به قلم : محمدرضا دژکام ؛ روان شناس، روان درمانگر و مشاور خانواده
تحریریه زندگی آنلاین : یکی از مواردی که در دنیای این روزهای زندگی زناشویی برخی از زن و شوهر ها ایران زمین دیده شده و می شود و متاسفانه روز به روز هم بر آمار آن افزوده می گردد ،مقوله ای است تحت عنوان " طلاق عاطفی "! روزی روزگاری، در جامعه ی عزیز ایرانی، " طلاق" و حتی فکر کردن به آن بسیار چالش بر انگیز بود و گفتن این واژه بسیار سخت و دشوار و از آن به عنوان یک پدیده ی شوم یاد می شد و البته هنوز هم در برخی از مناطق سرزمین مادری ام همین گونه هست! سال هاست که دغدغه ی ذهنی من این موضوع است و بارها و بارها درباره ی آن مصاحبه کردم و هشدار دادم و در نشست های گروهی با دوستان رسانه ای به این مهم تاکید داشتم و البته هنوز هم دارم که مقوله ی " طلاق عاطفی " را جدی بگیرید! خطری که زنگ هشدارش مدت ها ست به گوش می رسد ولی گویا اینجا کسی هشیار نیست! یادم هست سال ها پیش ( سال۱۳۹۲ خورشیدی ) ، مصاحبه ای با یکی از برنامه های رادیویی داشتم، به طور جدی هشدار دادم و تاکید کردم که طلاق عاطفی در کمین زندگی زناشویی زوج های عزیز است و نباید آن را پشت گوش انداخت.خاطرم هست همان جا در گفته هایم‌تاکید داشتم که بایستی راهکار های درست روان شناختی و آسیب شناختی اجتماعی و روانی را به جامعه و به خانواده ها اموزش دهیم و مبنای کار را بر پیشگیری بگذاریم نه درمان.این یعنی یکی از اصول بهداشت روانی! اینک پس از گذشت چند سال، شاهد آن هستم و هستید که آمار تکان دهنده ی طلاق عاطفی اگرچه شاید واقعی نباشد ولی بیانگر این حقیقت تلخ و گزنده است که بایستی بپذیریم که این پدیده ی شوم اجتماعی در جامعه ی امروزی ما هست و کتمان آن به مانند این است که وجود شب و روز را انکار کنیم! مگر می شود؟!
بیشتربخوانید:
عبور از چالش یکنواختی در زندگی مشترک
تعریف طلاق عاطفی
طلاق عاطفی در یک تعریف ساده یعنی این که زن و شوهری که با هم زیر یک سقف زند گی زناشویی دارند ولی بین آنان هیچ گونه ارتباط احساسی، عاطفی، کلامی و ...نیست که اگر هم باشد ،آن چنان‌سرد، بی روح و اندک است که صرفا جهت رفع مسولیت پذیری و شاید به خاطر وجود فرزند و یا فرزندان باشد.
دلایل بروز پدیده ی طلاق عاطفی در زندگی زناشویی زن و شوهر ها چیست؟
در پاسخ به این پرسش باید بگویم که شاید عدم آموزش مهارت های زندگی زناشویی، عدم همراه بودن و عدم هم کلام شدن، عدم درک متقابل زن و شوهرها از یکدیگر، عدم وجود عشق و علاقه و احساس در زندگی زناشویی، فرصت نگذاشتن برای هم کلامی و بیان نکردن مشکلات و چالش های زندگی مشترک در محیطی دوستانه و صمیمانه، بی تفاوت بودن نسبت به مسولیت های خانوادگی و زندگی مشترک و فقط و تنها اندیشیدن به زندگی فردی، یا ازدواج های ناموفق و اجباری که بر اساس و پایه ی درستی شکل نگرفته اند، می تواند از جمله دلایلی باشد که باعث پیدایش شکاف عمیق عاطفی بین زوج ها شده و این فرایند روز به روز بیشتر و بیشتر گشته تا به جایی رسیده که یک زن و شوهر فقط با هم ،هم خانه هستند و دیگر هیچ!
بیشتر بخوانید:
راز داشتن یک زندگی عاشقانه فاش شد!
