زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

مزایای خوابیدن كودك در كنار والدین

برای اغلب خانواده‌ها در كنار كودك خوابیدن، راه حل خوبی نیست اما مزایایی هم دارد:

 با این روش والدین راحت‌تر و مدت زمان بیشتری می‌خوابند. كودكان نیز بهتر و عمیق می‌خوابند چرا كه در كنار مادر احساس آرامش می‌كنند.

 اگر باید به فرزندتان شیر بدهید، نزدیكی او یك امتیاز تلقی می‌شود.

 باعث كاهش خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد می‌شود.

 كودك از زمان رفتن به تختخواب احساس وحشت و دلهره نمی‌كند.

 والدین راحت‌تر متوجه برخی مشكلات احتمالی در كودك می‌شوند كه شب‌ها بروز می‌دهد، مثل دندان قروچه.

زمان مناسب برای جدا كردن جای خواب كودك از والدینش

این مسئله به كودك و نیز به میزان احساسی كه هر دو طرف از این موضوع دارند، بستگی دارد اغلب والدین ترجیح می‌دهند كه كودكشان تا دو سالگی در كنار آنها و در یك اتاق خواب باشند.

كنار هم خوابیدن كودك و والدین عموما دو علت دارد

یك علت آن مربوط به تصمیم‌گیری‌های خانوادگی و سبك و شیوه زندگی كردن است، مثلا نزدیك هم خوابیدن برای والدین خانواده اهمیت دارد و علت دوم نیز واكنش كودك نسبت به جداگانه خوابیدن است. مسلماً شما نیز راحت‌تر هستید كه بدون حضور كودكتان روی تختخواب بخوابید ولی ترجیح می‌دهید كه او نیز كنار شما روی تختخوابتان بخوابد ولی مجبور نباشید نیمه‌های شب از صدای جیغ او بیدار شوید و مدتی را بالای سرش بمانید تا دوباره خوابش ببرد و تلاش كنید كه او را آرام كنید.

از نظر روانشناسان خواب یك نوع رفتار تغییرپذیر است یعنی می‌توان برخی عادات مربوط  به آن را با كمی حوصله و توجه تغییر داد. اگر تمایل دارید كه كودكتان در اتاق خوابش بخوابد و البته اینكار را بدون آنكه ناراحتی‌های دیگری به وجود آید، انجام دهد، می‌توانید كمی تغییر در خوابش ایجاد نمایید مثلا قبل از خواب تمام عشق‌تان را نثارش كنید، او را ببوسید و بگویید كه چقدر دوستش دارید. لازم نیست كه حتما كنارش دراز بكشید، می‌توانید نزدیكش بنشینید و آرام آرام با او حرف بزنید.

لالایی بخوانید، قصه بگویید و... تا زمانی‌كه كاملا به خواب می‌رود. كودكی كه تا به حال همواره در كنار شما به خواب رفته است، مسلماً نمی‌تواند به یكباره به اتاق خوابش عادت كند و تمام شب از شما جدا بخوابد. برای جدا كردن او باید مرحله به مرحله پیش بروید. احساس ناامنی، نگرانی، دلهره، ترس و... باعث می‌‌شوند كه كودك شما مستقیم به سمت اتاق خواب شما سرازیر شود.

راهكارها

برای اینكه به او كمك كنید تا راحت‌تر و بهتر به اتاق خوابش عادت كند می‌توانید این موارد را عملی كنید:

 تلویزیون، كامپیوتر و سایر وسایل الكترونیكی را از اتاقش بردارید تا محیطی مناسب برای خواب ایجاد شود. تماشای برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های رایانه‌ای تحریك كننده است و باعث به هم خوردن ساعت خواب كودك می‌شوند.

 یك دوش آب ولرم بگیرد. دندان‌هایش را مسواك بزند و برایش یك قصه بسیار خوب بخوانید. به این ترتیب دلهره‌ها و نگرانی‌های كودك كاهش می‌یابد.

 روی تختخواب كودك‌تان دراز نكشید تا او به خواب برود. سعی كنید كمی از او فاصله بگیرید تا كم‌كم مستقل‌تر شود.

 پتو، اسباب‌بازی و عروسك‌هایی كه باعث می‌شوند كودكتان به هنگام خواب از آنها بترسد را از آنجا خارج كنید. در عوض می‌توانید چیزهای بهتری در اتاقش بگذارید كه بیشتر دوست دارد.

 اگر كودكتان زیاد بهانه‌گیری می‌كند، می‌توانید به او قول بدهید كه زود به زود به اتاقش می‌آیید و به او سر می‌زنید اما سعی كنید فاصله‌های سرزدن‌ها كمتر از ده دقیقه نشود چرا كه در این حالت سعی می‌كند بیدار بماند و منتظر برگشت دوباره‌تان شود. این كار شرایط را بدتر می‌كند.

 اگر شب هنگام از خواب بیدار شد و به اتاق خواب‌تان آمد، دوباره او را به اتاقش ببرید، كنارش بنشینید تا دوباره خوابش ببرد.

 برای خواندن بخش اول- خوابیدن كنار والدین، تا چه زمانی- اینجا کلیک کنید.