متأسفانه این مسئله در فرهنگ ما شایع است. چنان که متوجه شدید یکی از مهم ترين ویژگی های این زمان رسمی و شرعی نبودن این دوران است که باعث ترس خانواده ها ميشود برای این که این مشکل تا حدودی برطرف شود میتوان براي پسر و دختر صیغه محرمیت جاری کرد. این مدل صیغه مدت محدودی دارد و با جاری شدن آن خانواده ها هم میتوانند نظارت کافی بر دروان نامزدی داشته باشند.
لازم به یادآوری است که حدقل زمان نامزدی باید بین 6- 3 ماه باشد. مهم ترين فواید این دوران این است که به علت نبودن سند رسمی در صورتی که پسر و دختر و یا خانواده ها به توافق نرسیده باشند میتوانند به آسانی از یکدیگر جدا شوند.
مدت نامزدی و عقد
تفاوت نامزدی با عقد
بر خلاف نامزدی ، عقد یک مرحله قانونی و شرعی و اجتماعي است که پسر و دختر رسماً زن و شوهر اعلام میشوند . به همین علت پسر و دختر و خانواده ها در در برابر هم‌دیگر متعهد به پایبندی اصول و قانون های ازدواج هستند. در این زمان حتی میتواند روابط جنسی هم وجود داشته باشد اگرچه روابط کامل جنسی به هیچ وجه توصیه نمی شود. متأسفانه بیش تر مردم زمان عقد و نامزدی را یکی ميدانند . اگر در این زمان سازش بین پسر و دختر و یا خانواده ها وجود نداشته باشد سخت تر از زمان نامزدی میتوان جدا شد که علل آن عبارت اند از:
خرج و مخارجی که دو خانواده تحمل کردن شده اند. حس ناامیدی و انگ خوردن پسر یا دختر. کم تر شدن اعتبار خانواده ها( به ویژه در بعضی از فرهنگ ها) و روش پرداخت مهریه که اگر پسر و دختر تصمیم طلاق داشته باشند و رابطه کامل جنسی داشته اند پسر باید کل مهریه را پرداخت کند و در صورتی که رابطه کامل نداشته اند نصف مهریه پرداخت ميشود .
بطور کلی پیامدهای نادیده گرفتن دوران نامزدی سردرگمی نقش پسر و دختر براي شناخت یکدیگر. اسیب روانی آن ها و مشکلات حقوقی و اجتماعي و اقتصادی براي خانواده هاست.
فرق عقد با نامزدی
زمان عقد با زمان نامزدی بطور عمده در سه مبحث باهم تفاوت دارند که این تفاوتها عبارتند از الف) تعهد ب) رابطه جنسی و ج) قطعیت. با عقد تعهد همسران با تعهدات قانونی و حقوقی همراه ميشود . اگر شخصی به تعهد خود وفادار نباشد یا آن را برهم زند از آنجا که تعهد قانونی و حقوقی نسبت به همسر خود دارد و کاملا متأهل شناخته ميشود ، لازم است براساس با تعهدات قانونی و حقوقی خود نسبت به لغو پیمان همسری، اقدام نماید.
برعکس زمان نامزدی که توصیه به نبود رابطه ی کامل جنسی ميشد در زمان عقد منعی براي رابطه جنسی وجود ندارد به دلیل آن که زوج عقد کرده یک زوج متأهل است. برعکس زمان نامزدی که هم به لحاظ قانونی و هم به لحاظ عرفی امکان جدایی وجود دارد در زمان عقد امکان جدایی همان شرایط امکان طلاق را دارد و فرد برعکس زمان نامزدی که می توانست به آسانی جدا شود، ديگر امکان این که به آسانی جدا شود را ندارد.
تصور عمده در مورد ی عقد این است که شخصی که تن به عقد ازدواج داده است، در تصمیم خود راسخ بوده است. برعکس نامزدی که تصور عمده ی آن این است که وعده ی ازدواج( نامزدی) الزامی براي ازدواج به وجود نمی آورد و هيچکدام از نامزدها نمی تواند دیگری را مجبور به ازدواج کند.
منبع: بیتوته
