محمد منظرنژاد - مدرس و فعال گردشگری
تحریریه زندگی آنلاین : به دنبال مرگ یک گردشگر براثر سقوط از ارتفاعی در منطقه گردشگری «بریس» واقع در استان سیستان و بلوچستان، یک مدرس گردشگری برای روشن شدن زوایای حوادثی ازاین‌دست که در سال‌های اخیر تحت تأثیر معرفی بی‌رویه و غیراصولی جاذبه‌های گردشگری بیشتر شده است، به بررسی علت و معلول آن پرداخت.
چند روز پیش یک گردشگر از صخره مرتفع «بریس» در سواحل دریای مکران (عمان) سقوط کرد و جان باخت. این منطقه یکی از جاذبه‌های گردشگری استان سیستان و بلوچستان به شمار می‌آید که در سال‌های اخیر رفتارهای هیجانی و غیر ایمن گردشگران برای گرفتن عکس در آن، با هشدارهای مکرر مواجه شده است.
صخره بریس پس از انتشار بدون ملاحظه تصاویر گردشگران و بلاگرسفرها در فضای مجازی معروف شد و یکی از نقاطی است که گردشگران در سفر به چابهار، برنامه عکس گرفتن از آن را درحالی‌که روی یک صخره مرتفع و مشرف‌به خلیج و اسکله قایق‌های صیادی ایستاده‌اند، حتماً اجرا می‌کنند. در صخره بریس هیچ اقدامی برای ایمنی برای حضور گردشگر انجام‌نشده و نگهبان و محافظی هم ندارد. از طرفی بسیاری از گردشگران به تقلید از عکس‌هایی که بدون ملاحظه در فضای مجازی منتشرشده، سعی در تکرار همان ژست‌های مخاطره‌آمیز دارند.
گردشگری به‌عنوان یک فعالیت اقتصادی دارای اهمیت بسیاری است. شاید شنیده باشید که در یک کشور، یک منطقه قطب گردشگری است. باکمی تأمل بر مناطق هدف گردشگری می توان به نقش مدیریت و ایجاد زیرساخت‌های استاندارد در توسعه و پایداری گردشگری مقصد (توسعه پایدار) پی برد. باید این سؤال را موردبررسی قرار دهیم که در سال‌های قبل تا چه میزان در توسعه پایدار موفق بودیم؟
زمانی که از مدیریت زیرساخت های گردشگری صحبت می شود، آموزش صحیح منابع انسانی فعال در حوزه گردشگری جزء اصلی و ابتدایی یک مدیریت راهبردی است؛ چراکه دانش، آگاهی و آموزش نیروهای متخصص در گردشگری باعث پیشبرد اهداف توسعه خواهد بود. آنچه در توسعه و پایداری منطقه هدف برای گردشگری دارای اهمیت است، ایجاد امنیت و ایمنی در زیرساخت‌های گردشگری است. این‌که ما تا چه میزان بتوانیم رفتارهایی امن و ایمن در ارتباط با گردشگران، جامعه میزبان، آثار تاریخی و طبیعت داشته باشیم نیز از اهداف مهمی است که در آموزش‌ها می‌توان به آن دست‌یافت.
امنیت و آرامش، اصول اولیه در انتخاب مقصد است و مطمئناً در سفر سعی بر انتخاب مقاصدی می کنیم که زیرساخت‌های لازم در امنیت و آرامش گردشگر را داشته باشد؛ مثلاً از زیرساخت‌های گردشگری دارای مجوز استفاده می‌کنم. در اجرای سفر از فعالان مجاز و باسابقه بهره‌مند می‌شوم. مطمئناً برای همه ما بسیار مهم است که راننده وسیله نقلیه مجوزها و گواهی لازم برای رانندگی را داشته باشد.
برای ما مهم است که پزشک و درمانگری که به او مراجعه می کنیم، تخصص و مهارت کافی را در درمان بیماری ما داشته باشد. برای مشکل درمان دندان به یک دندان‌پزشک ماهر مراجعه می کنیم و از چند نفر در خصوص مهارت پزشک می‌پرسیم. حال تا چه میزان در انتخاب سفر و مقصد به دنبال مهارت و تخصص هستیم؟ آیا واقعاً سفر و فعالیت گردشگری نیاز به تخصص و مهارت دارد؟ تا چه میزان معتقد هستید که در اجرای یک سفر گردشگری مهارت و تخصص یک اصل است؟
اگر تا امروز شاهد برخی حوادث در گردشگری هستیم باید بکوشیم تا ریشه‌ای در مورد آن تحقیق کنیم. باید مشکلات را ریشه‌یابی کرد و درصدد مدیریت آن برآمد. زمانی که برای بازدید به یک منطقه طبیعی می‌رویم باید بدانیم که طبیعت یک روی خشن هم دارد که می‌تواند خاطرات بدی را در ذهنمان به یاد آورد. درنتیجه باید در طبیعت احتیاط کرد. رفتار روزمره ما که برخی مواقع متأثر از هیجان‌زدگی است خود می‌تواند باعث بروز خطراتی باشد که هیچ‌گاه فکرش را هم نمی توان کرد. حال باید پرسید چگونه می‌توان رفتار هیجانی را مدیریت کرد؟
در هر کار و فعالیت و حرفه‌ای، افراد شاغل با بایدها و نبایدهای زیادی سروکار دارند که می‌توان به آن اصطلاح قانون را داد. ریشه تمام بایدها و نبایدها در هر فعالیت، خود یک تخصص و مهارت است.
