تحریریه ماهنامه خدمات شهری
در این آمار 10 شهر خطرناک دنیا به ترتیب بالا بودن ریسک زندگی فهرست شده اند.
1- بوگوتا، کلمبیا
با وجود افزایش تعداد نیروهای پلیس و گشت های روزانه، اما وجود تعداد زیاد باندهای تبهکار که در زمینه مواد مخدر در کلمبیا فعالیت دارند و برای انجام کار خود دست به هر خشونتی می زنند، بوگوتا پایتخت این کشور شمالی قاره آمریکای جنوبی را به خطرناک ترین شهر دنیا تبدیل کرده است. تعداد خودروی های بمب گذاری شده برای کشتن پلیس و مقامات مسئول چندین سال است که بشدت بالا رفته و داشتن شغل پلیسی در این شهر جزو خطرناک ترین کارهای دنیا محسوب می شود. آمار آدم ربایی به منظور دریافت پول و یا موافقت با درخواست آدم ربایان نیز در این شهر هشت و نیم میلیون نفری بالاست.
2- سیوداد خوآرز، مکزیک
این شهر در شمال مکزیک و هم مرز با آمریکاست و بالاترین نرخ در حال رشد میزان جرم و جنایت در دنیا را داراست. این شهر یک و نیم میلیون نفری یکی از دروازه های ورود موادمخدر به آمریکا و کانادا است. به حدی نرخ جرائم در این شهر بالا رفته که از آن به عنوان منطقه جنگی نام برده می شود. پلیس مکزیک کارتل های مواد مخدر خوآرز را عامل میزان بالای جرم و انجام بمبگذاری ها می داند و ناظران، این واقعه را نشانه افزایش تشدید درگیری ها بین کارتل های مواد مخدر و دولت مکزیک ارزیابی می کنند. از سال ۲۰۰۶ میلادی که "فیلیپه کالدرون" رئیس جمهور مکزیک علیه این کارتل ها به ارتش متوسل شد، بیش از ۲۵ هزار نفر در مکزیک و بویژه در این شهر در خشونت ها جان خود را از دست داده اند.
3- سنت لوئیس، میسوری آمریکا
بر اساس آمار پلیس آمریکا موسوم به FBI شهر سنت لوئیس در ایالت میسوری آمریکا از نظر میزان جرم و جنایت، تجاوز، دزدی و زورگیری یکی از خطرناکترین شهرهای آمریکاست. میزان نرخ جرم در این شهر پنج برابر نرخ جرم در دیگر شهرهای آمریکاست. در شهر سنت لوئیس آمریکا از هر 100 هزار نفر، دو هزار و 70 نفر مرتکب جرائم خشونت آمیز می شوند.
4- پورتو - پرنس، هائیتی
پورتو پرنس پایتخت کشور کوچک هائیتی است و حدود دو میلیون نفر جمعیت دارد. میزان خشونت خانگی و شهری در این شهر بسیار بالا گزارش شده و این نرخ جرائم بوِیژه بعد از وقوع زلزله مخرب ۱۲ ژانویه 2010 و بی ثباتی سیاسی ناشی از آن بالا رفته است. پلیس به مفهوم واقعی در این شهر وجود ندارد و در واقع پایتخت و برخی از شهرهای دیگر در اختیار باندهای تبهکار است. این کشور در رده یکی از بالاترین میزان صادرات غیرقانونی موادمخدر به قاره آمریکای شمالی است.
5- موگادیشو، سومالی
در سال 2010 حمله گروه های شبه نظامی به ارتش دولتی و نیروهای سازمان ملل در این شهر آغاز شد. موگادیشو پایتخت کشور آفریقایی سومالی است و حدود دو میلیون نفر جمعیت دارد. میزان بمب گذاری های نیروهای درگیر با دولت در این شهر بسیار بالاست. بکارگیری کودکان به عنوان سربازان جنگی نیز به بالا بودن نرخ جرایم در این کشور یاری رسانده است.
6- کاراکاس، ونزوئلا
کاراکاس پایتخت کشور ونزوئلا است. این کشور در محدوده کشورهای آمریکای لاتین واقع است. رشد این شهر در سالیان اخیر به صورتی بی‌برنامه و بدون کنترل بوده است. هیچگونه برنامه‌ریزی جمعیت‌شناختی تاکنون در شهر انجام نشده‌است، به همین دلیل هنوز می‌توان مناطق و محلاتی را در کاراکاس یافت که فاقد سیستم‌های برق و آب‌رسانی هستند، نیازی به ذکر دیگر خدمات همچون مدرسه، بیمارستان، پاسگاه پلیس، اداره آتش‌نشانی و غیره نیست. بنابراین، بسیاری از مناطق حومه و محلات شهر همچون مناطق بی‌قانونی هستند که در آن جرم و ناامنی شب و روز بیداد می‌کند. کاراکاس، همچون دیگر شهرهای آمریکای لاتین، از بهترین نمونه‌های «توسعه بدون برنامه و حمایتی» است که در نتیجه شهری جدید و ثروتمند اما هم‌زمان مبتلا به بی‌قانونی و فقر فزاینده ایجاد می‌شود. یکی از بالاترین نرخ های قتل در دنیا در این شهر صورت می گیرد.
7- پورت مورسبی، پاپوآ گینه نو
پورت مورسبی پایتخت کشور پاپوآ گینه نو است. اگر قصد سفر به این شهر را دارد به احتمال زیاد مورد سرقت مسلحانه قرار خواهید گرفت و ممکن است سهواً یا عمداً کشته شوید.
8- گروزنی، چچن روسیه
شهر گِروزنی مرکز جمهوری چچن در روسیه است. واژه گروزنی روسی است و معنی آن مخوف یا ترسناک است. حکومت این منطقه نیمه خودمختار درگیری بسیاری با حکومت مرکزی روسیه دارد و بی قانونی در این شهر بیداد می کند. در سال 2003 این شهر از سوی سازمان ملل مخروبه ترین شهر دنیا لقب گرفت.
9- سانتو دومینگو، دومینیکن
سانتو دومینگو پایتخت کشور جمهوری دومینیکن است. نرخ دزدی بسیار بالاست و سارقان حرفه ای و قاچاقچیان مواد مخدر به سهولت و بدون مخفی کاری به اقدامات خود مشغولند.
10- مظفرآباد، کشمیر پاکستان
شهر مظفرآباد مرکز استان آزاد کشمیر است. این منطقه از جمله مناطق ناامن جنگی بین هند و پاکستان است. این جنگ پس از حمله عشایر پاکستانی و تصرف بخش‌هایی از کشمیر توسط آنان آغاز گشت. نیروهای نظامی هند، مناطق مرکزی و شمالی ایالت کشمیر را تحت کنترل درآوردند. با دخالت سازمان ملل متحد و تعیین خط آتش میان دو کشور به طول ۷۷۲ کیلومتر، به سردی گرایید ولی بی قانونی و اجرای قانون توسط خود اشخاص تبدیل به مسئله ای روزمره در این شهر شده است.
