زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

دكتر سعید حسینی، پزشكی است كه «تخصص تغذیه» را با تجربه «روان‌‌كاوی» درآ‌میخته و با دلسوزی هر چه تمام‌تر بیماران خود را نه تنها از بعد جسمانی بلكه از دیدگاه روانی نیز مداوا می‌كند; او استادی است كه هر چند سوابق تحصیلی درخشانی در زمینه پزشكی و تغذیه، چه در ایران و چه در خارج از كشور دارد ولی همچون درختی پربار و خمیده، تواضع را سرمشق زندگی خود قرار داده است; از عناوین و القاب; از مقام و جایگاه و از هر آ‌نچه كه او را از انسان‌های معمولی و عامه مردم جدا و متمایز می‌سازد بیزار است; او فقط به دنبال صمیمیت است; خاطره شیرین او از دوران دانشجویی، سفره‌ای ساده در خانه محقر دوستانی با صفاست كه در آ‌نجا نان رفاقت را با سبویی از زلالی صداقت گوارای جان می‌كردند و در آ‌ن روزها او فقط «سعید» بود نه «آ‌قای دكتر»، «جناب استاد» و... و صدها بار پیراستگی آ‌ن روزها را به آ‌راستگی بسیاری از جمع‌های سنگین و پرتملق این روزها ترجیح می‌دهد.
از نظر او انسان بودن مهم است نه تحصیلكرده بودن و همانطور كه یك استاد قابل احترام است، یك كارگر ساده هم از جایگاه والایی برخوردار است و از این رو وقتی وارد دانشگاه می‌شود ابتدا به دربان پیر سلامی كرده و سپس با گرمی به آ‌بدارچی قدیمی گروه خسته نباشید می‌گوید.
از سیستم فشار و تحصیلات با زور و اجبار بیزار است، هرگز به خاطر نمره فرزندانش را تحت فشار قرار نداده و عقیده دارد آ‌رامش اعصاب بزرگترین سرمایه‌ای است كه متاسفانه بسیاری از دانش‌آ‌موزان بی‌گناه امروز، به خاطر اشتباهات خواسته یا ناخواسته والدین و مربیان، از داشتن آ‌ن به كلی محرومند; از دیدگاه عمیق و فكورانه او درس خواندن و كسب علم همانقدر برای یك نوجوان ضروری است كه رفتن به پارك و خواندن كتابی غیردرسی و تماشای فیلمی قشنگ در تلویزیون!
در میان غذاها به آ‌بگوشت و سبزی پلو با ماهی علاقه‌مند است و ارادت خاصی به شنیدن موسیقی‌های سنتی دارد. هر چند معتقد به تاثیر ورزش در سلامت است ولی جبر روزگار و مشغله فراوان، فرصت ورزش برای او نگذاشته است. دوستی دیرینه‌ای نیز با اخبار روز دارد و ترجیح می‌دهد حتی اگر لحظه‌ای اوقات فراغت داشته باشد آ‌ن را با شنیدن جدیدترین اخبار روز بگذراند، البته اگر «خواب» كه این روزها به شدت كمبود آ‌ن را احساس می‌كند، مجالی بدهد ...

جناب آ‌قای دكتر، آ‌یا نكات تغذیه‌ای همانند نخوردن چیپس، پفك، غذای سرخ كردنی و... را در منزل نیز رعایت می‌كنید؟
من هر چند به نكات ثابت شده علمی همانند مضرات قند و شكر و نوشابه و... واقفم و آ‌نها را به دانشجویان آ‌موزش می‌دهم ولی در كنار آ‌ن اصلا به سیستم اجبار معتقد نیستم و خودم و خانواده‌ام را ملزم به رعایت صد درصد نكات تغذیه‌ای نمی‌بینم; فرزندان من نمی‌توانند تافته جدا بافته از جامعه امروز باشند و من نمی‌توانم آ‌نها را از واقعیتی كه زندگی امروز با آ‌ن روبروست دور نگه دارم; من اگر هر روز به آ‌نها گوشزد كنم كه این را بخور و آ‌ن را نخور یا این خوبه و آ‌ن بده، به تدریج روحیه آ‌نها دچار مشكل می‌شود; من اصولا ابعاد مختلف انسان را در نظر می‌گیرم و به دیكته كردن علاقه‌ای ندارم; مسلما خودم داوطلبانه خوراكی‌های مضر را برای آ‌نها نمی‌خرم ولی اگر یك وقت هوس كردند و خریدند، آ‌نها را دعوا نمی‌كنم بلكه در حد تعادل آ‌گاهی می‌دهم. من اصولا به ایجاد استرس و عذاب روحی در هیچ چیزی حتی درس خواندن هم عقیده ندارم. آ‌رامش مهمترین عامل در ایجاد سلامتی است.
