به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، اوریگامی یا کاغذ تا شده یا بنا به قول مردم ایران کاغذ و تا، هنر تا کردن کاغذ برای به وجود آوردن اشکال و اشیای تزیینی و حتی وسایل مصرفی و سرگرمی‌های کودکانه است. کلمهٔ “Origami”متشکل از دو کلمهٔ “ori” و “gami” است، که”ori” به معنای تاکردن و “gami” تغییر یافتهٔ کلمهٔ “kami” به معنای کاغذ است.
سابقه این هنر سنتی از بازی‌های ساده کودکانه آغاز می‌شود و به هنری پیچیده می‌رسد. هنر اوریگامی در آیین‌ها و رسوم خاص ژاپنی و همچنین برای مصارف آموزشی، تفریحی و علمی کاربرد دارد. امروزه در بسیاری از سازه‌های فضایی، در صفحات خورشیدی ماهواره‌ها و سقف‌های تاشونده، از این هنر و دانش استفاده می‌کنند.
تاریخچه اوریگامی
همچون بسیاری از دیگر هنر‌های باستانی، تاریخ‌دانان اطلاع دقیقی از زمان پیدایش اوریگامی ندارند. با توجه به این نکته که کاغذ در قرن دوم بعد از میلاد در چین اختراع شده است، پس هنر تا زدن کاغذ هم می‌باید از همان زمان آغاز شده باشد. کمی بعد ژاپن هم شروع به تولید کاغذ کرد و اوریگامی به شکل امروزی آن پدید آمد.
این هنر در ابتدا، تنها در مناسبت‌های رسمی مورد استفاده قرار می‌گرفت و بعد‌ها به تدریج نوع تفریح شروع به گسترش کرد، به نحوی که حدودا از ۱۵۰ سال پیش کاملا شناخته شد. اصول اوریگامی خلاق توسط استادان ژاپنی، چون آکیرا یوشیزاوا و کوشو اوچی یاما در دهه ۵۰ میلادی و استادان غربی مثل رابرت هاربین، گرشون گمن و سام رندلت توسعه یافت.
روش نموداری که امروزه کاربرد دارد نیز به نام همین افراد ثبت شده است. آن‌ها همچنین تلاش فوق العاده‌ای برای ایجاد ارتباط در بین تازنندگان ناشناخته و قدیمی کاغذ کردند تا بتوانند انجمن اوریگامیست‌ها را به نحوی شایسته ایجاد نمایند.
در قدیمی‌ترین آثار بر جای مانده، استفاده از اوریگامی در نوعی آیین مذهبی به نام کاتاشیرو در ژاپن یافت شده است که در دوران باستان و در آیین‌های سینتو در معبد «اس» به کار می‌رفت. کاتاشیرو نمایش نمادین الوهیت است که از کاغذ مخصوصی به نام جینگو یوشی یا کاغذ معبد، بریده می‌شد.
آثار امروزی از این مراسم را می‌توان در بریده کاغذ‌هایی از هیکل انسان که اینک در مراسم تطهیر به کار می‌رود، مشاهده کرد. این گونه عروسک‌های کاغذی را در فستیوالی که در ماه مارس برگزار می‌شود، می‌توان یافت.
همچنین این گونه دست ساخته‌های اوریگامی با نام جوهی یا شید، در آیین‌های تطهیر شینتو نیز که با روشی ویژه به همراه بریدن و تا کردن کاغذ اجرا می‌شود، قابل مشاهده است.
هنر اوریگامی در آداب معاشرت اجتماعی نیز نقش مهمی دارد. راه‌های متعددی در تا کردن کاغذ برای هدیه‌ها وجود دارد که از آن در مناسبت‌ها و روز‌های خاص سال استفاده می‌شود. یکی از این مناسبت‌ها، مراسم ازدواج است که کاغذ‌ها به صورت پروانه تا می‌شود و با آن، روی بطری‌های نوشیدنی را تزیین می‌کنند.
از چنین تزیینی در مراسم تدفین نیز استفاده می‌شود. علاوه بر این، از این گونه تزیین‌ها در ساختن نوشئی -تزیین روی هدایا و تاتو – کیف پول کاغذی یا کیفی که در تای لباس کیمونو جای می‌گرفت نیز استفاده می‌شد.
