موهای شما درباره آنچه در بدن‌تان می‌گذرد، سخن می‌گوید. دلایل متعددی برای این مساله وجود دارد كه روزانه هنگام شانه‌زدن، تعداد زیادی از موهایتان را روی برس می‌بینید؛ كمبود ویتامین، مشكلات تیروئید و یائسگی از عوامل اصلی ریزش مو است.
اغلب زمانی كه اولین بار ریزش موهایتان آغاز می‌شود، دقیقا یادتان نیست، با این حال زمانی متوجه از بین رفتن بسیاری از موهایتان می‌شوید كه قسمت عمده‌ای از موهایتان را از دست داده‌اید و احساس می‌كنید كه كف سرتان دیده می‌شود.
دكتر حسن صیرفی، متخصص بیماری‌های پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در این باره به «جام‌جم» می‌گوید: افزایش فعالیت غده پاراتیروئید به ریزش موها منجر شده و بیماری كبدی و كلیوی مزمن هم كاهش تراكم موها را در پی دارد. ریزش مو در بیماری‌های بدخیم، بیشتر ناشی از كمبود پروتئین است و در مواردی می‌تواند اولین علامت بیماری لنفوم باشد.
ریزش مو گاهی در بیماران بستری كه از راه وریدی تغذیه می‌كنند، مشاهده می‌شود كه این امر به علت كمبود ریزمغذی‌ها، چربی‌های اساسی و كمبود روی است.
داروهایی كه موها را دوست ندارند
دكتر صیرفی می‌گوید: مصرف بعضی از ویتامین‌ها با مقادیر بالا مانند ویتامین A، می‌تواند باعث ریزش موها شود. یكی از علل شایع ریزش مو، مصرف بعضی از داروها برای درمان بیماری‌های مختلف مثل داروهای جلوگیری‌كننده از لخته‌شدن خون و ضدتشنج است. معمولا دو تا سه ماه پس از مصرف داروها ریزش مو ایجاد شده و سه ماه بعد از قطع دارو به حالت اولیه بازمی‌گردد.
به موهایمان خوب غذا دهیم
این عضو هیات علمی دانشگاه در پاسخ به این پرسش كه آیا رژیم غذایی نادرست می‌تواند در ریزش مو موثر باشد، می‌گوید: رژیم غذایی كه در آن، مواد مغذی به اندازه كافی وجود نداشته باشد روی مو تاثیرگذار است. رژیم‌های غذایی سخت و طولانی و كمبودهای تغذیه‌ای به اختلالات ساقه مو و ریزش موها منجر می‌شود.
كمبود پروتئین ناشی از تغذیه نادرست یا اختلالات متابولیكی نیز به ریزش می‌انجامد، اما این مورد زمانی كه ناشی از زایمان، سقط یا قطع قرص‌های جلوگیری باشد، امری فیزیولوژیكی است و خود به خود بهبود می‌یابد.
بررسی موهای خانواده
به گفته دكتر صیرفی، حدود 50 درصد از خانم‌ها در 50 سالگی از ریزش مو شكایت می‌كنند. عوامل ایجاد‌كننده ریزش موها شامل ژنتیك ، عوامل هورمونی، بیماری‌های متابولیك و اختلالات تغذیه‌ای و عوامل محیطی است.
این متخصص پوست و مو با اشاره به این‌كه كم‌خونی و فقرآهن و تجویز آن به‌تنهایی عامل ریزش مو نیست، می‌افزاید: در سنین مستعد بارداری كه كم‌خونی و فقرآهن به‌صورت خفیف یا متوسط بین زنان شایع است، تجویز آهن می‌تواند موثر واقع شود.
وی توصیه می‌كند: بهترین آزمایش در این مورد تعیین میزان فریتین سرم (بیش‌باری آهن) است. از آنجا كه اندازه‌گیری هموگلوبین، هماتوكریت و شمارش گلبول‌های قرمز خون، روش مطمئن برای نشان دادن فقرآهن نیست، در كسانی كه دچار بیماری‌های التهابی مزمن، عفونت‌ها، بیمارهای مزمن كلیوی یا بدخیمی‌های داخلی هستند اندازه‌گیری فریتین سرم هم قابل اعتماد نبوده و تست‌های دقیق‌تر برای تعیین میزان آهن لازم است.
مصرف محتاطانه قرص آهن
به گفته دكتر صیرفی، تجویز آهن به دنبال كمبود آن لازم است، اما در افرادی كه میزان آهن آنها طبیعی است، تجویز آهن ممكن است ریسك بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهد.
وی تاكید می‌كند: كمبود ارثی روی و كمبود اكتسابی آن ناشی از بیماری‌های التهابی روده یا فقر تغذیه‌ای می‌تواند باعث ریزش موها شود. در آزمایش‌های خونی كه برای بررسی علل ریزش مو انجام می‌گیرد، ممكن است كمبود روی یا آهن ملاحظه شود و با تجویز پزشك با مصرف مكمل‌‌های تغذیه‌ای حاوی روی و آهن، ریزش مو درمان نشود كه در این صورت این مسأله به علت ریزش موی ارثی ـ هورمونی یا آندروژنتیك است كه شایع‌ترین نوع ریزش مو در آقایان و خانم‌ها محسوب می‌شود.
دكتر صیرفی ادامه می‌دهد: در چنین مواردی استفاده از تركیبات موضعی یا خوراكی بهترین راه درمان ریزش مو تلقی می‌شود، همچنین هر چه درمان ریزش مو سریع‌تر انجام گیرد، نتایج مطلوب‌تر است. نباید فراموش كرد كه جذب آهن از طریق مواد تغذیه‌ای یعنی منابع گوشتی بسیار بهتر و سریع‌تر از منابع گیاهی یا مكمل‌ها صورت می‌گیرد.
