زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه زندگی آنلاین : رحم به‌عنوان یکی از اجزای مهم دستگاه تناسلی زنانه که تخمدان‌ها را دربر گرفته، نقش مهمی در باروری زنان ایفا می‌کند و کوچک‌ترین نقصانی در این اندام، احتمال ناباروری را برای آنها به بار می‌آورد. ایجاد هرگونه آسیب، زخم یا عفونتی در داخل دیواره رحم می‌تواند بهانه‌ای برای آغاز چسبندگی رحمی باشد. به عبارتی، چسبندگی رحم به موقعیتی اطلاق می‌شود که در بافت دیواره پوششی رحم زخم‌هایی ایجاد می‌شود.

علائم چسبندگی رحم

ممکن است زنان مبتلا به چسبندگی رحم هیچ علامتی را تجربه نکنند و برخی از خانم‌ها فقط ممکن است چرخه قاعدگی نامنظم، سبک یا نداشتن قاعدگی را تجربه کنند. از مهمترین اثرات چسبندگی رحم می‌توان به عدم توانایی در بارداری یا سقط مکرر اشاره کرد. در موارد نادرتر، ممکن است جریان قاعدگی توسط چسبندگی‌ها مسدود شود و باعث درد لگن یا دیسمنوره (دوره‌های قاعدگی دردناک) شود.

 بیشتربخوانید:

سرطان دهانه رحم؛ این ۵ علامت را جدی بگیرید

 چسبندگی رحم چیست؟

هنگامی‌که بافت اسکار بین دیواره‌های داخلی رحم ایجاد می‌شود، چسبندگی رحمی (سندرم آشرمن) ایجاد می‌شود. چسبندگی رحم اغلب بعد از زخم در حفره رحم مانند اتساع و کورتاژ (D&C) اتفاق می‌افتد که برای ختم حاملگی یا سقط‌جنین، خونریزی بیش‌ازحد رحم بعد از زایمان یا سایر شرایط ژنتیکی ایجاد می‌شود.

دلایل دیگر ممکن است مربوط به جراحی‌های سرپایی باشد که بافت‌هایی مانند پولیپ یا فیبروم یا اندومتریت (عفونت لایه رحم) را از بین می‌برد. چسبندگی رحم شرایط متفاوتی نسبت به فیبروم‌های رحمی یا پولیپ‌های آندومتر دارد و به‌طور متفاوتی درمان می‌شود.

چه عواملی باعث چسبندگی رحم می‌شود؟

جای زخم از عمل جراحی رحم مانند اتساع و کورتاژ (D&C). (این علت بیش از 90٪ از IUA است.)

جای زخم بعد از عمل سزارین یا از بخیه‌هایی که برای جلوگیری از خونریزی استفاده می‌شود.

 آندومتریوز

 عفونت اندام‌های تولید مثل

 پرتودرمانی

 بیشتربخوانید:

علائم خاموش سرطان دهانه رحم را جدی بگیرید

راه‌های تشخیص چسبندگی رحم

چسبندگی رحم معمولاً با یک روش اشعه ایکس بنام هیستروسالپنگوگــــرام (HSG) تشخیص داده می‌شود که از یک سوند کوچک که در دهانه رحم قرار گرفته است برای پمپ کردن رنگ داخل رحم برای مشاهده استفاده می‌کند.

سونوگرافی شور، جایی که یک محلول شور در داخل حفره رحم وارد شده و سونوگرافی انجام می‌شود، می‌تواند چسبندگی را نیز تشخیص دهد. همچنین هیستروسکوپی می‌تواند چسبندگی داخل رحمی را تشخیص داد.

درمان چسبندگی رحم

به‌طورکلی ازهیستروسکوپ برای از بین بردن چسبندگی داخل رحمی استفاده می‌شود، اگرچه هنوز داده‌های زیادی وجود ندارد که اثبات این روند احتمال سقط‌جنین را کاهش می‌دهد. لاپاروسکوپی نیز ممکن است برای دیدن سطح رحم انجام شود تا از سوراخ شدن آن در حین هیستروسکوپی جلوگیری شود. سونوگرافی با وضوح بالا به‌ویژه در ترکیب با هیستروسکوپی مفید است و همچنین می‌تواند برای جلوگیری از سوراخ شدن رحم استفاده شود. در موارد شدید، ممکن است بیش از یک روش برای درمان موفقیت‌آمیز چسبندگی رحم انجام شود. علاوه بر این، ممکن است پزشک برای به خاطر جلوگیری از ایجاد دوباره چسبندگی، هورمون یا NSAIDS (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) تجویز کند، و گاهی اوقات جراح ممکن است توصیه کند که یک سوند پلاستیکی ساختاری را درون رحم برای چند روز یا حتی چند هفته نگه دارید تا دیوارها حفظ شود. درحالی‌که بهبودی انجام می‌شود.  بعد از هیستروسکوپی چسبندگی رحم، هر نوع حاملگی که در پی آن وجود دارد، احتمال بروز عوارض از قبیل زایمان زودرس، خونریزی سه‌ماهه سوم و اتصال غیر طبیعی جفت به لایه رحم را افزایش می‌دهد.

 بیشتربخوانید:

سرطان‌های زنانه‌ای که قابل پیشگیری هستند

هیستروسکوپی چیست؟

هیستروسکوپی راهی است که پزشک بتواند درون رحم زن را به‌منظور تشخیص علل احتمالی ناباروری نگاه کند. هیستروسکوپی شامل استفاده از هیستروسکوپ (یک لوله نازک) است که داخل واژن برای بررسی دهانه رحم و داخل رحم وارد می‌شود.