نوشئی اختصار کلمه نوشئی آوابی است که در اصل صدف خشکی بود که به معنی تماد شگون و خوش یمنی بر روی بسته‌های هدایا الصاق می‌شد. بعد‌ها به جای این صدف از کاغذ تا شده با همان شکل صدف به همراه حروف نگاشته بر روی آن (نوشئی) استفاده شد که شکل آن به صورت یک شش ضلعی دراز است که از تا کردن یک کاغذ مربع شکل به دست می‌آید.
این ساخته سپس با‌بند‌های طلایی و نقره‌ای و یا قرمز و سفید که، به آن‌ها میز وهیکی می‌گویند، بسته‌بندی می‌شود. این شکل مانند طلسم‌هایی است که امروزه در معابد شینتو فروخته یا هدیه داده می‌شود.
از هنر اوریگامی در ژاپن عهد باستان اطلاع زیادی در دست نیست، زیرا کمیاب بودن کاغذ و ارزشمند بودن آن مانع از استفاده‌های هنری از آن می‌شد. با بررسی‌های به عمل آمده، این احتمال وجود دارد که این هنر از دوره هین در بین سال‌های ۷۹۴ تا ۱۱۸۵ میلادی شروع شده باشد.
در آثار به دست آمده در کتاب‌های این دوره که نحوه تاکردن کاغذ در آن رسم شده، چنین مشخص است که در ابتدا تنها با تا کردن کاغذ و بدون برش، اوریگامی ساخته می‌شد که این شیوه تا ابتدای دوره مورو ماچی ادامه داشت (۱۵۶۸ – ۱۳۳۲ میلادی). سپس در دوره ایدو (۱۸۶۸ – ۱۶۰۰ میلادی) تکنیک‌های دیگری از قبیل تا کردن، پریدن و رنگ کردن کاغذ مرسوم شد.
تا دوره تایشو (۱۹۲۶- ۱۹۱۲ میلادی) حدود ۱۵۰ نوع مختلف اوریگامی شامل درنا، قورباغه، کشتی‌های حامل گنج، انواع سبد‌ها و بادبادک و مجسمه‌های جنگجویان ساخته می‌شد که این تکنیک ویژه از والدین به فرزندان منتقل می‌گشت. اوریگامی معاصر و مدرن، برش کاغذ را نیز همراه دارد که در ساخت مجسمه‌های کاغذی به نام کو می‌گامی که تلفیق کاغذهاست، (برش تنها به عنوان جزء فرعی اوریگامی) استفاده می‌شود. در این گونه اوریگامی جنس و کیفیت کاغذ‌ها با یکدیگر تفاوت دارند.
اوریگامی برای آموزش و هنر
در اواخر دوره می‌جی و دوره تائیشو از اوریگامی به عنوان وسیله کمک آموزشی در کودکستان‌ها و مدارس ابتدایی استفاده می‌شد؛ به ویژه از زمانی که کاغذ چهارگوش رنگی به صورت گسترده تولید شد. در آغاز دوره شووا خلاقیت در آموزش و پرورش ژاپن مورد تأکید قرار گرفت و از اوریگامی انتقاد شد، چون کودکان می‌بایستی با کاغذ، کار‌های استاندارد انجام می‌دادند.
اخیرا مجددا اوریگامی به عنوان یک تکنیک آموزشی مورد استقبال قرار گرفته است؛ به ویژه برای تدریس مفاهیم ارتباط بین سطح و حجم. هنر جدید اوریگامی به طور کلی تکنیک‌های رنگ‌آمیزی و برش را به کار نمی‌برد بلکه الگوی اصلی نشان دادن احجام است.
