آنتی اكسیدان های رژیمی مانند ویتامینٍ E و C همچنین می توانند یكدیگر را شارژ كنند، بدین معنا كه موجب فعال شدن مولكول غیرفعال یكدیگر می شوند. به دلیل همین اثر متقابل به نظر می رسد كه دریافت همزمان مخلوطی از آنتی اكسیدان ها موثرتر از دریافت دوز بالا ی تنها یكی از آ‌نهاست. همچنین مشاهده شده است كه آنتی اكسیدان های مختلف فعالیت های یكدیگر را تقویت می كنند.
نوع دوم آنتی اكسیدان ها، مولكول هایی هستند كه به طور طبیعی در بدن انسان وجود دارند. بعضی از این مولكول ها خاصیت آ‌نزیمی دارند. از این آنتی اكسیدان ها می توان به آ‌نزیم گلوتاتیون پراكسیداز، سوپراكسید دیسموتاز و كاتالاز اشاره كرد كه موجب غیرفعال شدن پراكسیدها و سوپراكسیدها می شوند. غلظت بالا ی این مولكول های بیوشیمیایی در بافت ها موجب آ‌سیب سلولی می شود.
امروزه تحقیقات فراوانی بر روی چگونگی تاثیر رادیكال های آزاد در بدن انسان و نقش محافظتی آنتی اكسیدان ها انجام شده است. برای مثال مطالعات متعددی نشان داده اند كه آنتی اكسیدان ها می توانند از بروز بیماری های مختلفی مانند سرطان، بیماری های قلبی و عروقی، دیابت، آ‌سم و سایر بیماری های التهابی پیشگیری كنند. همچنین تحقیقات جدید نقش مكمل های آنتی اكسیدانی را در پیشگیری از بروز بیماری های التهابی نشان داده اند.
با افزایش رفاه بشری شیوع بیماری های ناشی از تمدن و شهرنشینی افزایش یافته است. دانشمندان همچنین ضایعات و مشكلات مربوط به رادیكال های آزاد و استرس اكسیداتیو را ناشی از تغییر در نحوه زندگی می دانند. تحرک كم و رژیم های غذایی پركالری، چربی بالا موجـب افزایش استرس اكسیداتیو می شود; به همین دلیل توصیه می شود كه افراد علا وه بر داشتن یک رژیم غذائی متعادل، از مصرف میوه و سبزیجات غافل نشوند.
از منابع غذایی ویتامین C كه یكی از آنتی اكسیدان های مهم محلول در آ‌ب است می توان به مركبات اشاره كرد. همچنین روغن های گیاهی منابع سرشار ویتامین E هستند. كاروتنوئیدها نیز در سبزیجاتی مانند هویج و گوجه فرنگی یافت می شوند. ویتامین E و كاروتنوئیدها از آنتی اكسیدان های محلول در چربی هستند.
روغن های گیاهی خوراكی سرشار از ویتامین E می باشند و در عین حال كه به طور طبیعی مستعد فساد اكسیداتیوی هستند (به دلیل دارا بودن پیوندهای دوگانه فراوان)، دارای آنتی اكسیدان محـــــافظـــت كننـــــده استــرس اكسیداتیو نیــــز مــــی بــاشند. همچنین از منابع مهم فلا وونوئیدها می توان به چای، سیب و پیاز اشاره كرد. مصرف به اندازه میوه و سبزیجات حاوی آنتی اكسیدان ها باعث تعادل بین رادیكال های آزاد و آنتی اكسیدان ها شده و از تاثیر رادیكال های آزاد بر مولكول های حیاتی بدن جلوگیری می كنند.
در نهایت توصیه می شود كه افراد علا وه بر كنار گذاشتن عادات زندگی متمدن (فعالیت بدنی كم، رژیم غذایی سرشار از كالری و چربی و زندگی در محیط آ‌لوده از نظر اكسیدان های دفعی موجود در هوا) از یک رژیم كم كالری، كم چربی و سرشار از میوه و سبزیجات پیروی كنند. بدیهی است كه دانش امروز بشری تمام آنتی اكسیدان های موجود در غذاهای طبیعی را شناسایی نكرده است; بنابراین توصیه می شود به جای مكمل های غذایی، آنتی اكسیدان های مورد نیاز، از منابع مختلف غذایی (شناخته شده یا ناشناخته) تامین گردند.
برای خواندن بخش اول -آنتی اكسیدان ها: انقلابی در سلامت- اینجا کلیک کنید.
