زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

به قلم : جمیله رضوی ، روانشناس و مشاور خانواده ( قسمت اول)

تحریریه زندگی آنلاین : زندگی با همسر دوقطبی می‌تواند کام زندگی را به کلی تلخ کند، به طور کلی روابط شامل، روابط دوستانه، عاشقانه، خانوادگی و حتی روابط بین فردی مانند همکاری یا همسایگی است، زمانی که فردی با شرایط بیمارگونه وارد زندگی ما می‌شود قطعا رابطه‌ای متزلزل و پر از چالش را تجربه می‌کنیم.

فراز و نشیب های دوران عاشقی روندی طبیعی دارد. اما زمانی که فردی با اختلال دو قطبی وارد زندگی ما می‌شود قطعا نمی‌توانیم آرامش را تجربه کنیم. شاید احساس کنید زندگیتان بر روی یک ترن هوایی در حال حرکت است که هر روز به گونه‌ای دیگر رابطه خود را تجربه خواهید کرد اما در واقع عشق در بیماران دوقطبی فراتر از آنچه فکر می کنید خواهد بود.

بیماری دوقطبی، به عنوان یکی از بیماری‌های روانی-اعصابی، شامل دوره‌های شیدایی و افسردگی است. افراد مبتلا به بیماری دوقطبی می‌توانند در طی این دوره‌ها، تفاوت قابل توجهی در رفتار، احساسات و نگرش‌هایشان نسبت به دیگران داشته باشند. در این مقاله، به بررسی ارتباط  و عشق در بیماران دوقطبی می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید:

عشق از نگاه روانشناسان

منظور از دوقطبی بودن شریک عاطفی چیست؟

اختلال دوقطبی مشکلی است که فرد را گاهی شاد و خوشحال و پر از انرژی (شیدایی) می ببینید و گاهی منزوی و افسرده، تغییرات ناگهانی خلقی مشکلات بسیاری را برای فرد و روابط وی در پی خواهد داشت، با این حال باید بدانید تمامی این تغییرات به دلیل اختلالاتی است که یک فرد دو قطبی با آن درگیر است و رها کردن وی به حال خود نه تنها کاری از پیش نمی‌برد بلکه مشکلات را بیشتر خواهد کرد. اگر فرد مبتلا همسر یا فردی از افراد خانواده شماست بهتر است در صدد درمان وی باشید تا هر چه زودتر نوسانات خلقی وی کاهش یابد.

تحقیقات نشان می‌دهد که بیماران دوقطبی ممکن است از نظر عاطفی نسبت به دیگران حساسیت بیشتری داشته باشند. این بیماران به دنبال رابطه‌ای استوار هستند که باعث کمک به تعادل عاطفی آنها می‌شود. با این حال، برای بیشتر افراد، مسئله پیدا کردن شریک عاطفی مناسب و عشق در بیماران دوقطبی از دشواری بیشتری برخوردار است، به خصوص در شرایطی که آنها در دوره افسردگی قرار داشته باشند.

از طرف دیگر، برخی افراد عشق در بیماران دوقطبی در دوره شیدایی یا مانیا، به دلیل افزایش انرژی، به دنبال رابطه‌ای جدید هستند. در این دوره، آن‌ها ممکن است رابطه‌ای را بیش از حد عاطفی و یا جسمی تجربه کنند، که ممکن است منجر به ولخرجی و کاهش انرژی درونی آنها شود. بنابراین، توصیه می‌شود که در دوران عشق در بیماران دوقطبی از رابطه‌های عاطفی و جنسی خودداری کنند.

