خدمتكاران و پادشاهان نوروزی!!!
مادر و پدر، به فرزندانشان نگاه كردند. دو پسر نوجوان و یك دختر بچه دبستانی. سپس هر دو با هم به پاركینگ رفتند و در اتومبیلشان بیحركت نشستند. لحظاتی بعد، پدر دفترچه یادداشت خود را در آورد و نگاهی به مخارج نوروزی و قسطهای پرداخت نشده و قرضهایشان انداخت. نگاه نگران مادر نیز به فهرست مخارج دوخته شده بود.
هر دو شاغل بودند اما هیچكدام به خاطر نمیآوردند كه آخرین باری كه برای خود لباس خریدهاند چه وقت بوده؟
آخرین باری كه با هم وقت گذرانده، یا حتی با هم یك بستنی خورده باشند را نیز به خاطر نمیآوردند، اما جلوی درخواستهای گران قیمت هر سه فرزندشان در دفترچه یادداشت پدر، تیك خورده بود! موبایلهای آخرین مدل، لباسهای ماركدار، كیف و كفشهای جدید سفارشی، كامپیوترها و لپتاپهای پیشرفته، عروسك سخنگو با لوازم جانبی و دهها قلم كوچك و بزرگ دیگر برای سال جدید حاضر و آماده بود! با خود فكر كردند عجب خدمتكاران خوبی هستند، همه نیازمندیهای پادشاهان منزل را برآورده كردهاند! مهم نیست كه خودشان چیزی نخریدهاند، مهم نیست كه مقروض شده بودند و از تعطیلات نوروزیشان لذتی نمیبردند، در عوض پادشاهان منزل راضی بودند!
***
راستی از چه زمانی، ما پدر و مادرها شروع كردیم به تبدیل كردن فرزندانمان به پادشاهانی سختگیر و عصبانی كه هرگز شرایط مالیمان را درك نكنند و تنها بلد باشند لیست خواستههای خود را به ما عنایت كنند! و خودمان تبدیل شدیم به خدمتكارانی كه تنها باید رفاه و درخواستهای بجا یا نابجای آنها را برآورده و تا پایان عمر لوازم زندگی آنها را فراهم كنیم؟! بیایید در سال جدید تمرین كنیم و به تدریج الگوهای غلطی را كه ما را در زندگیهای خانوادگیمان بدین جا رساندهاند تغییر بدهیم.
پاداش به دنبال تلاش میآید!
به پادشاهان كوچك خانگی یاد بدهیم كه برای به دست آوردن هر چیزی باید تلاش كنند، خصوصا برای به دست آوردن لوازم گران قیمتتر. وقتی فرزندان ما همه چیز را راحت و ساده و بدون تلاش به دست میآورند قدرش را نمیدانند. آنها باید یاد بگیرند كه برای بدست آوردن هر چیزی تلاش كنند و زحمت بكشند. باید گاهی در چیزهای دیگر صرفهجویی كنند، باید از یكی دو خواسته اضافهشان بگذرند تا به چیز دیگری كه دوست دارند برسند. این كه همه سختیها و صرفهجوییها و محرومیتها متعلق به والدین و همه امكانات متعلق به فرزندان باشد، نه تنها آنها را متوقع و قدرنشناس بار میآورد بلكه به مرور كاری میكند كه حتی فرزندان هم به والدین به عنوان ماشینهای پول ساز یا خدمتكارانی نگاه كنند كه هر لحظه باید منافع و خواستههای خود را فدای دیگران كنند.
معنای نوروز، نو كردن همه وسایل و لباسها نیست!
به پادشاهان كوچكمان یاد بدهیم كه آمدن سال جدید به هیچ وجه به معنای نو شدن همه لباسها و وسایل آنها نیست. البته والدین میتوانند به فرزند خود عیدی بدهند و چیزهایی را كه فرزندانشان بدان نیاز دارند برایشان بخرند اما اگر لباسها یا وسایل دیگر فرزندان ما هنوز قابل استفاده و نو است، نباید آنها را به خرید چیزهای نو دیگر تشویق كنیم. این یك عادت غلط است كه تنها منجر به هدر دادن و استفاده نادرست از لباس و وسایل میشود و اگر زمانی امكان این خرید برایشان وجود نداشت احساس سرخوردگی و ناراحتی خواهند كرد. در حالی كه ما نباید در خدمت خرید وسایل لباس باشیم، بلكه این وسایل و لوازماند كه باید در خدمت ما باشند.
