زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

به گزارش پایگاه اینترنتی ˈنچرال نیوزˈ، اوتیسم نوعی اختلال تکاملی عصبی است که در آن کودک مبتلا مراحل تکاملی را آنگونه که همسالان وی طی می کنند نمی گذراند.

درکودکان مبتلا به اوتیسم توانایی های ارتباطی از قبیل سخن گفتن و رابطه با والدین و همسالان مختل می شود و الگوهای تکراری و آزاردهنده ای از رفتار نزد آنها بروز می کند.

علائم این اختلال در سال های اول عمر بروز می کند و این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

محققان از مدت ها پیش می دانستند که آلودگی هوا برای ریه ها و به ویژه کودکان مضر است.

آنها در این مطالعه قرار گرفتن در معرض هوای آلوده را در هر سه دوره سه ماهه بارداری و نیز در اولین سال تولد نوزاد بررسی کردند.

محققان 279 فرد مبتلا به اوتیسم و 245 فرد فاقد این بیماری را مورد مطالعه قرار دادند.

آنها سوابق محل سکونت این افراد و میزان آلودگی هوای محل و منطقه سکونت آنها را در سال های مورد مطالعه بررسی کردند.

علاوه بر این محققان با استفاده از الگوهای پراکندگی میزان قرار گرفتن این افراد را در معرض هوای آلوده ناشی از رفت و آمدهای محلی بررسی کردند.

این اولین مطالعه ای است که نه تنها آلودگی هوای منطقه ای را بلکه آلودگی هوای ناشی از رفت و آمدهای محلی بررسی می کند.

محققان متوجه شدند که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای منطقه ای و محلی در هر سه دوره سه ماهه بارداری و یا در اولین سال تولد خطر ابتلا به اوتیسم را بطور قابل توجهی افزایش می دهد.

این مطالعه نشان داد که آلودگی هوای ناشی از رفت و آمدهای محلی خطر ابتلا به اوتیسم را بیش از دو برابر افزایش می دهد. این در حالی است که قرار گرفتن در معرض NO2, PM10 و یا PM2.5 ناشی از آلودگی منطقه ای هوا نیز حتی در غیاب آلودگی محلی هوا باز خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می دهد.

محققان متذکر شدند: این یافته که PM10 و PM2.5 هر دو خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می دهند جالب توجه است.

محققان از این مطالعه متوجه شدند که تنفس ذرات ریز موجب بروز التهاب می شود . این ذرات ترکیبات متفاوتی دارند و مواد شیمیایی بسیاری می تواند به آنها بچسبند که اجزای این ذرات برای مغز مضر هستند.