برخی داروها با تغییر سرعت تخلیه معده بر جذب الكل و منحنی مربوط موثر هستند. آتروپین، كلرپرومازین، ضدافسردگیهای سه حلقهای، آمفتامین، تركیبات ضد اسهال مثل لوموتیل داروهای مخدر مثل هروئین، پتدین، متادون و همچنین كدئین از جمله داروهایی هستند كه با تاخیر تحركات معدی جذب را كاهش داده و بالعكس ضد تهوعها مثل متوكلوپرامید و اریترومایسین موجب تشدید تخلیه معدی میشوند.
دفع الكل
كبد بیش از 90 درصد الكل مصرفی را متابولیزه میكندو به همین دلیل مصرف طولانی مدت الكل آثار تخریبی روی كبد برجا میگذارد . تنها 8-5 درصد الكل بدون تغییر از راه كلیه ، تعریق و تنفس خارج میشود. سرعت پاك شدن خون از الكل در افراد مختلف متفاوت است در الكلیهای مزمن اگر كبد نارسا نباشد به دلیل افزایش فعالیت آنزیمهای كبدی، سرعت متابولیسم الكل بالاتر است در فرد غیر الكلی سرعت پاك شدن خون از الكل بهطور متوسط 15 میلیگرم در 100 میلیلیتر در ساعت است.
نسبت بین سطوح الكل درخون و ادرار
در طول مدت زمانی كه الكل جذب میشود مقدار آن در خون بیشتر از ادرار است اما موقعی كه جذب تمام شده و تحلیل الكل در بدن شروع شد سطح الكل در ادرار بیشتر از خون خواهد بود.
اثرات الكل
الكل روی سیستم عصبی اثر مهاری دارد و اثر تحریكی اولیه آن نیز به دلیل كاهش در اثرات بازدارنده كورتكس مغز است. الكل در غلظتهای پایینتر برروی قسمت های بالاتر مغزی تاثیر گذاشته و با BAC بالاتر روی مراكز پایینتر مغزی اثر میكند كه در این صورت خطر توقف فعالیت مراكز كنترل قلب و تنفس در ساقه مغز و در نتیجه مرگ وجود خواهد داشت.
علایم موجود در فردی كه الكل نوشیده در ارتباط با میزان الكل در خون وی به میزان زیادی به شخصی كه مورد معاینه قرار میگیرد بستگی دارد و از جمله به اینكه شخص تا چه حدی به خوردن الكل وابسته میباشد آیا خسته است؟ سردش است؟ در همان موقع داروی دیگری مصرف كرده است یا دچار بیماریهای چون آترواسكلروز عروق مغزی است؟
علایم میزان خون
در میزان 100/mg50-0 خون ، معمولا علامتی وجود ندارد.
در 100/mg150-50 خون، این مقدار معمولا طی نوشیدن معمولی الكل در جامعه حاصل میشود. در این سطح الكل تا حدی باعث مهار مراكز بالاتر مغزی شده و شخص حراف میشود. حالت تهاجمی یا دوستانه پیدا میكند، صورت و چشمهایش پرخون هستند و تمایل به نیستاگموس همراه با گشادی مردمك ها وجود دارد .
در 100/mg250-150 خون، فرد دچار مسمومیت است كه این مسمومیت با عدم هماهنگی عضلانی، مبهم شدن سخن گفتن، و اختلال حافظه و نظایر آنها ظاهر میشود.
در 100/mg400-250 خون، فرد به مرحله قبل از اغما میرسد و بهطور بارزی دچار عدم تعادل وبیربط سخن گفتن بوده و واكنش مردمك ها به نور كند میشود.
در 100/mg500-400 خون، اغما فرا میرسد كه همراه با تنفس آهسته و خسخسدار بوده و فرد رنگپریده است دمای بدن زیر حد طبیعی بوده ومردمك ها منقبض میباشند .
در بالاتر از 100/mg500 خون و چنین سطوح بالایی از الكل باعث فلج شدن مدولا (بصلالنخاع) شده و منجر به فوت میشود.