تحریریه ماهنامه دنیای زنان
1-اگر در دنیای واقعی با كسی روابط رسمی دارید در تلگرام هم با او رسمی باشید اگر در دنیای واقعی او را «خانم» یا «آقای» خطاب می‌كنید، نمی‌شود بدون هیچ زمینه یا اتفاق خاصی، در تلگرام او را عزیزم، فدایت و غیره خطاب كنید.
2-فرض را بر آن بگذارید كه افراد به طور عادی همیشه آنلاین هستند. آدم‌ها معمولا سیم تلفن را از برق نمی‌كشند. پس توجه داشته باشید كه چه ساعتی از شبانه‌روز دارید برای كسی پیام می‌فرستید.
3-گاهی اوقات نوشتن بهتر از بكار بردن نشانه‌ها (استیكرها) است. مثلا این پیام كه الان من خیلی خوشحالم در مقایسه با نشانه « (:« ، اثرگذارتر است. اینطور نیست؟
4-گاهی اوقات در گروهها، دو نفر در مورد موضوعی صحبت می‌كنند كه صرفا موضوعی بین خود آنهاست. دلیلی ندارد كه سایر اعضای گروه هم شاهد این گفتگو باشند.
5-همین كه از خبر یا مطلبی خوشتان آمد فورا آن را برای دیگران ارسال نكنید قبل از ارسال از خودتان سوال كنید آیا این خبر حقیقت دارد؟ بدانید هر پیام مانند یك قطره باران است و با ارسال هر كاربر، در نهایت می‌تواند سیل شود.
6-مبنای ما آن نباشد كه روابط واقعی‌مان با افراد را به روابط مجازی و تلگرامی سوق و كاهش دهیم. این كار در بلندمدت روابط اجتماعی را نابود می‌كند. مبنای‌مان این باشد كه روابط مجازی را به روابط واقعی تبدیل كنیم.
7-باور كنید اعتیاد به شبكههای اجتماعی مشكلی واقعی است اگر تاكنون عضو خانواده‌تان به شما درباره اعتیادتان چیزی نگفته یا خودش هم مثل شما معتاد شده یا با خودش می‌گوید صبر كنم شاید التهاب و گرمای كار با گوشی هوشمند از سرش بپرد.
8-در ایران، شبكههای اجتماعی موبایلی عمدتاً برای به اشتراك گذاشتن پیام‌های عمومی و غیر شخصی نظیر جملات حكیمانه، اخطارها، پیشنهادها، جوك‌ها، طنزهای سیاسی و اموری درباره سبك زندگی به كار می‌روند. پس پیام شخصی مهمی برای شما نرسیده است لزومی ندارد كه هر چند دقیقه به صفحه نمایش گوشی نگاه كنید.
9-لطفا گوشی‌تان را با خودتان به رختخواب و حمام نبرید. بگذارید حمام و رختخواب تنها جاهایی باشند كه هنوز به اشغال گوشی‌هایمان در نیامده‌اند.
10-در ارتباطات صدا در مقایسه با كلمه به واقعیت نزدیك‌‌تر است برای احوال‌پرسی با دیگران، حتی‌الامكان صدایتان را ضبط كنید و برای دیگران بفرستید. این كار از ارسال پیام نوشتاری بهتر است. البته اگر به او زنگ بزنید خیلی بهتر است.
11-درست است كه مغز ما گنجایش بسیاری دارد. ولی گاهی اوقات بد نیست از خودمان سوال كنیم این حجم از اطلاعات و اخبار دریافتی به چه كار من خواهد آمد؟ شما در روز چند كیلومتر انگشت اشاره یا شصت‌تان را روی صفحه نمایش گوشی‌تان سُر می‌دهید؟ آیا واقعاً شما در روز به چند كیلومتر اطلاعات نیاز دارید؟!
گاهی از خودتان سوال كنید: مگر من فعال یا مفسر سیاسی هستم كه اینقدر پیام‌های سیاسی می‌خوانم؟ مگر من شاعر؛ متخصص دكوراسیون، فوتبالیست، طراح مد و... هستم كه اینقدر در این خصوص مطلب می‌خوانم؟ پس گاهی اوقات لازم است كه انگشت‌تان را خیلی تند روی صفحه گوشی سُر بدهید. خیلی تند، بدون اینكه مطالب را بخوانید (از آن رد شوید!)
12-برایتان خود پیام مهم است یا فرستنده پیام؟ دوست من پیام را نخوانده، علامت لایك ارسال نكنید. وقتی پیام را می‌خوانید و با آن مخالف هستید مخالفت خود را ابراز كنید.
13-زمانی كسی را به گروهی Add (اضافه) كنید كه قبلا نظر مثبت او را در باره پیوستن به آن گروه دریافت كرده باشید.
14-وقتی یك عضوی گروه را ترك می‌كند از دست او ناراحت نشوید. هر كس صاحب اختیار خودش است.
15-همه آدم‌ها به حضور فعال در شبكههای مجازی علاقه ندارند. بعضی‌ها فقط دوست دارند پیام‌ها را بخوانند. از دست آنها ناراحت نشوید.
16-اگر دو یا سه نفر از اعضای گروه با شما دوست صمیمی هستند یا جزو فامیل هستند تصور نكنید كه گذاشتن عكس‌های یادگاری مربوط به ده یا بیست سال پیش حتما آنها را ذوق‌زده و خوشحال می‌كند. ممكن است این كار باعث كدورت شود. بعد از جل رضایت، عكس‌ها را در گروه به اشتراك بگذارید.
17-شبكههای اجتماعی موبایلی خیلی جذاب هستند. ولی باور كنید هنوز رسانه‌ای جای كتاب را نمی‌گیرد این روزها ذهن ما پر شده از جملههای فیلسوفانه و عمیقی كه ما درباره‌شان هیچ اطلاعات جانبی نداریم. درباره همه چیز می‌توانیم تك جملههای قشنگی بگوییم. البته اگر خوب حفظ كرده باشیم! چون كتاب كم می‌خوانیم.
18- دنبال آن نباشید كه موضوعات پیچیده هستی یا فلسفه یا اجتماع را در فضای شبكههای اجتماعی موبایلی به بحث بگذارید تا شما استدلال‌تان را تایپ كنید طرف گفتگوی‌تان حوصله‌اش سر رفته و درباره موضوع دیگری با فردی دیگری وارد گفتگو شده است.
