به طور ساده، لباس های بدون جنسیت بدون تقسیم بندی های زنانه و مردانه طراحی شده اند. در طول زمان، طراحان به این نتیجه رسیدند که لباس های زنانه باید متفاوت از لباس های مردانه باشند، به عنوان مثال دامن برای زنان و کراوات برای مردان... اما مد بدون جنسیت این قانون را پس می زند و هیج تفاوتی برای لباس های زنانه و مردانه قائل نمی شود.
یکی از طراحان مطرح می گوید: «بر هم زدن قانون تفکیک جنسیت لباس ها که مردم سالیان سال با آن زندگی کردند، خیلی سخت بود. اگر چه این طرح هنوز کوچک و نوپاست اما ما امیدواریم که تاثیرش را در صنعت مد و فشن بگذارد. ما می خواهیم برابری را در این صنعت رواج دهیم.»
به احتمال زیاد مد بدون جنسیت در آینده ای نزدیک تبدیل به یکی از مدهای محبوب خیابانی و برندهای بسیاری برای تولید چنین لباس هایی دست به کار می شوند. در واقع این چیزی ست که صنعت مد و فشن باید به سمت اش روانه شود، چیزی جدا از قضاوت و تنها بر اساس علاقه شخصی.»
طراحان این نوع لباس ها اعتقاد دارند که مردم دلشان می خواهد لباس هایشان را آزادانه تر و بدون هیچ برچسب مردانه و زنانه ای انتخاب کنند.
این انقلاب را اولین بار برند سلفریجز در سال 2015 به راه انداخت. پس از آن برندهای مشهور دیگری چون زارا و اچ اند ام محصولاتی چون جین، هودی و حتی تی شرت هایشان را بدون برچسب تفکیک جنسیت، روانه بازار کردند. لیوایز هم از دیگر برندهایی بود که لاین لباس های کودکانه خود را در این مسیر تولید و روانه بازار کرد.
اخیرا هم برند سلین در یکی از شوهای لباس های مردانه خود اعلام کرد تمام لباس هایی که بر تن مانکن های مرد هستند، بدون جنسیت می باشند و خانم ها نیز می توانند آنها را به تن کنند.
تاثیر ستاره ها در رواج لباس های بدون جنسیت
جمعیت افرادی که به سمت لباس های بدون جنسیت کشیده می شوند، رو به فزونی است. به عنوان مثال جیدن اسمیت، در یکی از کمپین های لویی ویتون، دامنی از این برند را به تن کرد یا رپر معروف، یانگ تاگ، برای کاور یکی از آلبوم هایش پیراهنی بنفش پوشید. کانیه وست هم که به خواننده ای که عاشق دامن و تی شرت های گشاد است، شهرت دارد.
نه تنها مردان، بلکه ستاره های زن نیز با پوشیدن چنین لباس هایی، علاقه خود را به این سبک لباس پوشیدن، نشان دادند. به عنوان مثال ریچل وود برای مراسم فرش قرمز گلدن گلاب سال 2017 کت و شلوار به تن کرد.
به قول ساکسنا، یکی از طراحان مشهور لباس: «برای یک آشپز مهم نیست که غذایش را یک مرد بخورد یا یک زن. پس چرا جنسیت باید برای ما اهمیت داشته باشد؟ اگر واقعا ما از لباسی که به تن می کنیم، راضی باشیم، چرا باید به برچسب جنسیت آن توجه کنیم؟»
لباس های بدون جنسیت مانند پلی ست که فاصله میان لباس های مردانه و زنانه را پر می کند و احساس آزادی و راحتی بیشتری به مردم می بخشد.
بسیاری از برندهایی که لباس های بدون جنسیت تولید می کنند، مستقل هستند و در تولید محصولات شان محدود عمل می کنند.
سایز این لباس ها چگونه تعریف می شود؟
سوال اینجاست که آیا سایز این لباس ها برای مردان و زنان که اندام های مختلفی نسبت به هم دارند، مناسب است؟ چطور می شود لباسی را که یک مرد به تن می کند برای زنان هم متناسب باشد؟
اندام مردان متفاوت از اندام زنان است و پیدا کردن سایز لباسی که به هر دو بخورد کمی غیر واقعی ست، از این رو طراحان لباس هایی را طراحی می کنند که احتیاج به سایز دقیقی نداشته باشد. به عنوان مثال سویشرت، ژاکت، کت یا تی شرت از جمله لباس هایی ست که بر تن هر فردی با هر اندامی که دارد، به زیبایی می نشیند.
برندهایی که لباس های بدون جنسیت تولید می کنند
JW Anderson
برند جی دبلیو اندرسون برندی 10 ساله است که لباس هایش را بدون جنسیت روانه بازار می کند. طراحان این برند مشتریان خود را تشویق می کند که بدون توجه به جنسیت، لباسی که دوست دارند را بخرند.
Rad Hourani
هورانی، موسس این برند، می گوید: «لباس های ما جنسیت و سن ندارند و به طور محدودی تولید می شوند. ما هنگام تولید آنها به ملیت، نژاد و مذهب افراد نگاه نمی کنیم. در واقع مردان و زنان می توانند آنها را در هر زمان و هر مکانی که دوست دارند، به تن کنند.
Community Clothing
این برند نیز تی شرت و بلوزهایی که تولید می کند به گونه ای است که هم زنان و هم مردان می توانند آنها را به تن کنند.
LaneFortyfive
این برند نیز به تولید لباس های بدون جنسیت شهرت دارد. طراحان آن از لباس های کلاسیک سالها قبل الهام گرفته اند. این لباس ها که تماما با دست دوخته شده اند، در طرح ها و رنگ هایی تولید شده که هم برای مردان و هم برای زنان قابل استفاده باشد.
منبع : bartarinha.ir
