ركسانا خوشابی؛ كارشناس ارشد مشاوره بالینی
با آنكه درباره انتخاب همسر بسیار سخن گفته‌ایم، اما این بار می خواهم از زاویه افزایش بركت در ازدواج، به موضوع انتخاب همسر بپردازم؛ بركتی كه متأسفانه در زندگی امروز تا حدی به فراموشی سپرده شده و لازم است مجددا احیا شود. به نظر شما همسر مناسب، چگونه همسری است؟ همسری كه خوش‌خلق، مهربان، صادق و باگذشت باشد؟
همسری كه ما را در زندگی موفق‌تر و خوشبخت‌تر كند؟ همسری كه از همه جهت با ما همخوانی و تناسب داشته باشد؟ شاید هم همسری كه ما را به انجام كارهای خیر یا عام‌المنفعه تشویق كند، استعداد و توانایی‌هایمان را شكوفا و آرزوهایمان را برآورده كند؟ یا... .
تعاریفی كه ما از همسر مناسب داریم، غیر از آنهایی كه مسائلی مادی، شغلی، تحصیلی و نظایر این را در برمی‌گیرد، عمدتاً در این عبارت خلاصه می‌شوند: «همسری با گذشت كه رابطه‌ی خوبی با ما دارد و ما را تشویق به انجام كارهای خیر می‌كند»! به نظر می‌رسد این دیدگاه، نسبت به همسر ایده‌آل، معمولاً از اینجا ناشی می‌شود كه متأسفانه بیشتر ما هدف اصلی زندگی خود را فراموش كرده‌ایم و گمان می‌كنیم هدف از زندگی، تنها ازدواج موفق و داشتن همسر خوب، و در نهایت انجام كارهای خیر و مثبت است و موفقیت و شكوفایی تنها در همین مفاهیم خلاصه می شود.
البته اینها همه در جای خود چیزهای خوب و مثبتی هستند، اما نمی‌توان گفت هدف زندگی انسان، منحصر به همین‌هاست و كل دستگاه عظیم آفرینش برای این طراحی شده كه همه افراد تنها به ازدواج وانجام كارهای خوب بپردازند؛ آن هم با تعریف متغیری كه معمولا در شرایط و زمان های مختلف برای كار خوب وجود دارد و اغلب به شرایط اجتماعی و مكانی و زمانی وابسته است.
برای توضیح بیشتر به مثال زیر توجه كنید
حتماً تا به حال قطعات یك پازل را دیده‌اید كه از كنار هم قرار دادن آنها یك تصویر كامل به دست می‌آید. اگر این قطعات را به طور پراكنده و جدا نگاه كنید، احتمالاً طرح‌ها، رنگ‌ها و شكل‌هایی را در هر قطعه تشخیص می‌دهید، اما نمی‌توانید بگویید تصویر كلی چیست. حتی ممكن است اشتباهاً قطعات پازل دیگری را به جای اجزای این پازل قرار دهید كه در این صورت هرگز به طرح اصلی نمی‌رسید.
زندگی ما انسان‌ها هم بی‌شباهت به یك پازل بزرگ نیست؛ پازلی كه قطعات و اجزای آن را انتخاب‌ها و تصمیم‌های ما در زندگی رقم می‌زنند. این پازل بزرگ هم در نهایت یك تصویر واحد و مشخص را نشان می‌دهد؛ بنابراین، تنها قطعه یا قطعاتی به كارمان می‌آیند كه به تكمیل و تشكیل طرح نهایی كمك كنند و هر قطعه جدید هر چقدر هم زیبا و جالب باشد، اگر تناسب و هماهنگی لازم را با طرح نهایی و سایر قطعات نداشته باشد، بهتر است به سرعت كنار گذاشته شود.
مهم‌ترین عاملی كه در انتخاب قطعه درست به ما كمك می‌كند این است كه سیمای كلی و نهایی پازل را بدانیم. بدین ترتیب قدرت تشخیص‌مان بیشتر می‌شود و راحت‌تر می‌توانیم تشخیص دهیم قطعات بی‌شماری كه از جوانب مختلف به ما عرضه می‌شوند، متعلق به پازل ما هستند یا نه؟
اینك به نظر شما هدف اصلی انسان، یا طرح و سیمای اصلی پازل بشر چیست؟ گمان نمی رود به سادگی بتوان به این پرسش پاسخ داد، چون طرح كلی پازل را كسی نمی‌داند، مگر آن كه خود، طراح بزرگ همه پازل‌ها باشد. به همین دلیل باید به كلام الهی و به تعلیمات پیامبران و اولیا مراجعه كنیم تا طرح اصلی پازل را تشخیص دهیم؛ طرحی كه در تحقق و شكوفایی ماموریت الهی انسان و تسلیم محض او در برابر خالق هستی خلاصه می‌شود.
اگرچه درباره تسلیم، سخن بسیار است، به طور خلاصه تسلیم، یعنی خود را از ابعاد و از همه جنبه‌ها در اختیار خداوند قرار دادن. در این حالت، كه بالاترین مرتبه انسانیت است، انسان هیچ نیست جز آن كه خداوند می‌خواهد و هیچ كاری نمی‌كند جز آنچه خواست و فرمان اوست. در این حالت او نی تو خالیست كه توسط خداوند نواخته می‌شود. چنین انسانی دارای بزرگ‌ترین قدرت‌ها و خارق‌العاده‌ترین توانمندی‌هاست كه از این نیروی بزرگ و قدرت عظیم، جز به اذن خداوند بهره‌ای نمی‌گیرد.
سخن در این زمینه بسیار است، اما فعلاً به همین كفایت می‌كنیم و با توجه به ابتدای بحث، تأكید می‌كنیم هر آنچه ما را به آفریدگار هستی و تسلیم محض نزدیك كند و از خودخواهی، خودبینی و مشغولیت به خود و چیزهای نظیر این باز دارد، بركت است. هر چقدر همسر ما، تحصیل، شغل، خانواده یا هر چیز دیگرمان، ایده‌آل باشد، هر چقدر ما را به انجام امور خیر سوق دهد و هر چه با ما مناسب و برایمان دلنشین باشد، اگر ما را به خداگرایی و تسلیم در برابر خداوند سوق ندهد، اگر ما را به طرح نهایی زندگی‌مان نزدیك نكند و هدف اصلی حیات ما را برنیاورد، بركت حقیقی ندارد.
گرچه برخی از ما بركت را تنها در افزونی مال و ثروت می‌دانیم و برخی نیز در افزایش علم و دانش، و عده‌ای در داشتن خانواده و فرزند و... اما بركت واقعی محدود به اینها نیست. از یك دیدگاه، بركت یعنی كیفیت؛ كیفیتی كه به شكل تصاعدی بالاتر می‌رود و بنابراین تردیدی نیست كه در ازدواج هم بتوان به بركت، یعنی افزونی كیفیت در ابعاد گوناگون دست پیدا كرد. منتها باید دید چه خصوصیت‌‌هایی در یك فرد، باعث بركت‌دار شدن ازدواج با او می‌گردد...
برای خواندن بخش دوم -بركت فراموش شده در ازدواج- اینجا کلیک کنید.