در سفر به نقاط مختلف با اهداف گوناگون نیاز به این مهارت دیده می‌شود. چرا باید کاری کرد که برای سلامت خطرساز باشد؟ در این میان به جایگاه مدیریت زیرساخت‌ها هم می‌توان اشاره کرد، برای مثال این موضوع را بررسی کنیم که چه اقداماتی برای کنترل گردشگری و فعالان گردشگری برای رعایت قوانین انجام داده‌ایم؟ آیا در منطقه هدف گردشگری زیرساخت‌های ایمن و امنی برای حضور گردشگر فراهم کرده‌ایم؟
زمانی که برای یک مقصد به‌منظور طبیعت‌گردی برنامه‌ریزی گردشگری انجام می دهم، یکی از موضوعاتی که بررسی می کنم فاصله زمانی و دسترسی به اولین پایگاه اورژانس و امداد است؛ آیا در صورت بروز حادثه امکانات امدادی و اورژانس در دسترس است؟ ازآنجاکه مناطق بکر زیادی در طبیعت این سرزمین وجود دارد، هرکدام می‌تواند به‌عنوان یک مقصد معرفی شود، ولی آیا در معرفی مقصد مهارت لازم راداریم؟ مهارت و تخصص در معرفی مقصد ازنظر بنده، بررسی اولیه برای وجود امنیت و ایمنی گردشگر است. حال به نظر شما آیا می‌توان هرجایی از طبیعت را به‌عنوان مقصد معرفی کرد؟
به‌واسطه حضور گردشگر در یک منطقه مطمئناً نیاز به ایجاد زیرساخت دیده می شود. آیا متولی گردشگری نیازهای لازم برای ایجاد زیرساخت های ایمن را فراهم کرده؟ مطمئناً نمی‌توان انتظار داشت که ابتدا زیرساخت‌ها فراهم شود و بعد شروع به پذیرش و میزبانی گردشگر کرد؛ لذا در زمان مشاهده حضور و وجود گردشگر در یک منطقه و به‌واسطه دانش آگاهی ما نسبت به افزایش گردشگر به‌واسطه تبلیغات در شبکه‌های مجازی، باید اقدامات راهبردی برای پیشبرد اهداف مدیریتی انجام دهیم. برای مثال با آموزش راهنمایان بومی در مناطق هدف اقدام به مدیریت و کنترل گردشگر کنیم. همچنین می‌توانیم با قرار دادن تابلوهای احتیاط و تابلوهای اخطار در مناطق مختلف که به‌واسطه حضور گردشگر شناسایی‌شده اقدام به اطلاع‌رسانی کنیم. اگر نگاهی به جاده‌های کشور کنیم می بینیم که تابلوهای احتیاط در بسیاری از جاده ها به‌منظور اطلاع‌رسانی راننده ها قرار داده‌شده و یا در بیمه‌نامه اجباری وسیله نقلیه موارد تحت پوشش و استثنائاتی برای راننده نوشته‌شده که به راننده هشدارهای لازم را در رفتارهای غیرقانونی در رانندگی و رفتارهای هیجانی که می تواند حادثه‌ساز باشد و خارج از پوشش‌های بیمه‌ای را می‌دهد.
تصاویری ازاین‌دست در فضای مجازی بسیار است که دیگران را برای تکرار این ژست‌های خطرساز ترغیب کرده است
باید توجه داشت که حادثه همیشه وجود دارد و رفتار ما در بروز حادثه می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. برخی از رفتارهای ما می تواند مانع از بروز حادثه شود و برخی دیگر می تواند حادثه‌ساز باشد؛ لذا رفتار مدیریت‌شده برای استفاده و پیاده‌سازی یک تخصص و مهارت یک اصل است. یک شخص ماهر و متخصص رفتاری مسئولانه، منطقی و مدیریت‌شده دارد؛ لذا انتظار می رود حداقل در معرفی مناطق هدف گردشگری ناشناخته، هشدارها و موارد احتیاط توسط فعالان گردشگری اطلاع‌رسانی و آموزش داده شود و نیز متولی با نصب تابلوهای احتیاط در ابتدای مسیرهای هدف گردشگری و یا در برخی از مناطق، که حضور گردشگر مشاهده می‌شود اقدام کند.
زمانی که قانون مدنی را بررسی می‌کنیم می توان به‌وضوح میزان مسؤولیت را برای ارائه‌دهنده خدمات متوجه شد؛ لذا توصیه می‌کنیم در استفاده از مهارت و تخصص، مسؤولیت مدنی خود را بررسی کنید و با شناخت کامل به ایجاد زیرساخت های مدیریت‌شده برای امنیت و آسایش و آرامش گروه مخاطب اقدام کنید.
زمانی که ما به‌عنوان ارائه‌دهنده خدمات و مجری برنامه اقدام به‌قرار دادن تابلوهای احتیاط در مسیرهای هدف گردشگری کنیم، زمانی که احتیاط ها و هشدارهای لازم را به گردشگران از طریق تابلوهای اطلاع‌رسانی اعلام کنیم. در صورت بروز هرگونه حادثه براثر بی‌احتیاطی، بی‌توجهی به علائم و یا انجام رفتارهای هیجانی مسؤولیت بر عهده کیست؟ زمانی که بیمه‌گر در ارائه خدمات اقدام به بیمه مسئولیت مدنی می کند و یا در خصوص بیمه شخص ثالث وسیله نقلیه، میزان پوشش و پرداخت خسارت را به احراز مسئولیت بیمه گذار منوط کرده و در استثنائات پوشش بیمه ای در خصوص حوادث ناشی از عدم رعایت قوانین، قصد و عمد بیمه گذار در حادثه، بالا بودن ریسک رفتار بیمه گذار و مواردی ازاین‌دست هشدارهای لازم را ارائه می کند لذا مدیریت زیرساخت و ایجاد استاندارد در توسعه و پایداری هر فعالیت بسیار حائز اهمیت خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
