مینا میران
خاصیت خاویار
خاویار ماده‌ای پرانرژی و سرشار از انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی، اسید‌های چرب و آنتی‌اکسیدان‌ها بوده و منبعی غنی از امگا-3 می‌باشد. در تحقیقات انجام شده مشخص گردیده که خاویار و 15 نوع موجود دریایی دیگر سرشار از اسید چرب ضروری هستند. پروتئین آن دارای اسید آمینه آرژنین، هیستامین، ایزولوسین، لیزین و متیونین است. چربی آن به دو صورت عمده وجود دارد که حاوی 25 درصد کلسترول و 75 درصد لسیتین می‌باشد.
لسیتین یکی از لیپید‌های باارزش خاویار است که در تقویت سیستم اعصاب نقش بسزایی دارد. خاویار غنی از نوعی الکل چرب با زنجیره بلند است که در بدن به اسید چرب تبدیل می‌شود. این اسید چرب به دست آمده، در سنتز میلین (پوشش سلول عصبی) نقش بسزایی دارد.
خاویار در پیشگیری از بیماری‌های قلبی- عروقی و آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) موثر است، سرشار از آهن می‌باشد و مصرف آن در افراد دچار کم خونی ناشی از فقر آهن توصیه می‌شود. همچنین خاویار سرشار از ویتامین‌های D، E A و ویتامین‌های دیگر نظیر ویتامین‌های گروه B، ویتامین C، اسید فولیک و اسید پانتوتنیک می‌باشد. ویتامین A خاویار در ترمیم و نگهداری اپی تلیال، رشد استخوان و ترمیم رنگدانه مردمک چشم نقش بسزایی دارد.
ویتامین D موجود در آن موجب تعادل کلسیم و فسفر می‌شود. به علاوه خاویار، منبع ید و فسفر است و به این ترتیب مصرف آن در دوره نقاهت و پس از جراحی‌های بزرگ و بیماری‌های عفونی، نیروی از دست رفته را به سرعت به بدن باز می‌گرداند. مصرف خاویار اثرات ناشی از کلروفرم را از بین می‌برد و مصرف آن برای افراد مبتلا به سل نیز بسیار موثر است.
نحوه مصرف خاویار
خاویار خود به تنهایی اشرافی‌ترین صبحانه جهان محسوب می‌شود. بسیاری از افراد آن را به شکل خام یا همراه با زرده تخم‌مرغ یا خرده پیاز میل می‌کنند و گروهی نیز به اندازه نوک قاشق از آن را همراه با سبزیجات معطر یا قطعه کوچکی از نان و کره می‌خورند. بعضی علاقه‌مندان خاویار آن را به تنهایی و بدون نان میل می‌کنند.
برخی بوی تند ماهی مانند و طعم شور آن را دوست دارند، هر چند طعم و بوی خاویار ممکن است برای بسیاری افراد خوشایند نباشد. چگونه خاویار تازه را تشخیص دهیم؟ خاویار تازه باید درخشان و براق باشد. نباید ظاهری خرد شده و کدر داشته باشد. همچنین نباید دقیقا بوی ماهی بدهد، بلکه باید بوی ملایمی از دریا داشته باشد.
