و حتی به صورت گویندهٔ ثابت برخی از این بازیگران درآمد.
هاشم پور در سریال‌های پهلوان نمی‌میرند به جای شخصیت حلیمه خاتون، در سریال پدر سالار به جای شخصیت اکرم محمدی، در سریال امام علی (ع) دایه ولید، در معصومیت از دست رفته به جای شخصیت سوفیا و ... به دوبله پرداخت.
«کامبیز درم بخش»؛ کارتونیستی و طراحی با سابقه
کامبیز درم بخش طراح، کاریکاتوریست و گرافیست ایرانی بود که برندهٔ چندین جایزه بزرگ معتبر جهانی بود و چندین نمایشگاه مستقل از آثارش در کشور‌های مختلف جهان برگزار شد، او همچنین تصویرگری کتاب کودک، پوستر، فیلم کوتاه، کارت پستال، تقویم و مشابه آن‌ها دارد و از سال ۱۳۸۶ به بعد وارد عرصه ساخت پویانمایی نیز شد.
در سال ۱۳۹۵ مستندی ۷۰ دقیقه‌ای به نام سینمای کاغذی دربارهٔ آثار و زندگی کامبیز درم بخش به کارگردانی جواد آتشباری منتشر شد.
درم بخش نیز به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در ۱۵ آبان درگذشت.