نکاتی برای علاقه‌مندان اوریگامی تازه‌کار
۱- محلی را که قرار است در آن جا تا بزنید، انتخاب کنید. یک محل ایده آل دارای یک میز وسیع و مسطح با فضای کافی برای قرار دادن آرنج‌ها، باز کردن کتاب و جزوات دستورالعمل و البته نور کافی و مناسب است. یادتان باشد که حتما یک سطل کاغذ باطله هم دم دستتان بگذارید تا احیانا اولین کار‌های ناموفق‌تان را در آن بریزید. در ضمن بد نیست مقداری مواد استرس زدا مثل شکلات و نوشیدنی‌های داغ هم در دسترستان باشد.
۲-هرجا و هر وقت که کاغذ را تا بزنید، خط تا هم ایجاد کرده‌اید. همیشه باید کاغذ را در همان بار اول و جای صحیح تا بزنید، چون خط تای ایجاد شده روی کاغذ را نمی‌توانید مثل اثر مداد با پاک کن از بین ببرید.
۳-کاغذ را به آرامی در محلی که باید باشد، قرار دهید. چند ثانیه دیگر هم صرف کنترل محل دقیق لایه‌ها، لبه‌ها و دستورالعمل‌های لازم کنید.
۴- وقتی از نظم و ترتیب همه چیز مطمئن شدید، کاغذ را با یک دست در محل نگه دارید. دست دیگر شما باید برای تا زدن کاغذ آزاد باشد. مثل همه‌ی استاد کار‌ها، هر طور که مایلید با دست راست و یا چپ تا بزنید.
۵. اول از وسط لبه تا شده شروع کنید. با نوک انگشت (نه ناخن ابتدا از یک طرف مرکز لبه و بعد از طرف دیگر آن به سمت بیرون بکشید.
۶- وقتی جای تا مشخص شد، با هر دو انگشت به طور همزمان و از وسط لبه به سمت بیرون بکشید. خط تا عمیق‌تر می‌شود. نوک انگشتان شما نقش اتویی را دارند که قرار است خط تا به شلوارتان بیاندازد.
۷-هیچ وقت از یک طرف و به سمت داخل، خط تا نیاندازید، زیرا می‌تواند باعث «چین خوردن» کاغذ بشود. اگر عجولانه رفتار کنید، احتمالا نیاز به اصلاحات بعدی خواهد بود. کار با خط تا‌های اصلاحی بسیار مشکل است و می‌تواند مدل شما را بد نما کند.
۸-با شناختن بیشتر اوریگامی، متوجه خواهید شد که همیشه هم نیاز به خط تای عمیق نیست و گاهی اوقات یک خط تای ملایم نتیجه‌ی بهتری در شکل نهایی دارد. اصلا لازم نیست
۹-صبر و حوصله موهبتی است که در دنیای اوریگامی به آن احتیاج دارید. شما به دنبال یافتن طرحی هستید که به تدریج (یا فورا) سبب پیشرفت شما در تا زدن شود. ولی بهتر است بدانید که در این کار هم مثل هر کار دیگر، هیچ راه میانبری برای کسب مهارت وجود ندارد. شما باید سعی و تلاش کنید و به خودتان وقت بدهید. شاید شروع با جالب‌ترین و پیچیده‌ترین پروژه‌ها وسوسه‌انگیز باشد، ولی مسلم راه درستی برای تقویت اعتماد به نفس نیست.
۱۰-دقت نقشی حیاتی دارد، چون اشتباهات به سرعت زیاد می‌شوند. همیشه کاغذ را دورتر از خودتان تا بزنید و نه خیلی نزدیک. با دستان تمیز تا بزنید. تا زدن لبه به لبه آسان‌تر از تا زدن روی خط تاست.
۱۱-اگر واقعا در ساختن یک شکل دچار مشکل شدید، مجددا با یک کاغذ جدید امتحان کنید.
۱۲-حتما از مربع بودن مربع‌تان مطمئن شوید (آن را اندازه‌گیری کنید).
۱۳-وقتی طرحی را برای اولین بار می‌سازید، از کاغذی با ابعاد بزرگتر از معمول استفاده کنید. به جای تای تپه‌ای کاغذ را برگردانید و تای در‌های بزنید.
۱۴-همیشه یک مرحله جلوتر را هم نگاه کنید تا بدانید که به دنبال چه هستید. از کسب تجربه با یک مدل نترسید.
