زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

عالمه حریری فر - کارشناس ارشد تغذیه و رژیم درمانی

تحریریه زندگی آنلاین : ممکن است ادعاهای سلامتی مختلفی در مورد آب قلیایی شنیده باشید. برخی می‌گویند آب قلیایی می‌تواند به کند کردن روند پیری، تنظیم سطح pH بدن و پیشگیری از بیماری‌های مزمن مانند سرطان کمک کند. «قلیایی» در آب قلیایی به سطح pH آن اشاره دارد. سطح pH عددی است که میزان اسیدی یا قلیایی بودن یک ماده را در مقیاس 0 تا 14 اندازه‌گیری می‌کند. برای مثال، چیزی با PH برابر 1، بسیار اسیدی و چیزی با PH برابر با 13 بسیار قلیایی خواهد بود.

آب قلیایی در مقابل آب معمولی

آب قلیایی سطح pH بالاتری نسبت به آب آشامیدنی معمولی دارد. به همین دلیل، برخی از طرفداران آب قلیایی معتقدند که می‌تواند اسید موجود در بدن را خنثی کند. آب آشامیدنی معمولی، معمولاً دارای pH خنثی یعنی، ۷ است. آب قلیایی معمولاً دارای PH،  ۸ یا ۹ است. با این حال، pH به تنهایی برای ایجاد قلیاییت قابل توجه در آب کافی نیست. آب قلیایی همچنین باید دارای مواد معدنی قلیایی و پتانسیل کاهش اکسیداسیون منفی (ORP) باشد. ORP توانایی آب برای عمل به عنوان یک پرو یا آنتی‌اکسیدان است. هرچه مقدار ORP منفی‌تر باشد، آنتی‌اکسیدان بیشتری دارد.

 بیشتربخوانید:

پوست تان را با آب قليايی بشوييد

از کجا آب قلیایی تهیه کنیم؟

آب قلیایی در بسیاری از فروشگاه‌های مواد غذایی یا مواد غذایی بهداشتی و همچنین بسیاری از فروشگاه‌های اینترنتی عرضه می‌شود. شما نیز می‌توانید خودتان در خانه آب قلیایی درست کنید. اضافه کردن قطره‌های pH یا جوش‌شیرین، راه دیگری برای قلیایی کردن آب است. در هر صورت، اگر آلاینده‌های منبع آب اصلی به‌درستی فیلتر شوند و دوباره آب، معدنی و قلیایی شود، هیچ محدودیتی در مصرف آن وجود ندارد.

آیا آب قلیایی عوارض دارد؟

آب آشامیدنی قلیایی، ایمن در نظر گرفته می‌شود. در حال حاضر، هیچ مدرکی وجود ندارد که اثرات جانبی منفی را نشان دهد. اگرچه آب قلیایی دارای pH متفاوتی نسبت به آب معمولی است، اما بدن ما تغییرات فیزیولوژیکی مانند ادامه تولید اسید هیدروکلریک، برای تنظیم سطح pH معده و رسیدن به هموستاز، که یک حالت ثبات است، ایجاد می‌کند.

آیا آب قلیایی بی‌خطر است؟

مسئله‌ای که بسیاری از متخصصان بهداشت با آب قلیایی دارند، ایمنی آن نیست، بلکه ادعاهای بهداشتی است که در مورد آن مطرح می‌شود. شواهد علمی کافی برای حمایت از استفاده از آب قلیایی به عنوان درمان برای هر بیماری وجود ندارد. هرچند نوشیدن آب قلیایی طبیعی به‌طور کلی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود زیرا حاوی مواد معدنی طبیعی است. با این حال، باید در مورد آب قلیایی مصنوعی که احتمالاً حاوی مواد معدنی خوب کمتری نسبت به pH بالای آن است و ممکن است حاوی آلاینده باشد، احتیاط کنید. تحقیقات بیشتری برای تعیین مزایای آن مورد نیاز است.

 بیشتربخوانید:

آب قلیایی ؛ از ادعا تا واقعیت

آب قلیایی و ادعاهای سلامت!

علیرغم فقدان تحقیقات علمی اثبات شده، طرفداران آب قلیایی هنوز به برخی از مزایای سلامتی که برای آب قلیایی گفته شده است، اعتقاد دارند. این مزایا شامل:

خواص ضد پیری (از طریق آنتی‌اکسیدان‌های مایع که سریع‌تر جذب بدن انسان می‌شوند)

پاکسازی روده بزرگ

بهبود سیستم ایمنی

آبرسانی، سلامت پوست و سایر خواص سم‌زدایی

کاهش وزن

مقاومت در برابر سرطان

این منابع همچنین استدلال می‌کنند که نوشابه‌های غیرالکلی، که اسیدی هستند، دارای ORPهای بسیار مثبتی هستند که منجر به مشکلات سلامتی زیادی می‌شود، در حالی که آب‌های یونیزه شده و قلیایی شده ORPs منفی دارند. مثلاً چای سبز سرشار از آنتی‌اکسیدان است و ORP کمی منفی دارد. با این حال، برخی از پزشکان و محققان می‌گویند که این ادعاها توسط تحقیقات با کیفیت، پشتیبانی نمی‌شود.

آب قلیایی طبیعی یا مصنوعی

آب زمانی به‌طور طبیعی قلیایی است که از روی سنگ‌ها - مانند چشمه‌ها - عبور کند و مواد معدنی را جمع‌آوری کند و به این ترتیب سطح قلیایی آن افزایش می‌یابد. به‌طور مصنوعی با یک فرایند شیمیایی به نام الکترولیز، می‌توان آب را قلیایی نمود. در این تکنیک از محصولی به نام یون‌ساز برای افزایش PH آب معمولی استفاده می‌شود. سازندگان یونیزر می‌گویند که از الکتریسیته برای جدا کردن مولکول‌های موجود در آب استفاده می‌شود که اسیدی‌تر یا قلیایی‌تر هستند. سپس آب اسیدی به بیرون ریخته می‌شود. اکثر کسانی که آب قلیایی مصرف می‌کنند، این آب را نه از طریق چشمه‌ها، بلکه از فروشگاه‌ها تهیه می‌کنند که به‌طور مصنوعی قلیایی شده است.   یک مسئله مهم در آب قلیایی، کیفیت آب منبع اصلی، قبل از یونیزاسیون، برای اطمینان از عدم وجود آلاینده‌ها در آب آشامیدنی بسیار مهم است. برخی از دانشمندان توصیه می‌کنند قبل از اتصال یک یونیزر قلیایی، از اسمز معکوس برای تصفیه کافی آب استفاده کنید که می‌تواند pH را افزایش دهد و مواد معدنی را اضافه کند. مطالعه‌ای در سال 2014 در مورد آب آشامیدنی با محتوای معدنی کم هشدار می‌دهد که با اسمز معکوس، تقطیر و سایر روش‌ها (بدون کانی‌سازی اضافی) به‌طور منظم ایجاد می‌شود.