شما كه با مدرك پزشكی ادامه تحصیل در رشته تغذیه داده‌اید، نقش واحدهایی را كه در رشته پزشكی گذرانده‌اید در موفقیت خود در رشته تغذیه، چقدر می‌دانید؟
بسیار نقش عمده‌ای داشته; درس‌هایی را كه در رشته پزشكی خوانده‌ام همانند فارماكولوژی، پاتولوژی، فیزیولوژی، آ‌ناتومی و... بسیار دید خوبی برای ارزیابی وضعیت بیمار به من داده است; به نظر من خیلی اهمیت دارد كه متخصص تغذیه در رودررویی با بیمار بتواند او را از تمام ابعاد درمانی مورد ارزیابی قرار دهد; بنابراین تجربه‌ای كه من داشته‌ام یعنی پزشكی در كنار تخصص تغذیه، تجربه‌ای بسیار كارآ‌مد برای من بوده است و توصیه می‌كنم رژیم‌شناسان عزیز، به منظور موفقیت در رژیم دادن، در رابطه با موارد ذكر شده معلومات و تجربیات خود را بالاتر ببرند. به نظر من در امر رژیم درمانی، پزشكی در كنار تغذیه، موفق است و یك پزشك بدون تحصیلات در زمینه تغذیه و همینطور یك رژیم‌شناس بدون تجربه صحیح در موارد بیمارستانی موفق نخواهد بود و پیشنهاد من این است كه دوره‌های علمی – آ‌موزشی در بیمارستانها برای بالا بردن تجربه دانشجویان این رشته در نظر گرفته شود.
امروزه، توجه اكثر مردم به استفاده از پودرهای تجاری، قرص‌های لاغری و چربی‌سوز، كارنیتین و همینطور رژیم‌های خاص مثل رژیم تك‌خوری و... می‌باشد; به نظر شما چرا مردم به رژیم‌های اصولی و علمی كمتر توجه می‌كنند؟
متاسفانه توجه بیش از اندازه مردم به این موارد به دو دلیل عمده است:
۱- تبلیغات: در سال ۲۰۰۰ میلادی، فقط ۲۰ میلیارد دلار مكمل‌های چربی‌سوز در آ‌مریكا فروخته شد كه مبلغی بسیار زیاد است و نشان دهنده این است كه مردم بسیار تحت تاثیر تبلیغات هستند. ۲- مشكل خود افراد كه همیشه به دنبال راهی هستند كه به نظر آ‌سان‌تر می‌آ‌ید. خیلی وقت‌ها انسان‌ها هدف خود را اشتباه می‌گیرند و به سمت مسیری كه به نفع سلامت آ‌نهاست نمی‌روند. البته سیستم نظارت وزارت بهداشت هم باید بهتر عمل كند و به مجلات اجازه تبلیغات كالاهای تجاری بی‌فایده را ندهد و یا مجوز ساخت یا توزیع مكمل‌ها و پودرهایی كه اثر مثبتی ندارند را صادر نكند.
نظر شما راجع به الگوهای غلطی كه امروزه در خیلی از جوامع همانند ایران متداول شده مثل مصرف نوشابه، آ‌بمیوه‌های تجاری و غذاهای فوری و... چیست؟
ما نمی‌توانیم بیاییم زندگی امروز را بپذیریم ولی مسائل مربوط به آ‌ن را نپذیریم. مثلا ما به دلیل وجود خطرات در محیط بیرون از منزل همانند خطر تصادفات، دوست بد و... نمی‌توانیم فرزندمان را حبس كرده و بگوییم بیرون نرو! بلكه باید اجازه دهیم بیرون بروند ولی خطرات را به آ‌نها گوشزد كنیم. در مورد غذاهای فوری هم همینطور است. وقتی زندگی‌های امروز ایجاب می‌كند كه پدر و مادر در خیلی از خـــانـــواده‌هـا شاغل باشند و غروب، خسته به منزل بیایند، نباید توقع داشته باشیم كه هر شب مادر خانه بتواند غذای سالم و بهداشتی را پخته و در اختیار خانواده بگذارد; مسلما به ناچار خیلی از وقت‌ها به غذاهای فوری كه راحت آ‌ماده می‌شوند روی آ‌ورده می‌شود. رسالت ما در این خصوص این است كه بیاییم و راه و امكانات پخت و تهیه و عرضه غذاهای فوری سالم را در جامعه فراهم آ‌وریم. مثلا می‌توان به جای ساندویچ سوسیس، خوراك سیب‌زمینی و لوبیا كه هم سریع آ‌ماده می‌شود و هم از مواد اولیه بهداشتی و سالمی تهیه شده را استفاده كرد و یا بیاییم و تهیه ساندویچ‌های سالم و مغذی و عاری از مواد مضر را آ‌موزش دهیم.
این روزها مصرف انواع مولتی‌ویتامین‌ها و مكمل‌ها در میان اقشار مختلف، چه بزرگسال و چه اطفال، مرسوم شده، نظر شما به عنوان یك پزشك متخصص تغذیه در این زمینه چیست؟
اگر افراد، تغذیه مناسب و كافی داشته باشند و رفتارهای غلط تغذیه‌ای هم نداشته باشند، نیازی به مولتی ویتامین نخواهد بود. البته به استثنای گروه‌های خاص همانند خانم‌های باردار كه مصرف مكمل اسید فولیك به آ‌نها توصیه می‌شود و مكمل آ‌هن و ویتامین ا+ئ كه طبق پروتكل (توافق‌نامه) كشوری به كودكان داده می‌شود.
مسلما اگر مكمل‌ها و مولتی‌ویتامین‌ها سر خود خورده شوند خیلی اوقات نه تنها فایده‌ای ندارند بلكه مضر خواهند بود و می‌توانند عوارض ناخوشایندی را برای فرد به جا بگذارد.
در آ‌خر ضمن تشكر از استاد گرامی، جناب آ‌قای دكتر سعید حسینی، بابت نظرات با ارزش و سودمندشان، سلامتی و موفقیت روزافزون ایشان را از خداوند متعال خواهانیم.