شیدایی در بیماران دوقطبی به چه شکل است؟

فرد مبتلا به بیماری معمولا پرانرژی و شیدایی خود را دوست دارد، حتی بسیاری از بیماران ممکن است درمان خود را عمدا متوقف کرده تا مجددا همان شیدایی را تجربه کنند. شاید شما هم تجربه کرده باشید و یا دیده باشید افراد برای کاهش میزان خواب خود به مصرف دارو یا مقادیر زیادی قهوه نیاز دارند. مشکل کمبود خواب در بیماران دو قطبی می‌تواند بدور از این حالت باشد، با این حال باید بدانید چنین فردی ممکن است به دلیل تجربه شیدایی مجددا درمان را متوقف و یا حتی برای درمان مقاومت کند.

اگر قصد دارید در تجربه عشق در بیماران دوقطبی بمانید، بهتر است از وی بخواهید متعهد به دوره درمانی خود شود، زیرا یک بیمار دو قطبی تنها زندگی خود را با چالش رو‌به‌رو نمی‌کند بلکه زندگی اطرافیان خود را نیز با مشکلات بسیاری درگیر خواهد کرد. قطعا رابطه عاشقانه دارای چالش‌های بسیاری است اما عشق در بیماران دوقطبی چالش‌های غیر قابل کنترلی را ایجاد خواهد کرد که می‌تواند در طولانی مدت مشکلات بسیاری برای فرد به همراه داشته باشد.

افراد مبتلا به بیماری دوقطبی معمولا تمایل شدیدی به رابطه‌جنسی دارند، ممکن است بارها و بارها در شبانه‌روز این تمایل را نشان دهند و یا روابطی خارج از ازدواج را تجربه کنند. همچنین در افراد دوقطبی ممکن است خودارضایی شدید را مشاهده کنیم.

تمایل به پورنوگرافی در این افراد می‌تواند شایع باشد. رفتارهای جنون وار و خطرناک در چنین افرادی شایع است و باید هر چه سریعتر برای درمان وی اقدام شود.

بیشتر بخوانید:

نشانه های عاشق شدن مردان

نشانه‌های یک زندگی بدون عشق

افسردگی در افراد دوقطبی به چه شکل است؟

همان‌طور که گفتیم، عشق در بیماران دوقطبی هم دارای جنبه سرخوشی و شیدایی است و هم جنبه افسردگی و انزوا را برای فرد درپی دارد. بیماران در طول دوره انزوا معمولا افسردگی سنگینی را تجربه می‌کنند، برعکس دوره شیدایی ممکن است در دوره افسردگی به کلی از رابطه جنسی با شریک خود دوری کنند.

معمولا در دوره شیدایی فرد فعالیت شدید جنسی را تجربه می‌کند و مصرف دارو ممکن است چنین حالتی را کاهش دهد در نتیجه کاهش میزان میل جنسی برای فرد ممکن است خوشایند شریک جنسی وی نباشد.

افسردگی، احساس غم و ناراحتی از جمله مشکلاتی است که یک فرد دوقطبی با آن دست و پنجه نرم می‌کند. ممکن است وی را هر روز در حال گریه و ناراحتی ببینید. از هر مشکلی بهانه‌ای برای گریه کردن پیدا می‌کند و تمایل شدیدی برای تجربه احساسات افسردگی خواهد داشت.

نشانه‌های عاشق شدن یک بیمار دوقطبی چیست؟

نشانه‌های عشق در بیماران دوقطبی ممکن است با توجه به دوره خلقی بیمار متفاوت باشد. در دوره مانیا، فرد دوقطبی ممکن است به شدت علاقه‌ای به شخص دیگری داشته باشد و از آن شخص مهربانی و توجه فراوانی بطور خاص دریافت کند.

در دوره افسردگی، فرد دوقطبی ممکن است به شدت ناامید و بی‌اعتماد به روابط عاطفی شود و برای پرهیز از احساس درد و ناامیدی، به روابط بپردازد. این فرد ممکن است با شخصیت دیگری ارتباط برقرار کند، اما علاقه ای شدید نشان ندهد.

