زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

دکتر امیر لطفی حقیقت  - پژوهشگر روان‌درمانی

تحریریه زندگی آنلاین : پیش از پاندمی کووید ۱۹ به دلیل شرایط اقتصادی، دغدغه‌های شغلی، چشم‌وهم‌چشمی‌ها، دلخوری‌ها و ... شاهد فاصله‌گیری نسبی افراد از روابط خانوادگی و فامیلی بودیم. پس از پاندمی کووید ۱۹ نیز بسیاری از افراد به‌ویژه جوان‌ترها، خانواده‌های هسته‌ای و یا خانواده‌های دارای یک یا دو فرزند این مسئله را مطرح می‌کردند که از ارتباطات خانوادگی و فامیلی خسته شده بودند و چه خوب شد کرونا امکان قطع رابطه را فراهم کرد، درواقع افراد نسبت به یکدیگر بی‌حوصله شده بودند و این مسئله در پاندمی کووید ۱۹ تشدید شد که بسیار دردآور است.

فضای  فرهنگی_اجتماعی نگران‌کننده‌ای پیش از پاندمی کووید ۱۹ بر جامعه غالب شده بود که منجر به چشم‌وهم‌چشمی‌ها، دلخوری‌ها، پایین آمدن اعتمادبه‌نفس عمومی در سطح جامعه  شده بود. حتی شرایط اقتصادی به‌گونه‌ای بود که افراد برای برگزاری مهمانی کوچکی مجبور به‌صرف هزینه‌های گزاف بودند. عوامل یادشده منجر به این شده بود که بعضاً افراد حوصله یکدیگر را نداشتند و این بی‌حوصلگی برای برقراری ارتباطات فامیلی در پاندمی کووید ۱۹ بیشتر هم شد.

 بیشتربخوانید:

تغذیه در دوره نقاهت کرونا؛ پس از بهبودی چه بخوریم؟

یکی از مهم‌ترین ارکان سلامت برقراری ارتباطات خانوادگی است و در ایام پاندمی کووید ۱۹، به دلیل ایجاد فشارهای اقتصادی، فشارهای روانی، متفاوت شدن تعاملات و ارتباطات مردم جامعه و به‌طورکلی تحولات اجتماعی ایجادشده، بعضاً ذائقه مردم و انتظاراتشان از خود، اطرافیان، دنیا و آینده به نحوی تغییر کرده است که افراد از خواستگاه و ریشه اصلی خود یعنی خانواده دور شده و در مقابل به ارتباطات غیر خانوادگی معیوب روی آورده‌اند.

افزایش اضطراب در ایام پاندمی کووید ۱۹، دوری از خانواده و به‌تنهایی سپری کردن اوقات منجر به آسیب‌دیدگی خانواده‌ها شده است. اگرچه عواملی نظیر مهاجرت، شرایط اقتصادی، حجم بالای اشتغال، چشم‌وهم‌چشمی‌ها و… انقطاع ارتباطات خانوادگی را ایجاد کرده بود اما شرایط اضطراب پاندمی کووید ۱۹ نیز مزید بر علت شد. درواقع عوامل متعدد یادشده نوعی تکنوپولی و صنعتی زدگی رفتاری_ اجتماعی را ایجاد کرده است و کرونا و فاصله‌گذاری اجتماعی نیز این شرایط را تشدید کرد که نمی‌توان آن را طبیعی دانست.

موارد یادشده به این معنا نیست که مردم مایل به برقراری ارتباطات فامیلی نیستند بلکه فشار اقتصادی، انقطاع‌های عاطفی، بدرفتاری‌ها و چشم و هم‌چشمی و رقابت گری‌ها و... همگی دست‌به‌دست هم داده‌اند که افراد از برقراری ارتباطات فامیلی و دیدوبازدیدها فاصله بگیرند که این رفتار عمومی تمام افراد جامعه نیست اما بخش قابل‌توجهی از افراد جامعه اکنون درگیر این شرایط‌اند.

اثرات درازمدت این انقطاع‌های خانوادگی، آسیب‌هایی نظیر آسیب‌های جسمانی و روانی، انزوا، تنهایی، افسردگی، اضطراب نئوژنیک، احساس یاس و دل‌مردگی، احساس تنهایی وجودی، احساسات منفی و مخرب که در وجود افراد ایجاد و در جامعه گسترش پیدا می‌کند منجر به این می‌شود که افراد تحت تأثیر این شرایط وارد ارتباطات معیوبی با آدم‌های خارج از چارچوب خانواده شوند که آسیب آن بعضاً جبران‌ناپذیر خواهد بود.

بیشتربخوانید:

کدام گروه از زنان بیشتر در خطر کرونا هستند؟