۱۵-اشتباهات اوریگامی خودتان را نگه دارید، چون می‌توانند ایده‌های خلاقی را سر راهتان قرار دهند.
۱۶-گاهی اوقات می‌توانید به جای یک خط تای عمیق یک تای ملایم بزنید. جهت جلوگیری از ایجاد خط تا‌های ناخواسته، از یک شابلون کاغذی برای زوایا و فواصل استفاده کنید.
نکات جالبی در مورد اوریگامی
-فقط مدت ۵۰ سال است که کلمه اوریگامی در زبان انگلیسی استفاده می‌شود.
-می‌توانید یک تکه کاغذ را بیش از هفت بار تا‌زده، نصف کنید و می‌توانید با تا زدن کاغذ، معادلات درجه ۲ و درجه ۳ ریاضی را حل کنید.
– قدیمی‌ترین کتاب اوریگامی شناخته شده به نام «هیدن سن بازورو اوری کاتا» در سال ۱۷۹۷ نوشته شده است.
-ابعاد بزرگ‌ترین جرثقیل اوریگامی ۳۵۶۶۵ متر است. کوچک‌ترین آن توسط آکیرا نایتو و با مربعی به ابعاد ۰/۲۵ میلی متر از نوار ضبط صوت ساخته شده است.
– ساده‌ترین مدل اوریگامی فقط یک تا و پیچیده‌ترین آن بیش از ۲۰۰ تا، دارد.
-متجاوز از ۲۰۰ گونه فیل اوریگامی وجود دارد.
-می‌توانید مدل‌های اوریگامی را با مواد خوراکی، فلز، توری، اسکناس و مسلما کاغذ بسازید.
-پاپام (افرادی که همراه با خوردن ماسالا، کاغذ تا می‌زنند) نام انجمنی است که وقف اوریگامیست‌هایی شده که در حال خوردن خورش تند کاغذ هم تا می‌زنند.
-سابورو کاسه، با وجود نابینایی، خالق و مدرس اوریگامی بود.
ابزار اوریگامی
در حقیقت تنها ابزار مورد نیاز شما برای اوریگامی کاغذ و دستانتان هستند (به علاوه‌ی علاقه). ولی باز هم به چند وسیله‌ای که می‌توانند به بهتر تا زدن شما کمک کنند، اشاره می‌کنم.
ابزار تازدن: عبارت از یک وسیله باریک کوچک با سری گرد و کمی شبیه به یک چاپ استیک کوتاه است. نوع سنتی آن از جنس استخوان و انواع مدرن آن پلاستیکی و چوبی هستند که می‌توانید به قیمت ارزان تهیه کنید. در حالی که بعضی از اوریگامیست‌ها، طرفدار پر و پا قرص این وسیله هستند، گروه دیگری آن را به دیده‌ی تحقیر می‌نگرند. در هر حال تصمیم با خود شماست!
ابزار برش: یک ابزار برش دورانی به ابعاد A ۳ برای آماده‌سازی مربع‌های یک دست ایده آل است. انواع گیوتینی آن بهترین انتخاب برای صفحات بزرگ هستند که در عین حال می‌توانند بسیار خطرناک هم باشند. اگر تصمیم به خرید ابزار برش دارید، حتما مطمئن شوید که کاغذ را با زوایای قائمه می‌برد!
تاریخچه‌ی نماد‌های اوریگامی
در روز‌های آغازین هنر اوریگامی، هیچ گونه سیستم منطقی و مدونی برای دستورالعمل‌های آن وجود نداشت. حتی تا اوایل قرن بیستم نیز از نماد‌های متفاوتی برای نمایش تا‌ها، استفاده می‌شد. پس واقعا تعجبی ندارد، اگر این هنر برای زمانی چنین طولانی ناشناخته مانده باشد. در اوایل دهه ۵۰ میلادی، یک استاد اوریگامی ژاپنی به نام آکیرا یوشی زاوا، اولین کتاب خود را منتشر کرد. او در این کتاب سعی کرده بود که به کمک خطوط نقطه چین و فلش‌ها، تصاویر آثار کاغذی خود را بکشد.
