مدیتیشن یک تکنیک و تمرین ذهنی و بدنی است که در آن شخص به آرامی توجه خود را به درون می‌برد تا به آرامش جسمی و ذهنی دست پیدا کند. اکثر انواع مدیتیشن از تمرینات مذهبی شرقی به خصوص از هند، چین و ژاپن به غرب رفته است. تنها در سه دهه اخیر است که این تکنیک‌ها به‌طور جدی برای دستیابی به سلامتی، بخصوص برای درمان استرس و کاهش دردهای مزمن به کار می‌رود.
آیا احساس میکنید که ذهنتان متمرکز نمی‌شود؟ استرس زیادی دارید؟ افسرده هستید؟ مشغله‌های فکری زیادی دارید؟ اگر این طور است شاید زمان آن رسیده باشد که به همه این شرایط منفی پایان بدهید. چگونه؟ با مدیتیشن.
مدیتیشن کردن مزایای فراوانی برای جسم و روح بشر بدنبال دارد و شک نکنید که با انجام منظم این کار می‌توانید شاهد تحولات مثبت زیادی در زندگی خود باشید. از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
_ میزان قدردانی و شکرگزاری شما بدنبال انجام امور روزمره زندگی‌تان افزایش پیدا خواهد کرد. حس کسالت از کارهای تکراری که انجام می‌دهید از بین می‌رود و هر روز با لذت و شادی بیشتری به امور زندگی خود خواهید پرداخت.
_ از پچ‌پچ‌های همیشگی «ذهن میمونی» خود خلاص خواهید شد. ذهن میمونی به معنی ذهن نگران، بی‌قرار، بلهوس، دمدمی و خیالباف است.
_ فشار خون بدن کاهش می‌یابد.
_ توانایی شناخت توهمات ذهنی خود را پیدا خواهید و می‌توانید آنها را تحت کنترل داشته باشید. در نتیجه نشاط بیشتری به زندگی روزانه‌تان اضافه خواهد شد.
_ نیروهای مثبت فراوانی را به زندگی خود جذب خواهید کرد.
باید مدیتیشن را باور داشته باشید!
اگر تصور میکنید که برای مدیتیشن کردن حتما باید یک ساعت بیکار و بی‌حرکت در یک جا بنشینید و همین فکر از ادامه کار ناامیدتان می‌کند؛ باید بگوییم که طرز فکرتان درست نیست. لازم نیست مثل بودا در حالت گل نیلوفر آبی ژست بگیرید و مچ‌های پای را روی ران‌هایتان ثابت کنید. فقط کافی‌است روی صندلی بنشینید یا روی زمین دراز بکشید و به سقف نگاه کنید.
مدیتیشن کار سختی نیست و این‌طور هم نیست که شما فقط یک‌جا بنشینید. مثلا مدیتیشن‌های در حال حرکتی همچون تای‌چی یا کی‌گونگ هم وجود دارند که می‌توانید آنها را تست کنید.
همچنین جالب است بدانید که برخی از مردم حتی در حال راه رفتن هم مراقبه می‌کنند. آنها با تمرکز کردن روی هر قدم خود سعی می‌کنند از فکر کردن به مشغله‌های منفی ذهنشان دوری کنند.
این را بدانید که شما در هر مکانی که ساکت باشد و بتوانید چندین دقیقه تمرکز کنید، می‌توانید مراقبه‌های ذهنی خود را انجام دهید؛ حتی در پارکینگ خانه.
برای مدیتیشن کردن می‌توانید بیرون بروید و همه تمرکز خود را روی صدای پرنده‌ها در پارک یا برگ‌های درختان که زیر پایتان هستند بگذارید. همزمان، نفس‌های عمیق بکشید و اکسیژن بگیرید و دی‌اکسید کربن پس دهید.
هر زمان که تصمیم گرفتید مراقبه کنید، در اولین قدم برای ساکت و آرام کردم مغز و از بین بردن استرس‌ها باید به این نتیجه برسید که واقعا قصد دارید سبک زندگی خود را تغییر دهید.
همیشه با خود این جمله را تکرار کنید: «من صلح و آرامش را به زندگی خود جذب می‌کنم». این جمله را از صمیم قلبتان بگویید و به آن باور داشته باشید. وقتی نیروی این جمله را درک کنید، احساس میکنید که در مسیر موفقیت و پیشرفت قرار گرفته‌اید و همه تمرکزتان روی مسایل مثبت خواهد بود.
مدت زمان مدیتیشن در هر روز
اگر تازه مراقبه کردن را آغاز کرده‌اید، شاید بهتر باشد که هر روز حداکثر یک یا دو دقیقه را به آن اختصاص دهید. دلیلش این است که متوجه شوید از بین بردن افکار منفی از ذهن چندان هم کار ساده‌ای نیست و به تمرین و ممارست زیاد نیاز دارد. به یاد داشته باشید، هدف از مدیتیشن این است که روی نفس کشیدن‌های خود تمرکز کنید.
همچنین باید روی این جمله که می‌خواهید انرژی‌های مثبت، سلامتی، آرامش و ثروت را به زندگی خود جذب کنید نیز تمرکز کنید.
بسیار عادی است اگر افکار منفی در آن میان شروع کنند به جولان دادن. دست از تمرین و تمرکز کردن برندارید. باید به قدری تمرکز کردن و درست نفس کشیدن را تمرین کنید که در این کار خبره شوید و بتوانید کنترل افکار و صداهای مغز خود را بدست بگیرید.
هر زمان که احساس میکنید مشغول فکر کردن هستید، سریعا همه حواستان را روی نفس کشیدن‌هایتان بگذارید. حتی می‌توانید با خیره شدن به نور شمع تمرکز کردن و فکر نکردن را تمرین کنید.
مدیتیشن آسان نیست اما ارزشش را دارد
مدیتیشن و مراقبه نیز همانند دیگر کارها در ابتدا سختی‌های خاص خود را دارد و باید دشواری تمریناتش را بر خود هموار کنید تا به نتیجه دلخواه و مناسب برسید.
وقتی در مراقبه‌های یک تا دو دقیقه‌ای موفق شدید، سعی کنید هر روز صبح یا شب دست‌کم ۱۰ دقیقه را به تمرکز کردن، مدیتیشن و خالی کردن ذهن از هر نوع تفکر، استرس و نگرانی اختصاص دهید.
برای انجام این نوع مراقبه تمرکزی کافی است به عکس یک گل، آب جاری یا شعله خیره شوید و همه تمرکز خود را روی آن بگذارید. یا می‌توانید روی حس کردن چیزی تمرکز کنید: مثلا فرم انگشتان دست و نحوه قرارگیری آنها نسبت به هم؛ نحوه نفس کشیدن‌های خود یا حتی ذهن خود را روی نظم مهره‌های ستون فقراتتان بگذارید.
اگر در حال نشسته می‌خواهید مراقبه کنید، بهتر است چهارزانو در یک محل ساکت بنشینید. دستان خود را روی پاهایتان بگذارید. چشمانتان را ببندید و روی حرکت هوا از دهان تا ریه‌های خود در طول نفس کشیدن تمرکز کنید. مثلا اول سه یا چهار نفس معمولی بکشید. بعد نفس‌های عمیق بکشید. در طول این کار حتما همه ذهن و فکر و تمرکز خود را روی دم و بازدهم‌هایتان بگذارید.
