دکتر فاطمه قائم مقامی؛ متخصص زنان و زایمان، فوق تخصص سرطان زنان، در پاسخ به سوال گزارشگر زندگی‌آنلاین در مورد فیبروم رحمی گفت: «فیبروم رحمی، شایع‌ترین تومور خوش‌خیم زنان است، به طوری که در حدود 70 درصد خانم‌ها از نظر آسیب‌شناسی ممکن است فیبروم رحمی را در سن 30 تا 50 سالگی داشته باشند، ولی تعداد کمی از خانم‌ها (حدود 20 تا 30 درصد) ممکن است علائم فیبروم رحمی را نشان بدهند.
فیبروم رحمی ممکن است علائمی به صورت خونریزی یا درد یا بزرگی رحم داشته باشد.
در بعضی از مواقع هم ممکن است هیچ‌گونه علائمی نداشته باشد و تنها در بررسی‌های سونوگرافی، به طور اتفاقی تشخیص داده شود».
دکتر قائم مقامی افزود: «معمولا فیبروم‌ها سه دسته هستند؛ 1- فیبروم‌هایی که به داخل حفره رحمی برآمده می‌شوند که به آنها فیبروم‌های زیر مخاطی اطلاق می‌شود.
این فیبروم‌ها باعث خونریزی‌های غیرطبیعی به صورت پریودهای سنگین و نزدیک به هم می‌شوند.
2- فیبروم‌هایی که ممکن است در جدار خارجی رحم گستردگی پیدا کنند که معمولا باعث درد و سنگینی می‌شوند.
3- بعضی از فیبروم‌ها که در بین این دو قسمت هستند که به آنها فیبروم اینترامورال گفته می‌شود که معمولا باعث هر دوی این علائم می‌شوند.
در بعضی از مواقع ممکن است فقط بزرگی رحم و بزرگی شکم، علامت فیبروم باشد».
وی در ادامه گفت: «معمولا فیبروم‌ها تا موقعی که علامت نداشته باشند و بزرگ (بالای 5 سانتیمتر) نباشند، نیازی به تداخل درمانی مثل جراحی ندارند.
اگر باعث علائم خونریزی، درد یا احیانا بزرگی بیشتر از سه ماهگی حاملگی در رحم شوند، ممکن است احتیاج به درمان داشته باشند که در درجه اول معمولا درمان به صورت جراحی است، ولی می‌توان درمان‌های محافظه کارانه برای خانم‌هایی که فرزند ندارند و فیبروم خیلی آزار دهنده نیست، مانند درمان‌های دارویی هم استفاده کرد.
بر حسب سن بیمار، درمان جراحی می‌تواند به صورت برداشتن رحم و یا برداشتن فیبروم (در صورتی که آن خانم تمایل به حفظ باروری و داشتن فرزند در آینده داشته باشد)، باشد».
