دكتر منصور شهركی؛ ناهيد هاشمی
انبه میوه‌ای خوشمزه و غنی از ویتامین‌ها، املاح و آنتی‌اكسیدان‌هاست. انبه حاوی فیبر فراوان، مقادیر بسیار كمی چربی‌های اشباع، كلسترول و سدیم می‌باشد. این میوه منبع خوبی از فیبرهای رژیمی، ویتامین B6 و سرشار از ویتامین‌های A و C است.
ویتامین A برای تقویت بینایی چشم و حفظ سلامتی دندان‌ها، پوست، استخوان، غشاهای مخاطی و بافت‌های نرم بدن مفید است. ویتامین B6 نیز در تشكیل آنتی‌بادی‌ها، خونسازی و سنتز بعضی از ویتامین‌ها نقش دارد. ویتامین C موجود در انبه نیز به خونسازی و افزایش مقاومت بدن در برابر عفونت‌ها كمك می‌كند.
این میوه حاوی مقدار كمی آهن است. یك انبه متوسط حدود 40 درصد از نیاز به فیبر روزانه را می‌تواند تامین كند. بر اساس تحقیقات انجام شده فیبرهای رژیمی خطر بیماری‌های معده‌ای- روده‌ای (گوارشی)، دیابت، چاقی، بیماری‌های قلبی- عروقی و بعضی از سرطان‌ها مثل سرطان كولون و ركتوم را كاهش می‌دهند.
انبه همچنین حاوی آنزیم‌هایی است كه خاصیت آرام‌بخش برای معده دارند. بعضی تحقیقات نشان می‌دهند كه انبه از پوسیدگی دندان‌ها جلوگیری می‌كند.
خواص غذایی و دارویی انبه
انبه به دلیل داشتن كالری، برای چاق شدن افراد لاغر مفید است. این میوه ملین بوده و موجب بهبود هموروئید (بواسیر) و یبوست نیز می‌شود. همچنین حرارت بدن و تب را كاهش می‌دهد.
ویتامین‌های A و C موجود در انبه هر دو آنتی‌اكسیدان بوده و از آسیب‌های ناشی از رادیكال‌های آزاد و در نتیجه ریسك برخی سرطان‌ها می‌كاهند. با توجه به مقدار ناچیز سدیم موجود در انبه این میوه برای بیماران مبتلا به فشارخون بالا مناسب است.
توصیه‌ها: انبه چون گرم است، برای افراد گرم‌مزاج مناسب نیست و این اشخاص باید آن را با سكنجبین بخورند. هضم انبه برای بعضی افراد مشكل است و بهتر است از خوردن آن امتناع كنند. اگر خوردن انبه ایجاد نفخ می‌كند، باید آن را با زنجبیل مصرف نمود.
افرادی كه محدودیت رژیم پتاسیم دارند (مثل رژیم غذایی برای نارسایی كلیه) باید از مصرف انبه پرهیز كنند. مصرف انبه، به خصوص ترشی آن، با معده خالی ایجاد ناراحتی معده می‌كند، بنابراین بهتر است میوه انبه بعد از غذا و ترشی آن همراه با غذا میل شود.