کجا دنبال مقصر می گردند و چرا؟
آنچه که مایه ی تاسف است این که گاهی اوقات دیده می شود که زن و شوهری که دچار آشفتگی و پریشانی و یا دعوا و مشاجره با یکدیگر در طول زندگی مشترک می شوند، گویا دوست ندارند و یا این که نمی خواهند بپذیرند که زندگی زناشویی شان با یک چالش اساسی رو به رو شده و آنان در یک بن بست تاریک عشقی و عاطفی قرار گرفته اند. نکته ی مهم تر این که هرگز از خود تلاش و کوششی برای نجات از این بن بست نشان نمی دهند و نسبت به آن کاملا بی اعتنایی و بی توجهی می کنند! در این بین وقتی از تک تک آنها می پرسم که کدامیک از شما در این پدیده و اتفاق ناخوشایند مقصر هستید، زن یا شوهر،فرقی نمی کند دیگری را مقصر قلمداد می کنند و این موضوع را یک " جرم " تصور کرده و طرف مقابل خود را " مجرم" یاد می کنند و شاید به جرم ناکرده ای برای طرف مقابل خویش، حکم صادر می کنند و به همین سادگی همدیگر را محکوم می نمایند!
آری، عزیزان جان و خوانندگان محترم، گلوله ی زهر آلود خشم و کینه از سمت یکی از زوج ها به سمت دیگری نشانه می رود و به همین سادگی ها، زن و شوهری که روزی روزگاری برای یکدیگر جان خود را نیز فدا می کردند، اکنون در میدان جنگ زندگی مشترک به جبهه ی یکدیگر شلیک نهایی می کنند و شاید از مصائب تلخ و گزنده ی آن حتی لذت هم می برند! باورتان می شود؟!
بیشتر بخوانید:
اشتباه در انتخاب همسر چه دلایلی دارد؟
رمزو رازهای زندگی زناشویی موفق
توصیه های روان شناس
عزیزان من! زندگی زناشویی یک جاده ی دو طرفه است. عشق تاریخ مصرف ندارد.دوست داشتن آغاز دارد ولی پایان نه! مهربانی هیچ وقت تمام شدنی نیست! زندگی مشترک این روزهای برخی از زوج های ما ،سرشار از سختی ها، مشکلات و دردسرهای عظیم است ولی نبایستی اجازه دهیم که این مصائب بر زندگی زناشویی تاثیر منفی و ناگوار بگذارند.باید زن و شوهر ها یاد بگیرند که با هم و در کنار هم، بر مشکلات غلبه نمایند .زن و شوهر ها باید یاد بگیرند از فاصله گرفتن دوری گزینند و شکاف عمیق عاطفی که بین آنان روی داده را با عشق و مهربانی پر کنند.زن و شوهر ها باید یاد بگیرند که با هم بودن و یکی شدن، مهارت های زندگی زناشویی را در کنار یکدیگر بیاموزند.زن و شوهر ها باید یاد بگیرند که با هم حرف بزنند و همدل و همراز و هم‌کلام‌شوند با یکدیگر نه این که از هم گریزان و فراری باشند. چرا ارتباط کلامی اعضای خانواده و زن و شوهر ها در طول ۲۴ ساعت شبانه روز بایستی متاسفانه به ۱۵ تا ۱۷ دقیقه برسد؟ این چه معنا و مفهومی می تواند داشته باشد؟ این یعنی یک فاجعه ی عمیق و یک سونامی تلخ و گزنده در کمین روابط زناشویی زن و شوهر ها! توصیه می کنم که هر وقت احساس کردید که علائم و نشانه های طلاق عاطفی در کمین زندگی زناشویی تان نشسته است هر چه زودتر جهت بر طرف کردن باشید.البته اگر به ادامه ی زندگی مشترک تان امید دارید.حتما پیش یک مشاور خانواده کار بلد و با تجربه و مجرب و کارآزموده بروید و چند جلسه مشاوره بگیرید. زن و شوهر ها باید یاد بگیرند که اگر روزی روزگاری دچار چالشی در مسیر زندگی زناشویی شان شدند این بدان معنی نیست که دنیا به آخر رسیده است. نه! این یک نگرش و تصور غلط و اشتباه است.زن و شوهر ها در زندگی زناشویی باید یاد بگیرند که با اندیشه، تفکر ، بینش و آگاهی با دغدغه‌های پیش روی خود برخورد درست و منطقی داشته باشند.انچه که به نظرم می رسد این که ای کاش رسانه های ما چه نوشتاری ،چه دیداری و چه شنیداری در خصوص این موضوع اطلاعات درست و علمی جامعه شناختی و روان شناختی را برای زن و شوهر ها در برنامه های شان لحاظ کنند که امر خود می تواند در راستای پیشگیری و اطلاع رسانی این پدیده ی شوم تا حدودی اثر گذار باشد.این توصیه را به همکارانم در رسانه دارم و امید دارم که به ان جامه ی عمل بپوشانند. امیدوارم که شاهد پیدایش اتفاق های خوشایند و ستودنی در بین زوج های عزیز سرزمین مادری ام باشیم.
در پایان یک بیت از" حضرت مولانا " می گویم ." دردی است غیر ُمردن کان را دوا نباشد...پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن!"
