كودكان را تا زمانی كه كاملاً آرام نشده‌اند، جدا از یكدیگر قرار دهید. بهتر است آنها را به اتاق‌های جداگانه بفرستید تا درگیری دوباره شروع نشود. اجازه دهید تا هیجانات و احساسات كودكان فروكش كند. همیشه هر دو طرف دعوا تا حدی مقصر هستند؛ بنابراین شما به‌عنوان والدین كودكان، تنها یك نفر را مقصر ندانید و روی این موضوع تمركز و تأكید نكنید.
هیچ وقت اجازه ندهید یكی از بچه‌ها بلندبلند كلمه «برنده شدم، برنده شدم» را تكرار كند و برنده دعوا شود. مثلاً اگر دعوای دو كودك بر سر به‌دست آوردن یك اسباب‌بازی است همیشه راه‌حلی وجود دارد كه هر دو بتوانند از یك وسیله به‌طور مشترك استفاده كنند.
به یاد داشته باشید كه كودكان مهارت‌های مهم زندگی را باید یاد بگیرند؛ مثل كنترل رفتارهای پرخاشگرانه و یا كنار آمدن با اختلافات، سازش و مذاكره و .... . راه‌های ساده‌ای وجود دارند كه با رعایت آنها می‌توان از بروز جنگ و دعوا بین بچه‌ها جلوگیری كرد: قوانین و رفتارهایی را در خانه وضع كنید كه كودكانتان حق سرپیچی از آنها را نداشته باشند؛ مثلاً به آنها بگویید كه اجازه ندارند در خانه فریاد بزنند و یا در را بكوبند و یا حرف زشت بزنند و برای كسی كه از این قوانین سرپیچی كند، نتیجه خاصی در نظر بگیرید.
این موضوع به آنها یاد خواهد داد كه مسئول رفتار خودشان هستند و در هر شرایط و موقعیتی كه قرار بگیرند، باید مراقب رفتارشان باشند. به این ترتیب، در تمامی مشكلات‌شان، چه حق با آنها باشد و چه نباشد، كار اشتباه و خطایی انجام نمی‌دهند. به كودكان خود یاد دهید كه همیشه همه چیز نباید برابر باشد؛ زیرا گاهی یكی از بچه‌ها بیش از دیگری به مراقبت و توجه نیاز دارد.
با توجه به نیاز كودكانتان به آنها محبت كنید و توجه نشان دهید؛ مثلاً اگر یكی از آنها تمایل دارد به بیرون از منزل برود، او را به پارك ببرید و با او قدم بزنید و توجه خود را بدین ترتیب به او نشان دهید و اگر دیگری تمایل دارد در منزل بماند، برای اول كتاب بخوانید تا متوجه محبت و توجه شما بشود.
اطمینان حاصل كنید كه هر یك از كودكان شما زمان، فضا و اسباب‌بازی كافی برای بازی در اختیار دارند و مجبور نیستند آنها را با خواهر و برادر خود به اشتراك بگذارند. به كودك‌تان نشان دهید كه عشق برای شما هیچ محدودیتی نخواهد داشت. آنها را مطمئن كنید كه هیچ خطری متوجه آنها نیست و آنها برای شما مهم و دوست داشتنی هستند و نیازهای آنان كاملاً برآورده می‌شود.
از كنار هم بودن به‌عنوان یك خانواده لذت ببرید؛ مثلاً فیلمی با یكدیگر تماشا كنید و یا با هم بازی كنید و برای یكدیگر وقت صرف كنید. این كار تنش بین كودكان را كاهش می‌دهد. از آنجایی كه توجه والدین، یكی از مسائلی است كه منجر به دعوا و اختلاف میان كودكان می‌شود، فعالیت‌های سرگرم كننده خانوادگی می‌تواند به كاهش درگیری‌ها كمك كند.
اگر فرزندان شما غالباً برای در اختیار داشتن بازی كامپیوتری و یا هر وسیله بازی دیگر با هم دعوا می‌كنند، جدولی تهیه كرده و استفاده از آن‌را برای آنها نوبتی كنید. به خاطر داشته باشید كه گاهی اوقات بچه‌ها برای جلب توجه پدر و مادر با یكدیگر دعوا می‌كنند. در این موارد صبور و شكیبا باشید و به آنها توجه كنید.
در تعداد كمی از خانواده‌ها، تضاد میان خواهر و برادر آنقدر شدید می‌شود كه عملكرد روزانه آنها را بر هم می‌زند و رفتار عاطفی و روانی كودكان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این موارد با یك روانپزشك مشورت كنید و از او مشاوره بگیرید. اگر درگیری فرزندان شما جزء موارد زیر بود حتماً به پزشك مراجعه كنید:
دعوای كودكان آنقدر شدید است كه منجر به مشكلات زناشویی می‌شود. این دعواها موجب آسیب فیزیكی به یكی از اعضای خانواده می‌شود و یك خطر واقعی آنها را تهدید می‌كند. به اعتماد به نفس و یا احساس و روان یكی از افراد صدمه وارد می‌شود نگرانی قابل توجهی، مثل افسردگی، سلامت فرد را تهدید می‌كند.
نقش مدل و الگوها
راه و روشی كه والدین با آن، مشكلات و اختلافات خود را حل و فصل می‌كنند، الگو و سرمشق كودكان قرار می‌گیرد. بنابراین اگر شما و همسرتان در حل و رفع مشكلات و اختلاف نظرها، با یكدیگر محترمانه برخورد می‌كنید و حالت تهاجمی و انتقامی به خود نمی‌گیرید، این احتمال وجود دارد كه فرزندان شما نیز در رفع مشكلات خود با خواهر و برادرشان از همان روش استفاده كنند.
آنها اگر ببینند كه شما هنگام اختلاف با همسرتان با صدای بلند فریاد می‌زنید و در را به شدت به هم می‌كوبید و به یكدیگر توهین می‌كنید و حرف‌های زشت می‌زنید، مطمئین باشید كه به احتمال زیاد، همین روش را برای حل مشكلات‌شان انتخاب كرده و این رفتار زشت را الگوبرداری می‌كنند.
برای خواندن بخش اول- بابا اینقدر دعوا نكنید- اینجا کلیک کنید.
