محققان، چشم بیونیكی جدیدی طراحی كرده‌اند كه با استفاده از آن نابینایان قادر به تشخیص چهره‌ها، تماشای برنامه‌های تلویزیون و حتی مطالعه خواهند شد.
این دستاورد جدید كه نانوشبكیه زیستی نامیده شده است، یكی از دو تلاش اخیر و شاخص جهانی به شمار می‌آید كه محققان به تاثیرگذاری آن در بیماران مبتلا به انحطاط چشمی امید زیادی دارند.
این عارضه تنها در آمریكا سالانه 1.5میلیون نفر را دچار مشكلات شدید بینایی می‌كند. گرچه هم‌اكنون فناوری قابل كاشت مشابهی موسوم به Second Sight’s Argus II در بازار اروپا وجود دارد، اما بیمارانی كه دل به این تكنیك درمانی می‌بندند باید عمل جراحی چهار ساعته با بیهوشی كامل را تجربه كنند كه طی آن آنتن كوچكی در بدنشان كار گذاشته می‌شود.
این آنتن تصاویر و همچنین الكتریسیته مورد نیاز برای عملكرد سیستم را از یك دستگاه خارجی دریافت می‌كند. اما سیستم نانوشبكیه زیستی ابعاد كوچك‌تری دارد چون در آن خبری از آنتن نیست. در عوض این سیستم جدید تصاویر را مستقیما در چشم بیمار دریافت می‌كند.
لیزر كوچكی نیز توان لازم برای عملكرد شبكیه زیستی را از راه دور به آن منتقل می‌كند. به سبب برخورداری از ابعاد كوچك، چشم‌پزشك می‌تواند با ایجاد شكافی جزئی در چشم، كل این سیستم را در چشم بیمار قرار دهد و نكته جالب این‌كه این فرآیند تنها در مدت 30 دقیقه صورت می‌گیرد.
فرد نابینایی كه از این فناوری بهره می‌برد، قادر به تشخیص تصاویر به صورت سیاه و سفید می‌شود. قرار است از سال آینده استفاده از این فناوری نوین روی شماری از داوطلبان صورت گیرد.
عملكرد نانوشبكیه زیستی در یك نگاه
1ـ عینك ساده‌ای كه به باتری، لیزر منتقل كننده نیرو و لنز مجهز است كار اصلی انتقال نور به چشم نابینا و سیستم كارگذاشته شده در آن را به عهده دارد.
2ـ پرتو لیزری نزدیك به مادون قرمز كه هیچ خطری برای چشم ندارد به درون چشم و سیستم كارگذاشته شده در آن تابیده می‌شود كه در ادامه تا سه میلی‌وات الكتریسیته به سلول خورشیدی تعبیه شده در سیستم مورد نظر منتقل می‌كند. این پرتو نوری غیرقابل رویت بوده و از این رو خللی در بینایی كلی مبتلایان به دوبینی یا آستیگماتیسم ایجاد نمی‌كند.
3ـ دریافت‌كننده‌های نوری مسئولیت انتقال اطلاعات نوری به پردازشگر تصویری را به عهده دارند كه هر پیكسل تصویری را به یكسری پالس‌های الكتریكی تبدیل و سایه روشن خاصی را ترسیم می‌كند.
4ـ 600 الكترود سوزنی كه در یك لایه سیلیكونی پیچیده شده‌اند، به درون شبكیه نفوذ می‌كنند. هر الكترود نمایش دهنده یك پیكسل است كه پالس‌های الكتریكی را برای تحریك نورون‌های چشم بیمار ارسال كرده و تصویر شكل یافته را به مغز منتقل می‌كند. (جام جم - ضمیمه سیب)
منبع: جام جم آنلاین