روش خرج كردن عیدیها را به فرزندانتان یاد بدهید
معمولا فرزندان ما روش درست پول خرج كردن و پسانداز را نمیدانند. این وظیفه والدین است كه به آنها یاد بدهند تا پول به دست میآورند، وسایل تكراری و اضافه نخرند، از وسایل خود درست استفاده كنند، عیدیهای خود را هدر ندهند. اگر نیاز به چیزی دارند كه گران قیمتتر است عیدی و در طول ماههای بعد پولهای خود را پس انداز كنند تا به میزان كافی برسد و خودشان برخی وسایل را خریداری كنند.
لذت بردن از بهار و تعطیلات نوروزی را به پادشاهان كوچك بیاموزیم!
مسئولیت این كه فرزندان ما پول دوست و متاسفانه مادی شدهاند، فقط بر عهده آنها نیست. خود ما مستقیما یا غیر مستقیم به آنها یاد دادهایم كه فقط از چیزهای گرانقیمت و مادی لذت ببرند. ما به آنها یاد ندادهایم كه از ابتكار و خلاقیت و ساختن چیزی كه بدان نیاز دارند لذت ببرند. به آنها نیاموختهایم از طبیعت، از نگاه كردن به تغییرات درختان و رویش شكوفهها لذت ببرند، بیشتر آنها چیزی از لذت آمدن بهار نمیدانند. چیزی از پیامهای بهاری نمیدانند. متوجه تغییر آواز پرندگان نمیشوند و نمیدانند چگونه باید از بازیهای دسته جمعی و بودن در جمع فامیل و آشنایان لذت ببرند. متاسفانه بسیاری از لذتهای كودكان ما در داشتنها خلاصه شده است. لذتهایی كه به جای این كه كیفیت داشته باشند كمی هستند.
در یك خانواده كسی خدمتكار و كسی پادشاه نیست!
شما و فرزندانتان باید با هم رشد كنید و با هم چیز یاد بگیرید. اگر در یك خانواده امكان رشد و یادگیری، امكان داشتن داراییها و لوازم پیشرفته جدید تنها متعلق به فرزندان باشد، توازن برهم میخورد. والدین روز به روز عقب افتادهتر میشوند و حتی به تدریج حرف ساده فرزندان خود را نمی فهمند. برعكس فرزندان روز بروز بیشتر یاد میگیرند و ابزارها و لوازم جدیدتر میخواهند و این روال پادشاه و خدمتكار همچنان امتداد یافته و تثبیت میشود. متاسفانه چنین روالی منجر به حقیر شدن جایگاه متعالی مادر و پدر شده و الگوی غلطی پیش روی فرزندان ما قرار میدهد. آنها به اشتباه گمان میكنند فقط آنها هستند كه اهمیت دارند و تنها بر آورده شدن نیازهای آنهاست كه ضرورت دارد. آنها خودخواه و خودبین بار میآیند و چون همیشه وابسته به والدین بودهاند به تدریج تنبل، بیعرضه و وابسته به كسانی بار میآیند كه در عمق وجود، ارزشی هم برای ایشان قائل نیستند. وضعیتی متعارض كه بشدت دور از حقیقت و مخرب است و در نهایت هم فرزندان و هم والدین را تضعیف و تخریب خواهد كرد.
منظور این نیست كه فرزندان خود را تحقیر كنیم یا آنها را درك نكنیم. بلكه منظور این است كه احترام و پیشرفت و درك بین فرزندان و والدین حتما باید دو جانبه باشد. از طرفی كودكان و نوجوانانی كه در امكانات غرق میشوند به زودی دچار احساس پوچی و افسردگی خواهند شد چرا كه همیشه چیزهایی را داشتهاند كه برایش تلاش نكردهاند و همه را بسهولت كسب كردهاند. در نتیجه توانایی لذت بردن از آنها را ندارند و چون همیشه مصرفكننده بودهاند لذت ساختن و خلاقیت را هم نمیچشند و زندگی آنها مبدل به تكرار داراییهایی میشود كه دیگر آنها را راضی نخواهد كرد.
تغییر الگوهای غلط
در سال جدید، رفتار خود با فرزندانمان را بازنگری كنیم. آنها را به سمت لذت بردن از ابتكار، خلاقیت، معنویات عمیقتر و در نهایت به سمت رضایتمندیهای درونی و ماندگارتر سوق دهیم و در مخارج و مشكلات سبكتر زندگی شریك كنیم. فرزندان ما باهوش و با استعدادند. آنها نیروهای مبتكر و كارامدند كه میتوانند به ما در زندگی كمك كنند، راهكار بدهند و بسیار مفید و موثر باشند. آنها را در حد ماشینهای خوره پول و امكانات پایین نیاوریم. تعطیلات نوروز بهترین زمان برای شروع این تغییرات بزرگ است. موفق باشید.