نیمی از افراد، همیشه دچار اضطراب هستند و نیم دیگر به طور مقطعی به این بیماری مبتلا می‌شوند. در چنین شرایطی پوست، اولین بخش بدن است كه آثار ناشی از اختلالات روحی و روانی را نشان می‌دهد.
به همین دلیل گفته می‌شود استرس و افسردگی، افراد را پیر می‌كند، اما اثرات فشارهای روحی بر پوست، فقط به پیری زودرس ختم نمی‌شود، بلكه طبق گفته متخصصان پوست، در پی استرس‌های روحی، ضایعات یا برخی بیماری‌های پوستی مانند اگزما، كهیر و آكنه عود می‌كند یا تشدید می‌شود.
دكتر زهره نیكبخت در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: وقتی عصبانی یا غمگین می‌شویم، هورمونی در بدنمان ترشح می‌شود كه موجب التهاب سلول‌ها و تضعیف عملكرد آنها می‌شود. حال اگر یك سلول پوستی ملتهب شود، ضخیم و متورم شده و امكان مسدود شدن و چروك خوردن آن نیز بیشتر می‌شود.
ترشح هورمون استرس در بدن
بسیاری از ما طی یك دوره استرس‌زا دچار التهاب‌های پوستی مانند كهیر و تاول شده‌ایم. حتی در برخی موارد افسردگی و اضطراب، به بروز و تشدید بیماری‌های پوستی سختی چون پسوریازیس (یك بیماری خودایمنی كه موجب ایجاد تاول‌های پوستی می‌شود) و لینكن پلان (بیماری التهابی شایع پوست و مخاط است) می‌شود، چراكه این بیماری‌ها با تضعیف سیستم ایمنی بدن كه به دنبال فشارهای روحی و روانی اتفاق می‌افتد، شدت پیدا می‌كند.
دكتر نیكبخت با تاكید بر این‌كه هنگام بروز بیماری‌های پوستی در شرایط استرس‌زا، ابتدا باید از مشاوره روان‌شناسی و سپس درمان دارویی بهره گرفت، می‌افزاید: هر زمان كه ما عصبانی می‌شویم یا به دلایلی چون سرماخوردگی سیستم ایمنی بدنمان تضعیف می‌شود.
غده فوق كلیوی در بدن، هورمون استرس تولید می‌كند كه تحت تاثیر آن تمام سلول‌های بدن دچار التهاب می‌شود، این التهاب به تخریب سلولی و كاهش طول عمر آن منجر می‌شود. به این دلیل هنگام بروز افسردگی دچار آكنه، چروك، خشكی و التهاب پوستی می‌شویم.
این متخصص پوست و مو اضافه می‌كند: فشارهای روحی و روانی یكی از عوامل اصلی تشدید اگزمای عصبی ـ پوستی است. در این نوع اگزمای عصبی، بیمار در قسمت‌هایی از بدنش دچار خارش شدید می‌شود. این خاراندن به ضخیم شدن نواحی دچار التهاب می‌انجامد.
البته استرس، علت اگزمای پوستی نیست، ولی مهم‌ترین عامل تشدید و ادامه آن است. درمان این بیماری هم باید به صورت دارویی و روان‌شناسی صورت بگیرد.
كهیر استرسی!
گاهی بیماران به دنبال استرس دچار كهیر می‌شوند، به این دلیل كهیر استرسی را نیز باید جزو بیماری‌های پوستی مرتبط با استرس در نظر گرفت.
متخصصان پوست تاكید می‌كنند كه استرس‌های روحی و آزاد شدن هورمون آدرنالین در خون، بدن را دچار خارش و بروز ضایعات كهیری می‌كند. پیشگیری از بروز چنین ضایعاتی با استفاده از داروهای ضدكهیر مثل آنتی‌هیستامین‌ها و توجه به پرهیز از استرس‌های روحی ممكن خواهد بود.
غم و غصه، كچل‌تان می‌كند
متخصصان هشدار می‌دهند اگر به طور ناگهانی متوجه خالی شدن منطقه‌ای از موی سر یا ابرو شدید، باید به دنبال رفع ریشه‌های بروز اضطراب و افسردگی در خود بگردید.
دكتر نیكبخت با تاكید بر این كه بیماری ریزش موی منطقه‌ای در شرایط استرس‌زا، به طور ناگهانی اتفاق می‌افتد، اضافه می‌كند: ناحیه دچار ریزش مو در چنین مواردی وسیع نیست و پوست كف سر در آن منطقه كاملا مشخص است، همچنین قرمزی و پوسته‌ریزی نیز در آن منطقه وجود ندارد. علت این بیماری هنوز كاملا مشخص نیست، اما این پدیده یك بیماری خودایمنی است كه به فولیكول‌های مو حمله می‌كند و موجب ریزش آنها می‌شود.
این بیماری در بسیاری موارد، بدون نیاز به درمان، پس از طی شرایط استرس‌زا بهبود پیدا می‌كند. این متخصص پوست اضافه می‌كند: تریكوتیلومانیا نیز بیماری شایع دیگری است كه به دنبال اختلالات روحی به شكل كشیدن و كندن مكرر موی سر، ابرو یا مژه بروز پیدا می‌كند كه موجب ریزش موی همان منطقه می‌شود. این بیماری نوعی تیك عادتی است و در كودكان و نوجوانان بسیار شایع است.
محافظت از خشكی پوست
مهم‌ترین عارضه‌ای كه برای پوست در هنگام بروز مشكلات روحی اتفاق می‌افتد، خشكی آن است. به این دلیل متخصصان پوست تاكید می‌كنند كه در چنین مواردی نباید از مصرف آب و مایعات فراوان و نیز مرطوب‌كننده‌ها غافل شد.
به گفته دكتر نیكبخت، داشتن برنامه تغذیه‌ای درست مبتنی بر مصرف سبزیجات و میوه‌ها، در كنار رعایت یك برنامه ورزشی مرتب و مداوم، همچنین حفاظت روزانه از پوست در مقابل آفتاب و پاكسازی و آبرسانی به آن قبل از خواب، می‌تواند در كاهش اثرات ناشی از فشارهای روحی بر پوست موثر باشد.
منبع: جام جم آنلاین