در هر دوره از بیماری دوقطبی، بیمار ممکن است به شدت به شخص دیگری علاقه مند شود. اما علاقه ممکن است ناسالم و اشتباه باشد و به طور موقتی آن را تجربه خواهند کرد. همچنین، در برخی موارد، عشق در بیماران دوقطبی ممکن است درگیر روابط کوتاه مدت و غیرپایدار با شخصیت‌های مختلف را به همراه داشته باشد.

در کل، نشانه‌های عشق در بیماران دوقطبی ممکن است با توجه به دوره خلقی بیمار و ویژگی‌های شخصیتی او متفاوت باشد. به همین دلیل، تشخیص علاقه عاطفی در بیماران دوقطبی بسیار پیچیده است و به تجربه و شناخت دقیق تر از وضعیت بیمار و روابط او با دیگران نیاز دارد.

برخی از نشانه هایی که ممکن است در رابطه با عشق در بیماران دوقطبی مشاهده شوند عبارتند از:

احساسات قوی و شدید

عشق در بیماران دوقطبی ممکن است احساس عشق یا انتقال عاطفی قوی‌تری را نسبت به افراد سالم تجربه به ارمغان بیاورد. آنها ممکن است به سرعت و با شدت علاقه، عشق به شخص دیگری ابراز کنند.

مزاج متغیر

بیماران دوقطبی دچار تغییرات شدید مزاجی هستند. در دوره مانیا، ممکن است هیجان زده و پرشور شوند و احساس عشق و علاقه شدیدتری به شخصی خاص داشته باشند. در فاز افسردگی (پایین) نیز، علاقه و احساسات عاطفی کاهش یافته و ممکن است بیشتر به شدت کم شوند.

تغییرات در الگوی روابط

بیماران ممکن است در بروز عشق در بیماران دوقطبی تغییرات ناگهانی داشته باشند. آنها ممکن است به سرعت بین علاقه و عشق شدید و بی‌تفاوتی و بی‌اعتمادی جابجا شوند.

 بیشتر بخوانید:

چرا در گفت و گو با همسرمان تفاهم نداریم؟

قوانین ارتباط با دوستان بعد از ازدواج

ریسک‌پذیری بیش از حد

در دوره مانیا، بیماران دوقطبی ممکن است به طور غیرمعقولی ریسک‌پذیری کنند و تصمیمات بدون اندیشیدن درست و غلط را اتخاذ کنند. این ممکن است شامل ابراز عشق و علاقه ناشی از تصمیمات نامتعادل و بی‌اعتبار باشد.

سرعت در رابطه

عشق در بیماران دوقطبی ممکن است در روابط عاطفی سریع پیشروی داشته باشند و به سرعت به مراحل عشق و پیوند عاطفی بپردازند. این می‌تواند شامل ابراز عشق و تعهدات عاطفی سریع به شخص دیگر باشد.

تحمل ناکافی

در دوره افسردگی، بیماران دوقطبی ممکن است تحمل ناکافی از روابط و عشق را تجربه کنند. آنها ممکن است احساس بی‌ارزشی و عدم شایستگی در رابطه با عشق و علاقه به شخص دیگر داشته باشند و نتوانند رابطه را به درستی توجیه کنند.

ترس از رد شدن

عشق در بیماران دوقطبی ممکن است در رابطه با عشق و روابط عاطفی ترس ایجاد کند. تصور اینکه رد شوند یا علاقه شخص مقابل به آنها توجهی نشان ندهد. این ممکن است از ناامنی در روابط ناشی شود.

لازم به ذکر است که هر فرد دوقطبی تجربه ممکن است متفاوت باشد و این نشانه ها ممکن است در هر فرد به شکل متفاوتی ظاهر شوند. همچنین، این نشانه ها ممکن است با عوامل دیگری مانند شخصیت و تجربه های قبلی فرد نیز متأثر شوند. در نهایت، برای تشخیص صحیح عشق در بیماران دوقطبی، بهتر است با یک متخصص روانپزشکی مشورت کنید.