پسر پنج سالهای دارم که قبلا بدون ناراحتی سوار آسانسور ميشد، اما الان حاضر نیست بدون ما و به تنهایی سوار آسانسور شود و تا محوطه حیاط ساختمان تنها برود. اما وقتی که با من یا پدرش است مشکلی ندارد و حتی از آسانسور نمیترسد.
پاسخ ارائه شده توسط: رکسانا خوشابی، کارشناس ارشد مشاوره
متاسفانه در ساختمانهای بزرگتر که نسبت به همسایهها و تردد افراد، شناخت و کنترلی وجود ندارد، نباید اجازه دهید که پسر بچه یا دختر بچههای کوچک به تنهایی سوار آسانسور شوند. چون در بسیاری از موارد افرادی که ظاهرشان هم نشان نمیدهد ممکن است تمایلات کودک آزاری داشته باشند یا به نوعی به کودکان تعدی کنند. این تعدی همیشه به بدترین صورت آن (تجاوز) ظاهر نمیشود، بلکه ممکن است بصورت دست مالی کردن کودک یا ترساندن او هم انجام بشود که همه انواع آن باعث ناراحتی و آزار کودکمی شود.
از طرفی کودک میترسد که موضوع را با کسی در میان بگذارد چون چنین افراد بیماری معمولا کودک را بشدت میترسانند. یعنی به او میگویند که اگر کسی از موضوع خبر دار شود مثلا او را قطعه قطعه میکنند! که این سخن اغلب هم راست نیست و آنها جرات این کار را ندارند. اما بشدت باعث ترس کودک میشود. برخی خانوادهها گمان میکنند که تنها باید از دختر بچههای کوچک خود محافظت کنند، اما متاسفانه موضوع کودکآزاری تنها به یک جنسیت مربوط نیست و همه کودکان در معرض خطر هستند.
بنابراین بطور کلی نگذارید کودکتان بدون شما سوار آسانسور شود. سعی کنید به او یاد بدهید که با غریبهها حرف نزند و اگر غریبهای با او حرف زد و او را ترساند به شما بگوید تا شما از او محافظت کنید. این موضوع را با تهدید به کودکتان نگویید تا بیش از این نترسد، بلکه با ملایمت بگویید که گاهی برخی غریبهها ممکن است بخواهند او را اذیت کنند و او حتما باید به شما بگوید. اگر کودکتان همیشه از سوار شدن به آسانسور ترس داشت ممکن بود این ترس مربوط به خود آسانسور باشد اما چون با حضور شما احساس ایمنی میکند و ترس ندارد احتمالا موضوع به چیز دیگری بر می گردد. با این وجود اگر ترس او ادامه یافت حتما با روانشناس کودک مشورت فرمایید