در سال ۱۹۵۶، رابرت هاربین از آفریقای جنوبی، کتابی تحت عنوان «جادوی کاغذ نوشت». وی در این کتاب یک سری روش‌های معمولی را با نام‌هایی مثل «تای فشاری» و «تای چین دار» معرفی کرده است. او همچنین با همکاری شخصی آمریکایی به نام سام راندلت، نماد‌های اوریگامی را خلق کرد.
این نماد‌ها هر چند به ظاهر تفاوت دارند، اما بدون شک تأثیر گرفته از نماد‌های پوشی زاوا هستند. در حال حاضر نیز نماد‌های موجود در آخرین مجموعه بین المللی تهیه شده توسط همین دو نفر به انضمام کمی اضافات، به عنوان اساس طرح‌های اوریگامی مدرن شناخته می‌شوند.
ده روش اوریگامی
آبستره (انتزاعی)
منظور از آبستره تنها نوعی طبقه‌بندی برای مدلی که نمی‌توانید درکش کنید نیست. تعداد محدودی از اوریگامیست‌ها با ذهن‌هایی کاملا انتزاعی اصرار در خلق مدل‌های آبستر‌های دارند که هر چند هیچ معنای خاصی ندارند، ولی بسیار زیبا و جالب هستند.
مچاله کردن
این تکنیک توسط پل جکسون آغاز و در ابعاد وسیعی به وسیله‌ی وینست فلادرر فرانسوی گسترش یافت. روش مچاله کردن شامل چند تکنیک ساده‌ی اوریگامی است که در اساس عبارت از چندین بار مچاله کردن کاغذ به شکل یک توپ قبل از تا زدن است.
حجرهای
اوریگامی حجرهای به روشی گفته می‌شود که در آن تعدادی واحد‌های هندسی متشکل از لبه و جیب را طوری تا می‌زنید که درون یکدیگر جاسازی شوند. مدل نهایی باید بدون نیاز به مقدار زیاد چسب، کاملا درهم قفل شود!
کاربردی
منظور از کاربردی مدل‌های قابل استفاده‌ای مثل پاکت، زیربشقابی، جعبه، فنجان، ظرف و در پوش‌های مختلف هستند. فصل ۵ شامل کاسه و گلدان است.
پیورلند
روش پیورلند، توسط جان اسمیت در انگلستان مطرح شد و سیستمی را پیشنهاد کرد که فقط از یک سری خط تا‌های تپه‌ای و در‌های تشکیل می‌شود (بدون هیچ تای وارونه، فرورفتگی وغیره). جالب این جاست که با وجود محدودیت‌های دست و پاگیر این روش، باز هم تعداد زیادی طرح‌های فوق العاده جالب خلق شده‌اند.
واقع‌گرایانه
در روش اوریگامی واقع‌گرایانه، تأکید بر خلق یک مدل کاملا دقیق، شامل تمام ریزه کاری‌های مدل اصلی است. به عنوان مثال یک عنکبوت شش پا قابل قبول نیست. معمولا اوریگامی واقع‌گرایانه شامل طرح‌های پیچیده و مراحل متعدد است.
موزاییک فرش
با روش موزاییک فرش، انواع تکنیک‌های پیچ را به کار می‌برید. در کاغذ، تا‌های از پیش تعیین شده ایجاد میکنید و سپس با طرح‌های آجری یا موزاییکی کاغذ را تامیزنید. مدلی فوق العاده زیبا خلق می‌شود که البته مستلزم داشتن تکنیکی بدون نقص چه در خط تا انداختن و چه در تا زدن است. می‌توانید موزاییک فرش را در فصل ۶ ببینید.
نهایت واقع گرایی
این روش در دهه ۷۰ میلادی، توسط شخصی نروژی به نام اتو نورداستورم کشف شد. در این روش ابتدا کاغذ کاملا کیپ دور مدل پیچیده می‌شود (مثلا یک گوزن شاخ دار) و بعد در حالی که شکل مدل در کاغذ حفظ شده، خود مدل اصلی از درون کاغذ خارج می‌شود.
