معمولا دویدن را راهی برای کاهش وزن، کاهش استرس و کاهش فشار خون تلقی میکنند. اما همین ورزش خوب ممکن است باعث مرگ زودرس شود. از طرفی میتوان گفت؛ افرادی که اصلا نمیدوند هم در معرض مرگ زودرس قرار دارند.
یافتههای اخیر درباره دویدن نشان میدهد افرادی که در هفته بیش از دو ساعت و نیم میدوند نسبت به دوندههای معمولیتر در معرض خطر قرار دارند. دوندههای معمولی کسانی هستند که حدود دو ساعت و نیم در هفته میدوند.
این یافتهها در نشست سالانه کالج آمریکایی کاردیولوژی در واشینگتن اعلام شدهاند. در تحقیقاتی که این نتیجه را به دست دادهاند، چهار هزار مرد و زن دونده شرکت داشتهاند.
جیمز اوکیف یکی از دستاندرکاران این تحقیق میگوید؛ "دوندگان معمولی با این فعالیت ورزشی قادر به کاهش نرخ مرگ و میر خود به میزان ۲۵ تا ۴۰ درصد هستند و میتوانند شش سال به عمرشان اضافه کنند."اما مشکل افرادی که بیشتر میدوند چیست؟
آنها با این کار روی بدون خود فشاری وارد میکنند که تاثیری دومینو وار دارد. این فعالیت شدید باعث تغییر در قلب میشود و این مساله برخی از مزایای دویدن به عنوان ورزش را خنثی میکند.
به گفته محققان، راه حل این است که قلب به وسیله فعالیتهای دیگری مانند؛ ورزشهای قدرتی و یوگا حالتی متعادل پیدا کند.
همشهری آنلاين