زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

به گزارش بیتوته،  ابتدا شیر رو توی قابلمه بزرگی می‌ریزیم و روی حرارت قرار می‌دهیم. مواظب باشید سر نره. یه جوش که خورد، بسه. قابلمه رو از روی گاز بر می‌داریم و یه جا می‌ذاریم (!) مثلاً روی کابینت. صبر می‌کنیم تا از اون داغی بیفته. حرارتش باید ولرم باشه. نه گرمتر نه سردتر. وقتی به این مرحله رسید، به میزان هر لیتر شیری که داشتیم، یه قاشق ماست اضافه می‌کنیم. مثلاً اگر پنج لیتر شیر داشتیم، پنج قاشق ماست می‌ریزیم توی یه کاسه و مقداری از شیر ولرم رو روش می‌ریزیم و با هم مخلوط می‌کنیم. سپس این‌ها رو به همه شیر‌ها اضافه می‌کنیم و حسابی مخلوط می‌کنیم.

بعد، در قابلمه رو می‌بندیم و روی قابلمه رو ملافه ضخیم یا پتوی نازک می‌اندازیم و حسابی قابلمه رو با این‌ها می‌پوشونیم. یکی دو ساعت صبر می‌کنیم. حالا دیگه ماست به اصطلاح «گرفته» است. ولی نباید بخوریمش. پتو و ملافه رو از روش بر می‌داریم و می‌ذاریمش توی یخچال. تا ۲۴ ساعت طرفش نمی‌ریم. بعد از این مدت، گوشه ماست رو با یک نعلبکی به اصطلاح می‌شکنیم. یعنی با یک نعلبکی گوشه‌ای از ماست رو برمی داریم و اون تیکه از ماست رو روی بقیه ماست‌ها می‌گذاریم. نعلبکی رو هم می‌ذاریم همون گوشه ماست بمونه. این کار باعث می‌شه که آب ماست توی اون قسمت از ظرف جمع بشه. باید به ماست سر بزنیم و آب ماست رو از ماست جدا کنیم. با این کار هم ماست سفت‌تر می‌شه، هم آب ماست به این دردی که می‌گم می‌خوره. تا اینجا ماست حاضره.

بیشتربخوانید:

طرز تهیه دوغ محلی گازدار

آب ماست‌ها رو توی یه شیشه یا بطری می‌ریزیم. وقتی همه اش یه جا جمع شد، در بطری رو سفت می‌کنیم و می‌ذاریم یکی دو روز در دمای آشپزخونه بمونه. البته وقتی که داریم آب ماست رو توی بطری می‌ریزیم، قطعاً مقداری ماست هم واردش می‌شه. دوغ بعد از یکی دو روز آماده است.

نکته ۱: اون چند قاشق ماستی که به شیر اضافه می‌کنیم، مایه ماسته. هرچی اون مرغوبتر باشه، ماستی که درست می‌شه هم بهتره.

نکته ۲: وقتی که بعد از دو روز خواستید در بطری دوغ رو باز کنید، خیلی مواظب باشید. آخه خیلی گاز داره!