اوریگامی مجازی
این روش، مناسب‌ترین انتخاب برای اوریگامیست‌های تنبل است. شما به جای ساختن مرحله به مرحله‌ی مدل، تمام اشکال آن را تنها در ذهن‌تان دنبال میکنید. شاید گاهی هم مجبور شوید انگشتتان را تکانی بدهید. تازه بعد از این است که می‌توانید با خالق مدل درباره‌ی اثرش بحث کنید. البته روش اوریگامی مجازی برای خلق اوریگامی متحرک با استفاده از نرم‌افزار فلش مناسب است.
تای خیس
در روش تای خیس، از کاغذی استفاده می‌شود که در خمیر آن چسب به کار رفته تا الیاف چوب به هم بچسبند. اگر کاغذ را قبل از تا زدن خیس کنید، چسب به تدریج شروع به حل شدن می‌کند، کاغذ در اثر خشک شدن سفت می‌شود و در نتیجه فرمی را که به آن داده‌اید حفظ می‌کند. به این ترتیب حالت سه بعدی و انحنا‌های مدل بعد از تا خوردن هم همچنان باقی می‌ماند.
ده اوریگامیست خارق العاده
دیوید بریل
دیوید یک هنرمند و اوریگامیست انگلیسی است. او بیش از سی سال به خلق آثار فوق العاده‌ای پرداخته که نمایش بی‌نظیری از ترکیب استادانه‌ی تکنیک و هنر هستند. وی که از دهه ۷۰ میلادی به تا زدن کاغذ و خلق مدل مشغول بوده، رئیس و معاون سابق انجمن اوریگامی انگلستان نیز بوده است. او یک سفیر شناخته شده و محبوب اوریگامی در سراسر دنیاست. می‌توانید کتاب او را به نام «اوریگامی باشکوه» بخوانید.
توموکو فوسه
توموکو یک زن اوریگامیست ژاپنی است که به مدت بیست سال روش‌های بسیار خلاقانه‌ی خود را به کار برده است. به خصوص در طرح‌های حجره دار مثل جعبه‌ها، ستاره‌ها و چند وجهی‌ها. او متجاوز از شصت کتاب از جمله «جعبه‌های مسحور‌کننده‌ی اوریگامی و اوریگامی واحدی: تغییر شکل‌های چند بعدی» نوشته است که شامل طرح‌های فوق العاده زیبای رنگی هستند.
توموکو در نقاط مختلف جهان کلاس‌های آموزشی و نمایشگاه‌های بی‌نظیری برپا کرده است. شخصیت خونگرم و متواضع او سبب محبوبیت فوق العاده‌اش در تمام انجمن‌های اوریگامی شده است.
پل جکسون
پل یک اوریگامیست هنرمند انگلیسی است که در تمام طول زندگی‌اش با به چالش کشیدن قواعد اوریگامی به خلق آثار بدیع و زیبا پرداخته است. از نظر او زیبایی اوریگامی از هر تکنیکی مهم‌تر است و با خلق مدل‌های ساده لذت می‌آفریند. پل سردبیر سابق مجله‌ی اوریگامی انگلیس و صاحب کتاب‌های زیادی با موضوعاتی شامل اوریگامی کلاسیک است.
اریک جویزل
اریک هنرمندی فرانسوی است که شهرت وی بیشتر به دلیل مدل‌های صورت و فیگور‌های انسان است که نمایان‌گر عمق احساسات و عواطف او هستند. بی‌شک مطالعات طولانی وی در هنر طراحی و مجسمه‌سازی هم کمک بزرگی به خلق آثار فوق العاده‌اش کرده است. نوع تا زدن او تقریبا برای هیچ بشری قابل تکرار نیست!
اریک نمایشگاه‌های بی‌شماری در سراسر دنیا بر پا کرده است. آثار پیچیده‌ی او نفس گیرند. ماه‌ها طول کشید تا مدل افسانه‌ای پنگولین (مورچه خوار فلس دار) را خلق کند و بیش از یک هفته را صرف تا زدن آن نمود. از این مدل تنها دو نمونه‌ی تا‌زده باقی مانده است!
