گاهی اوقات، زمانی كه نماز می‌خوانیم ممكن است كودكان برای بازی بر پشت ما سوار شوند. این بهترین موقعیت برای آشنایی كودك با نماز است. بعد از اتمام نماز می‌توانیم به كودك بگوییم: وقتی شما بر پشت من سوار بودی من در سجده بودم و هر ركعت دو سجده دارد و وقتی سر به سجده می‌گذاریم می‌گوییم «سبحان ربی‌العلی و بحمده».
13- فضاسازی مناسب و جالب برای اقامه نماز
اگر والدین مطابق میل و خواسته كودك برایشان سجاده زیبا، مهر و تسبیح دلخواه، عطر، لباس مناسب برای، پسران، مقنعه و چادر زیبا برای دختران تهیه كنند، به این وسیله فضا را برای نماز خواندن كودك آماده می‌كنند و كودك به اقامه نماز علاقه‌مند می‌شویم.
14- توجه دادن همراه با محبت برای اقامه نماز
در برنامه‌های تربیتی تا جذب و انجذابی بین مربی و متربی نباشد، تغییر رفتار به وجود نخواهد آمد و پدران و مادران با شخصیت دادن و تكریم فرزندان‌شان باید آنان را به سوی خود بكشانند. بدیهی است وقتی كودك و نوجوان به سوی پدر و مربی خود جذب شود، رفتار او را سرمشق و الگوی رفتار خود قرار خواهد داد (رشید پور، 1376).
15- دعوت كودكان به عنوان مكبر و نوجوانان برای گفتن اذان
در احادیث سفارش شده كه در خانه‌هایتان اذان بگویید تا شیطان طرد شده و فرزندانتان با این نغمه ملكوتی آشنا شوند.
دعوت كردن از كودك به عنوان مكبر و از نوجوانان برای گفتن اذان، در انظار دیگران، موجب جرات‌ورزی و تقویت خودباوری و اعتماد به نفس در آنان میشود.
16- اختصاص دادن محل خاص برای اقامه نماز
بهترین جا برای برگزاری نماز مسجد است. مسجد خانه خدا و محل اجتماع خداست و در اسلام سفارشات بسیاری شده كه مسلمانان همراه خانواده خود در مسجد حضور پیدا كنند، اما علاوه بر مسجد سفارش شده در خانه هم مكانی پاكیزه و آراسته به اقامه نماز اختصاص یابد.
17- برقراری دوستی با كودكان و نوجوانان نماز خوان
میل به تقلید و الگو‌برداری در كودكان و نوجوانان مشهود است و آنان دوست دارند از كسی یا كسانی كه از هر جهت مورد علاقه‌شان است، تقلید نمایند و رفتار و گفتارشان را مطابق رفتار این‌گونه افراد تنظیم كرده و شبیه و مانند آنان شوند.
18- پرهیز از زور و وادار كردن كودك به نماز خواندن
در سنین كودكی تنها باید با تشویق و نرمی، فرزندان را به نماز واداشت و بر آنان سخت نگرفت. در غیر این صورت، یعنی بر اثر سخت‌گیری و اعمال زور، موجب میشود یكباره كودك از نماز بریده و از آن منزجر شود. البته هرچه سن كودك بالاتر رود، می‌توان امر به نماز خواندن را جدی‌تر گرفت، ولی نه آن‌قدر كه موجب دوری كودك از نماز گردد.
19- پرهیز از سخت‌گیری در نماز خواندن
گاه كودكی كه در حال نماز است والدین او را محاصره كرده یكی می‌‌گوید: سجده‌ات را طولانی كن، دیگری می‌‌گوید، موقع ركوع درست بایست و كسی ادامه می‌دهد، مگر كسی دنبالت كرده كه این‌طور باعجله نماز می‌خوانی!! و هر كدام به نوعی در خصوص نماز كودك ایراد می‌‌گیرند. این سخت‌گیری‌های والدین كم‌كم موجب میشود كه كودك همان نمازی را هم كه می‌خواند، دیگر نخواند.
20- پرهیز از سستی والدین در اقامه نماز
وقتی والدین تارك الصلوه باشند یا در خواندن نماز سستی كنند و نماز را سبك بشمارند و فقط گاه‌گاهی نماز بخوانند، آن هم برای رفع گرفتاری، مشكل و حاجت، از كودك دیگر چه انتظاری می‌توان داشت كه نماز بخواند؟!
چون كودك با دیدن چنین والدینی نسبت به نماز بی‌اعتنا میشود و چنین كودكی یا اصلا نماز نمی‌خواند و یا اگر بخواند یك روز در میان می‌خواند. به این سبب است كه ائمه معصومین(ع)بارها در مورد سبك شمردن نماز متذكر شده‌اند.
21- پرهیز از نامنظم بودن وضع ظاهری هنگام اقامه نماز
والدین باید در هنگام نماز خواندن، نظم و آراستگی ظاهر را رعایت كنند، و با زدن عطر و پوشیدن جامه زیبا و تمیز در محلی مناسب و آكنده از سكوت و آرامش نمازگذارند. در این حالت است كه كودك تحت تاثیر نماز والدین خود قرار می‌گیرد.
برای خواندن بخش اول- راهكارهای جذب فرزندان به نماز- اینجا کلیک کنید.
