اگر معده تان پس از هر وعده غذایی یا خوردن مواد غذایی خاصی نفخ می‌کند، ممکن است به یک پروبیوتیک نیاز داشته باشید. منظور از پروبیوتیک‌ها، باکتری‌هایی هستند که چند روز پس از تولد در روده یافت می‌شوند، به‌ویژه در نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، بهترین شاخص برای سلامت روده هستند.
در واقع پروبیوتیک‌ها به بهبود تحمل گلوکز و چربی خون (غلظت غیرطبیعی بالا از چربی‌ها در خون) کمک می‌کنند و همچنین می‌تواند علائم ناراحت‌کننده سندرم روده تحریک‌پذیر را کاهش دهند. نقش پروبیوتیک‌ها در سلامت دستگاه گوارش آن‌قدر زیاد است که مبنای گفت‌وگوی ما با دکتر مریم تاج‌آبادی ابراهیمی، رئیس انجمن پروبیوتیک ایران قرار گرفته است.
پروبیوتیک‌ها از طریق جایگزینی یا مستقر‌شدن در بخشی از بدن میزبان، تغییراتی ایجاد می‌کنند که باعث اعمال اثرات مفید بر سلامت ما همچون مهار بیماری‌های مختلف، کنترل سرطان و تعدیل سیستم ایمنی می‌شوند. به بیان دیگر، تحقیقات نشان می‌دهد پروبیوتیک‌ها از طریق مکانیسم‌های مختلف تاثیرات قابل توجهی بر سلامت دارند.
لبنیات پروبیوتیک در ایران
امروزه به‌خصوص در کشور‌های پیشرفته دامنه تحقیقات روی پروبیوتیک‌ها بسیار متنوع شده و محصولات تجاری با ارزشی با استفاده از پروبیوتیک‌ها در بازار‌های جهانی معامله می‌شود. در ایران به علت تنوع بالای محصولات تخمیری سنتی، جداسازی پروبیوتیک‌ها از این محصولات مثل پنیر‌های سنتی یا ترخینه بسیار مفید بوده است.
در حال حاضر فرآورده‌های لبنی مثل شیر، انواع پنیر، دوغ، ماست نوشیدنی، ماست سفت و هم‌زده، بستنی، خامه ترش، بهترین گزینه برای افزودن پروبیوتیک هستند. امروزه تولید محصولات غذایی بر پایه غلات به‌خصوص در کشور‌های اروپایی و آمریکایی نیز گسترش روزافزونی داشته است.
نقش باکتری‌ها در سلامت گوارش
روده جایگاه بیش از صد تریلیون باکتری است که به آن‌ها فلور باکتریایی روده می‌گویند. این باکتری‌ها که از بدو تولد و با اولین تغذیه از شیر مادر ساکن روده می‌شوند، باکتری‌های هم غذا با ما هستند. به این معنا که از مواد غذایی روده استفاده می‌کنند و در عوض فواید و سودمندی‌هایی را برای سلامت گوارش و نیز سلامت جسمی و روحی ما به ارمغان می‌آورند.
توجه داشته باشید تفاوت پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها در همین جا مطرح می‌شود. پروبیوتیک‌ها گونه‌های باکتری غیربیماری‌زایی هستند که وارد بدن می‌شوند، در حالی که پری‌بیوتیک‌ها باعث تحریک و افزایش فلور روده‌ای می‌شوند که از قبل در بدن وجود دارد.
باکتری‌های طبیعی روده‌ات را کشته‌ای!
این ارگانیسم‌های طبیعی با عواملی مثل عادت‌های غذایی ناسالم مثل فست‌فود، شیرینی‌جات مصنوعی، نخوردن میوه و سبزیجات، استشمام هوای آلوده، الکل، سیگار، استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک‌ها و مهم‌تر از همه استرس‌های مزمن آسیب‌دیده و از بین می‌روند.
پس تغذیه ناسالم، استرس و استفاده از سیگار از اصلی‌ترین دلایل از بین رفتن باکتری‌های طبیعی روده هستند.
هجوم بیماری‌ها با مرگ باکتری‌های روده
افزایش فعالیت باکتری‌های مضر روده، افزایش کلسترول بد خون (LDL)، افزایش فشار خون، پوکی استخوان، دیابت، سندرم روده تحریک‌پذیر و انواع بیماری‌های خود ایمنی از عوارض از بین رفتن فلور باکتریایی روده هستند.
به رغم آن‌که علت دقیق سندرم روده تحریک‌پذیر مشخص نیست، رایج‌ترین تئوری این است که این بیماری از نوعی اختلال در فلور روده با دستگاه ایمنی پدید می‌آید. اغلب آغاز این بیماری را به ورود عامل میکروبی بیماری‌زا به روده یا با استرسی مزمن مرتبط می‌دانند که هر دو از بین رفتن تعادل میکروبی روده را به دنبال خواهد داشت.
از بیماری روده تا چاقی
از بین رفتن میکروارگانیسم‌های طبیعی روده ابتدا ممکن است فرد را با علائم گوارشی مختلفی روبه‌رو کند. در مرحله بعد با افزایش فعالیت باکتری‌های مضر، آسیب پرزها، نازک‌شدن روده و مشکلات ایمنی اتفاق می‌افتد و نهایتا بروز بیماری‌هایی مثل دیابت، کرون، ام‌اس و پارکینسون را به دنبال خواهد داشت.
عمده فعالیت مفید این میکروارگانیسم‌ها از طریق شکستن کربوهیدرات‌ها، قند‌ها و چربی‌ها صورت می‌پذیرد. در صورت کمبود میکروارگانیسم‌ها در روده، پدیده انباشت این مواد غذایی صورت می‌گیرد که به مرور زمان بر اثر هضم و جذب ناصحیح آن‌ها چاقی ایجاد خواهد شد.
منبع: جام جم