رابرت لنگ
رابرت لنگ آمریکایی، فیزیکدان و متخصص لیزر سابق است که در حال حاضر به عنوان پیشتاز در طراحی و تا زدن مدل‌های اوریگامی شهرت جهانی دارد. او بیش از ۳۰ سال را صرف تا زدن کاغذ و خلق آثارش کرده است. کار‌های وی شامل سوژه‌های بسیار متنوعی همچون، گوش ماهی‌ها، گل‌ها، حشرات و حیوانات هستند. رابرت برای طراحی نرم‌افزار منحصر به فرد خود در مکان‌یابی نقاط تا زدن (مرجع‌یابی) و رسم الگو‌های خط تا برای اشکال خاص کاغذ (درخت ساز) در واقع انقلابی در طراحی اوریگامی به وجود آورده است. جالب این جاست که با وجود داشتن چنین امتیازاتی، هنوز هم انسانی متواضع و خونگرم باقی مانده است.
مایکل لافوس
مایکل یک هنرمند آمریکایی است که گویا به هر تایی که می‌زند زندگی هم می‌بخشد. او با الهام از استاد آکیرا یوشی زاوا (در همین فصل)، توانست گیاهان و آبزیان کوچک را با زیبایی و هنرمندی حیرت‌انگیزی خلق کند. او یک اوریگامیست واقعی است که برای تا زدن هر مدل خاص یک کاغذ مخصوص هم می‌سازد.
رابرت نیل
رابرت یک آمریکایی است که از اواخر دهه ۵۰ میلادی به خلق آثاری بدیع و تأثیر‌گذار پرداخته که در گروه طراحی‌های ساده» قرار می‌گیرند. او در بعضی از طرح‌های خود مهارتش را همچون یک شعبده باز به رخ می‌کشد. نکاتی را در اختیار شما می‌گذارد که بتوانید مدل را همراه با داستانی هیجان‌انگیز معرفی کنید. کار‌های او هرگز کسل‌کننده نیستند!
فیلیپ شنا
فیلیپ در فیلیپین به دنیا آمد. ابتدا به هنگ کنگ و سپس به آمریکا رفت. او در سال ۲۰۰۴ در گذشت. وی متجاوز از ۴۰ سال به خلق طرح‌های هندسی پرداخت که از زیبایی و تأثیر فوق العاده‌ای برخوردار بودند. او علاقه به کار کردن با الگو‌های ساده‌ی خط تا داشت و مایل بود تا با طبیعی‌ترین روش تا زدن و بدون توسل به زور، تا خوردن خط تا‌ها را در محل‌های مورد نظر ببیند.
نتایج حاصل از این روش، طرح‌هایی هستند که اغلب سه بعدی و با استفاده از کشیدگی کاغذ خلق شده‌اند. هر چند کار‌های فیلیپ به شکلی فراگیر شناخته شده نیستند، اما در عوض مورد توجه خاص کسانی هستند که آن‌ها را می‌شناسند. می‌توانید آثار وی را در «گلچین تا‌های هندسی» و «تا‌های هندسی بیشتر ببینید.
هرمن وان گوبر گن
هرمن یک خلاق بلژیکی است. او ادعا دارد که هر یک از مدل‌های جدیدی که خلق می‌کند، جنبه‌های ابتکاری متفاوت و جدیدی دارد. استاندارد آثارش را چنان بالا می‌داند که اغلب تنها سالی یک طرح ارائه می‌دهد و البته ارزش انتظار را دارد.
آکیرا یوشیزاوا
آکیرا یوشیزاوا، استاد بزرگ اوریگامی ژاپن است که حق زیادی به گردن اوریگامی به شکلی که ما امروز می‌شناسیم دارد. او ادعای خلق بیش از ۵۰۰۰۰ طرح را دارد که تنها بخش کوچکی از آن‌ها منتشر شده است. یک عمر مطالعه هنر، مهارت‌های هنرمندانه و رفتار متواضعانه‌ی وی، استاندارد بسیار بالایی را در نزد اوریگامیست‌های دیگر برایش به همراه آورده است.
یوشیزاوا در طول زندگی‌اش همیشه به عنوان سفیر فرهنگ ژاپن در سراسر دنیا مورد استقبال قرار گرفته است. در سال ۱۹۸۳، امپراطور هیروهیتو، او را به دریافت نشان خورشید تابان، یکی از مهم‌ترین نشان‌هایی که یک ژاپنی می‌تواند در طول عمرش بگیرد، مفتخر کرد. او در سال ۲۰۰۵ درگذشت.
درنا – اوریگامی محبوب
شکل درنا بسیار متداول است که در طرح‌های اغلب لباس‌های محلی و وسایل منزل استفاده می‌شد. امروزه درنا سمبل اوریگامی است، زیرا بر اساس یک سنت ژاپنی، اقوام و دوستان بیماران برای بهبودی و تسکین آن‌ها با ساختن هزار درنای کاغذی دعا می‌کنند.
ساداکو و هزار درنای کاغذی، نام یک کتاب محبوب دوران کودکی ما است که داستان آن در مورد ساداکو ساساکیدختر بچه‌ای ژاپنی بود که زمانی که فقط ۲ سال داشت، حادثه انفجار هسته‌ای در هیروشیما اتفاق افتاد. ساداکو در یازده سالگی، مشخص شد به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد رادیواکتیو در کودکی به لوسمی مبتلا شد.
مدت‌ها در بیمارستان بستری بود و تنها آرزویش این بود تا روزی سلامت کامل خود را به دست بیاورد. یک روز دوست بسیار صمیمی اش به او گفت که بر اساس یک افسانه قدیمی، هر کس بتواند هزار درنای کاغذی بسازد، به آرزویش می‌رسد.
ساداکو که آرزویی جز سلامتی و زندگی عادی نداشت، دست به کار ساختن درنا‌های کاغذی شد. اما بیماری او سرسخت‌تر از این حرف‌ها بود…
کاربرد اوریگامی
کاربرد اوریگامی در کیهان شناسی: تا کردن تلسکوپ‌های فضایی و آینه‌های خورشیدی
کاربرد اوریگامی در ریاضیات: رابطه عمیق و تنگاتنگ ریاضیات و اوریگامی انکار ناپذیر است، به عنوان مثال به حل مسئله سکه قسمت کردن زاویه.
کاربرد اوریگامی در زیست‌شناسی: حل مسئله چگونگی چین خوردن چین‌ها که نقش زیادی در مبارزه با سرطان‌ها و عفونت‌ها خواهد داشت.
کاربرد اوریگامی در مهندسی: در طراحی انواع وسایل مانند ایربگ خودرو‌ها استفاده می‌شود.
کاربرد اوریگامی در زندگی روزمره: Origami Folding نقشه‌های جغرافیایی یا مثلاً نقشهٔ سیستم حمل و نقل شهری از مواردی است که امروزه مطرح شده و با کمک اوریگامی می‌توان به عنوان مثال تمام قسمت‌های یک جاده را از ابتدا تا انتها به صورت متصل مشاهده کرد.
کاربرد اوریگامی در معماری: اوریگامی در طرح‌های مفهومی معماری هم کاربرد دارد. مدت‌هاست که معماران از طریق پروژه‌های مفهومی مشغول بررسی جنبه‌های مختلف «معماری مطابقت‌پذیر» هستند.
آموزش: اوریگامی موجب پرورش خلاقیت کودکان می‌شود و به آموزش مفهوم هندسه، حجم و تجسم سه بعدی، آموزش مفاهیم ریاضی و مهندسی، تقویت مهارت چشم و دست، تقویت هوش و مغز، ارزشمند کردن مفاهیم هنری و زیباشناختی، افزایش اعتماد به نفس، یادگیری صبر و شکیبایی، کمک به کاهش تنش‌ها و فشار‌های روزانه و نیز تقویت و افزایش توانایی‌های فردی و اجتماعی آن‌ها کمک می‌کند.
منابع: کتاب هنر کاغذ و تا – اوریگامی – دامیز- نیک رابینسون – ویکی پدیا – شماره دوم مجله فرهنگ مردم ایران زمین (بهار ۸۳)
